Alle inzendingen over regen OR zonsopgang OR fiasco

Al menige discussie nam ik te baat Om te vertellen dat de zon nooit ondergaat En er is ook nooit een zonsopgang. Het wordt visueel verdraaid, Omdat de aarde in de rondte zwaait.…

De processie van Echternach De sprint naar de oude dag 5 Over 12, na middernacht Hangerig voor de nieuwe dag Zonsopgang, een glimlach Meteen overtrokken Wolken van heimwee De avond valt gedwee…

Je bent als wind O lief, een zacht briesje geurige magnolia Waait over palmen en zee het gewonde hart verwarmd innig dicht bij Je bent zonsopgang en zonsondergang volledig tijdloos aan mijn zij…

Er past daar rouw als herfst voor de zwarte esdoorns uit zwevend zaad ontstaan zodat het op kan houden roekeloos en geschift te zijn Zonder haar geen zin meer kunnen vinden in zonder haar verder gaan geen rode draad van jaargetijden bij zonsopgang en ondergang…

schilderachtig mooi is nu mijn oude huis s' avonds in het licht van de maan en vooral met die blauwe regen zo struis mag van mij... de gehele wereld vergaan!…

Vurige Sisyphus, mocht je ooit vrijkomen, ga dan zuidwaarts de kilte in. Zon, sta op, vergeet het vonnis en sla de luiken open. Het is dag. Dag, hoor.…

Op deze koude en heldere winterdag zie ik achter de bomen de zonsopgang. De zon zelf rood van kleur kleurt de ochtendlucht lichtroze. Het is helder en in de lucht zijn strepen die door de zon beschenen op gouden lijntjes lijken. De wind is hard en jaagt koud over het strand hierdoor zijn de golven onstuimig en woest.…

Tussen het oranje en het grijs in een ouverture van stilte schaduwmomenten van een eerste meeuw met de weidsheid van zwangere luchten neemt de spanning af de leegte en de kilte dag jij was nog niet geboren ik wachtte al op jou in slapeloos zuchten langzaam wordt het duidelijk wat al zo lang zat te zeuren maar verbleekt toch weer bij…

het bezijden leven aan de tafel droeg het gemis van jaren nog te geven want ze wist dat verdoemenis de hemel kon splijten in het rood van de zonsopgang en de teloorgang van misvattende verwijten haar stem ontkrachtte toen de dood haar ontbood - zoals zij verwachtte -…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Was ik maar de weerkaatsing Van de gloed van de maan Op het rimpelloze water Van een oceaan Dan verdween ik bij zonsopgang Slapend in de zee En kwam ik weer tevoorschijn Met de avond mee Maar vast denkt ook die weerkaatsing “Die schepen die langsgaan Als ik toch eens één van hen was Dan kon ik hiervandaan.”…

Bij die zonsopgang, zaterdag, gezien, met verrekijker turend naar de maan: een fraai verlichte bergkam, bovenaan. Uniek gebied, klein wonder buitendien. En voor de fakefreaks: aliens zijn daar druk in de weer met ufo’s. Heus, echt waar!…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Dat ik het allemaal verkeerd heb gedaan Zo achteraf bekeken Altijd tegendraads ben gegaan Dat waar niemand op gerekend had Toch ten uitvoer heb gebracht Vaak over glad ijs gegaan Veel dunner dan 1 nacht Bruggen bouwde en weer afbrak Waar niemand het mogelijk achtte Ongeduld omarmde, drammerig Nooit uitblonk in lang wachten Na ieder groot fiasco…

jij hebt wel trekjes van de hoge ochtendwind die in de vroege morgen al wat witte strepen vindt ze dubbelsporig vouwt want atmosferisch is het op die hoogte erg koud ze blijven zo langer in het gareel maar kleuren met zonsopgang rood mee…

Bloedrode ballon omhoog gericht, vrij gelaten bij zonsopgang. Een verroestend blad kleeft op het asfalt de eerste voorjaarsregen. Vrije appelboom het is nog te vroeg, toch schud ik hem de hand. De wolken breken het regent zonlicht boven het rivierenland.…

Het zijn de moderne nomaden hebben hun vrijheid lief Het laat zich raden dat onderweg-zijn reden is van hun bestaan Zon en maan hun kompas en klok er is voor hen 'n komen en spoedig gaan Zij reizen van zonsopgang tot zonsondergang uur en dag..... van luttel belang.…

door velden van vertekende waarnemingen is waar ik zwem, zo nieuw als elke zonsopgang, zo vertrouwd als de komst van de schemer zwemmend naar de warmte baan ik mij een weg een weg naar de nieuwe wereld, nooit weet ik waar het mij brengt maar altijd wakker wordend in hetzelfde bed…

Je hebt me een stuk van jezelf laten zien dat heeft me enorm geraakt het was als een rups die zich ontpopte een vlinder die ontwaakt Zo mooi als de zonsopgang een adembenemend licht toch trad de duisternis in want ik zag je gezicht die woorden waren niet aan mij gericht Je hebt in mij iets wakker gemaakt ik wou dat het nog sliep…

de windgeesten sliepen van zonsopgang tot schemering een diepe lange slaap Hypnos beval zijn zoon: sus ze met deinende dromen opdat ze hun razernij vergeten geen zee ging ooit ten onder aan verlies of van verdriet de lege zee bracht alles samen…

Aanvankelijk zag ik alleen maar saaie regen maar nu zie ik ook zilveren pijpestelen. Zij verraden het Mysterie en ik voel geluk van binnen. Ik denk daarbij aan wolken met zilveren randen met een achtergrond van Stilte, stilte en stilte.…

Je hoeft niet meer op tijd naar bed kleertjes netjes op te hangen nooit meer zonsopgangen hoe anders nog daarnet Rails werd station willekeurig welke trein overgang naar eeuwig zijn voorbij de horizon Even nog ultiem verweer het is beslist je moest uitgewist zonder afscheid van knuffelbeer…

de maand van herfst en stille winter, regen en koud, wie weet gaat het nog sneeuwen. een tijd van donker en wat hinder, december laat gapen maar ook geeuwen. oude kerstbomen en houten tafels mooi aangekleed, zo elegant en struis. de geur van taart en warme wafels, kleurig lichtjesfeest op straat en thuis.…

Zodra zij glimlacht, plaatst zij zich in de tijd, worden rimpels geteld op haar voorhoofd en om haar ogen kraaienpoten na souplesse van een jonge naar karnemelk ruikende huid Haar liefhebben is als wachten op een zonsopgang, die zich in rosse, zachte passie verliest zichzelf hervindt en in de morgen opnieuw zichzelf in licht hervult…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

gezond wil ik je zien niet dat bleke ik bluf misschien maar in mijn schaarsheid ben ik ook kostbaar ik geef kleur aan de dag bij zowel zonsopgang als bij zonsondergang ik ben het oranje franje de vitaminerijke kleur het caroteen van het leven maar ook de schoonheid ben beslist geen laatbloeier maar meer de robijn onder de rozen…

heb de trollen begraven ze spookten door mijn nacht hun vuren laaiden hoger dan ik de werkelijkheid ooit zag zij smidsten donkere dromen zodat ik dacht te komen in jouw tijd maar in iedere zonsopgang werd ik afgerekend op wederzijdse eerlijkheid heb ze begraven hun vuren staan lager de nachten zonder strijd…