Alle inzendingen over retro OR vader OR verleden

Mijn vader is al zo lang overleden, Daarom is dat koffertje zo speciaal Zijn beeld is al aan het vervagen Maar zijn handschrift blijft theatraal Zijn sierlijke letters zijn herkenbaar De inhoud laat verleden herleven Een soldaat die bezorgd informeert Of zijn gage wel is overgeschreven Hij schrijft naar zijn lieve vrouw Die thuis met…

Het is alweer een hele poos geleden Maar de mooie herinneringen blijven Het heimwee is niet te omschrijven Vaak wordt gedacht aan het verleden Maar helaas, vader is er niet meer En het grote gemis blijft zo voelbaar Hij stond altijd voor z’n gezin klaar Het zal nooit weer zo zijn als weleer.…

Drie religies, door één god geleid Met ieder hun eigen perfecte verhaal Slechts één het best van allemaal Het recept voor strijd… vroeger… nu… altijd Toch zijn het drie broers, uit één gezin Met één verleden, één vader en één moederland Tot elkaar veroordeeld, van dezelfde stand Maar ieder met een eigen begin Een andere school, een andere…

Jouw lege ogen waren al gebroken Ik keek naar je en zocht het beeld van toen Hoe graag zou ik het nog eens overdoen Maar het verleden had zich al gewroken. Ik streel je wang; het is een vreemd moment Op slag vergeten wat je me hebt ontnomen Een vader, van wie ik afscheid heb genomen Een vader, die ik nauwelijks heb gekend.…

ik was de bubbel zat die mij omsloot waar ik me ook bewoog alles was al eens beleefd het perspectief een tweede keus nieuws meteen al retro mensen lief maar te veel ego ben onverwacht ontsnapt niemand heeft het ooit gedacht of aan zien komen van de een op andere dag heb tal van knoppen finaal omgedraaid spiegelde heel even maar wist…

zo dagelijks als daglicht is in de kamer van laaghangende schemer tijdgeest ontdaan van gestalte portretfoto’s zijn ingelijst en inmiddels vergeeld ooit waren wat kleedjes verwisseld de buffetkast is nog dezelfde ieders oog ziet anders eb en vloed heden en verleden vader en moeder…

Ik schik aan tafel aan en reik, dwars door de verleden tijd, met een hand die weer kinderlijk wordt, naar de dampende aardappelschaal.…

in een vluchtige view langs het publiek zie je de trends van het laatste moment nog vaag kleuren hypes uit een andere tijd die weer reikt naar vintage retro en authenticiteit een cyclisch modebeeld dat het gebrek aan eigen inspiratie weer eens loepzuiver deelt waar nostalgie in poets en blink een lege ziel verbeeldt omdat vernieuwing…

Mijn vader vertelt, de luidspreker zwijgt, ik film -- binnen in zijn hoofd.…

Soms krijgt verleden een staartje .... Sinds we in elkaar 'wonen' zijn we nooit verder dan een hartslag verwijderd van de ander dat is houden van elkáár…

De slaap is een schurftige bedelaar steeds minder vaak vindt hij de weg naar mijn deur bang als hij is van mijn grijnzende honden, zie ze snokken aan hun roestige ketting Ik nam een kijkje in mijn pakhuis van klein ongenoegen en groot verdriet haalde wat rag weg en zag wat kasten op een kier, de jaren '90 maakten goede sier.... en toen…

Het liefste van voorbij is zo verweven door mijn leven als een bundel gouddraden verkregen uit het vlas het voelt nog steeds zacht strelend als zoete bloemengeuren in een zomerlied die mijn dagen doen kleuren dat helend opklinkt uit verleden hoe intens onze liefde was…

Reeds lang diep in de schedels gevallen ogen, gebroken ruggen, vergane oren, zullen niet meer zien, niets meer voelen, nooit meer horen. Laat staan spreken.…

Want als er een kind is gekomen als "kinderen van het licht" dan is het mijn geliefde dochter, zijn kleindochter Ik sluit af, want aan het werk getogen, maar even was toekomst en verleden in dit heden, even bij elkaar!…

Verborgen verleden is voor mij vooral een geborgen verleden en geborgen was ik in de schoot van mijn moeder zij is dit jaar 10 jaar dood maar doorgaans springlevend in mijn gedachten en gedenken van haar, zij als meisje, vrouw en van haar moeder, haar vader tot haar bed-overgrootvader, moeder en alle vertakkingen van bloedverwanten met…

Ik heb mijn vaders handen Ik heb mijn vaders stem Zijn oren en zijn tanden Ik heb zoveel van hem Ik sta net zo brood te smeren De boter net te dik Ik kan net zo reageren Maar wat van mij ben ik? Wat van mij ben ik? Wat van mij ben ik? Ik ben voor een deel mijn vader Maar wat van mij ben ik?…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

ik zie de oude Takma lopen leunend op z'n stok de lasten van een stil verleden doen z'n schouders buigen ik zie m'n oude vader lopen langs verlaten straten het gewicht van eenzaamheid als ballast op z'n rug en dan zie ik mezelf als oude man voorbijgaan is dit een toekomstbeeld van een ver verleden vanaf z'n nieuwe kinderfiets…

vertel me toch hoe ik mijn ogen sluit, mijn ogen sluiten mag bij avond, bij het duisteren, op elke nieuwe dag omdat ik u zo voor me zie als mijn verleden vader. Vader! Op je allerlaatste bed - de witte hyacinten bloeiden - vroeg je mij waarom ik uit betraande wimpers keek naar vroege en vreemde verten.…

en ontoereikend worstelde met Brabants verleden in eindeloze bossen gewonde soldaten die de rivier overstaken doodsgedichten prevelend afscheid nemend van alle vaders die moeder, een verpleegster om het karakter van de rivier te lezen met haar onschuld.…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Ik zwaaide naar de dikke bardames en ik zei dat mijn vader hier gestudeerd heeft. 'O, maar dat is dan heel lang geleden!', zei één. Ik knikte en ik keek uit een open raam op de Oosterstraat, net als mijn vader in een ver verleden.…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

verleden tijd vreet zich in de werkelijkheid och, hoe kon ik weten dat je zo snel zou vergeten… _ ik blijf zoeken naar de warme seizoenen het levenslied in jouw stille herfst streepjes licht op vader en kind dat wat niet verdwijnt als een zon die altijd schijnt…

Een gebroken relatie met een kind wat de vader ondervindt Ten eerste hij mist zijn kind Hij mist veel mooie momenten Hij zal heel veel terug moeten denken Aan het verleden en de toekomst die hij zijn kind zal moeten geven Een puzzel niet compleet Een belangrijk stuk wat ontbreekt Omdat hij zijn kind niet altijd bij zich heeft Een omgangsregeling…

(Vader en Dochter II) Nooit zal er niemand ooit dood gaan.…

ben terug gegaan heb de beschaving ontdaan van laagjes vernis verhalen geschoond doeken uit lijsten gehaald zonder retouche waarheid bepaald in legenden en sagen de echte vragen over angst en doodgaan gesteld er is veel verteld van vader op zoon met ervaring en leven als loon kom ik wijs u de weg in de talen van vroeger is verleden…

Openbaar kunstbezit: de brandweermannen trainen in de Seine, in het galante park spelen veertig mussen met zondagskinderen, en olie en zand varen gestaag door het dichte net van krioelende mensen Bij de nieuwe brug knijpt een schip twee dekken scholieren uit: een lang lint oranje petjes golft boven de brugleuning naar de overkant en…

Het kind werd vader zorgend voor zijn eigen kind en hoor mijn eigen woorden ze komen uit zijn mond als of er nooit verleden maar toekomst slechts bestond.…

onder de dichte brede kruin van de bloeiende mangoboom zweeft het timbre van vaders stem in trage tijd reist hij naar het verleden van verre voorouders de oude wandelt met de doden met bedachtzame woorden vangt hij hun levens vroeger is dichtbij de oude mangoboom heeft weet van de mensen de verhalen en de geesten…