Alle inzendingen over rivier OR zee OR flora

Ik liep naar de rivier Die stroomde met gestage vloed "Waar ga je heen?” vroeg ik de rivier “Naar onbekende oorden,” zei de rivier “Ga je mee naar de onbestendigheid?” “Oké,” zei ik en nam een duik…

Ik tuur op het pontje de horizon af richting de open tropische zee. Een vissersvrouw op weg naar de markt met haar visjes kijkt me verlegen glimlachend aan. De kilte in mijn hart zwemt weg. En het wordt een warme overtocht op de groene rivier.…

In de boomgaard van rivierenland met de Beurre Hardy en de Beurre Lebrun drinken we berkensapwijn en avondthee tezamen met een heel dun koekje de rivier daalt langzaam naar de zee aan jou ontsnapt een duurzaam vloekje in de boomgaard van het oeverland met de Veurnse Reinet en de Winterramboer drinken we avondthee en berkensapwijn het geluk…

Die Campert mag in een rivier geloven waarvan de oorsprong liggen zou in zee Maar die in kaart te brengen valt niet mee Terwijl je je het rimram roeit naar boven Gelukkig heeft mijn Ipad vrij veel apps Die kaart die pluk ik wel van Google Maps…

Elke verandering in jouw leven is positief, omdat je met veranderen mee gaat op de golven van de zee of dat je stroomt met de loop van de rivier het opent je ogen en hart en de ziel vraagt om flexibiliteit en tenslotte ga je terug naar je grote vrijheid.…

Bomen rijpen. Met op de takken een laagje ijs Sneeuw dwarrelt of valt met vaart naar benee De ijsvogel is zichtbaar Voelt onraad en vliegt weg De sneeuw knispert Onder onze passen 't Is stil in 't wit en het blijft gestaag, zeker vallen Onze schoenen vormen een spoor Ga mee…

ik leef bij de rivier ik slenter daags de glooiing langs onder dak van zon en wolk bruggen zijn m’n vrienden ik slaap met hun gespannen bogen hun kruizen van geklonken staal ik duld het dreunen van hun dek voel des nachts hun draden trillen mijn beste vriend is een betonnen viaduct dat voortdurend onder spanning staat het wiegen van…

Ik ben aan het niets doen: En doe datgene wat in het leven van een mens zo belangrijk is: Luisteren naar wat ik van mezelf Wil horen Waar ik behoefte aan heb…

Wij zijn bereid op alle rampen, Klaar om vloeden te bekampen; Wij zijn de heersers van de zee! Aan ons is die gehoorzaam en gedwee. De rivieren kunnen overstromen, De zee en het regen mag er komen. Wij kennen samen geen duchten, Wij gaan nooit ergens vluchten.…

Was het u bekend dat Middelburg niet aan een meer, niet aan een meer, kanaal, rivier, maar aan het zilte nat wist u dat Walcheren in 't land van Gorzen en van Slikken Walacra sinds de Romeinse tijd een eiland was aan zee wat duinen en konijnen, gras, niet meer dan dat?…

De rivier is er zoals wij er zijn er wolken zijn en gras en ganzen die er poepen en meeuwen er omheen. Zwijgend turen oude mannen in de verte, het water langs naar het verleden misschien. Niets beweegt. Misschien dat de zee in de verte dorstig wacht. Misschien…

Geen bergen te hoog geen rivieren te diep geen zee weerhoudt mij hitte van de woestijn schrikt mij niet af polen zal ik overwinnen door dichte wouden baan ik mij een weg over vlakten zal ik ijlen vliegen als een vogel door diep blauwe lucht naar het hart van mijn liefste.…

Precies zo stromen mensen, zoals rivieren stromen, als stromend water naar de zee.…

Dat de rivier zal uitmonden in de zee onze dromen in de realiteit vriendschap in liefdesband genegenheid zo teder als de wind blijdschap onschuldig als een kind heb ik niet durven denken jij kunt het mij schenken zoals de natuur onze cultuur niemand zal ons krenken.…

Hoe je toe ziet dat de wereld van een landschap in een woordenzeef verandert en bezinning aangetast door ouderdom maakt van de rivier een metafoor voor onvoorspelbare liefde hoe je ondergaat dat de zon zinkt in de zee wolken vreemde verhalen vertellen en de maanlach om de ochtend bedelt.…

Verscheidenheid van fauna en flora want die zitten op de wip wij kunnen nu nog enkel kiezen tussen een plof- of batterijkip.…

Boven verwachting En tegen de trend Van verwoesting Door vloedgolven Van de orkaan Trof men bij Saba, Antil met vulkaan Een bloeiend koraalrif, Niet eerder bekend Onschatbaar in prijs Als geschenk in natura Zwemparadijs In exotische flora…

Onder de gele maan schuifelt een trage lange rivier, over het spiegelende water schuift moede de gele maan, onder de gele maan op de trage lange rivier, schuift een kristallen kano met een man, onverstoord naar de horizon langs landen met vluchtig zand, langs lage streken drijft de kano naar zee.…

Dan hangt de nacht boven de rivier. Vol ongeboren licht drijft de zalm naar zee; langs de oevers schrijden bloemen en de kleuren van dode vlinders.…

vreemde wolk ik heldere lucht als een droom zwevend over jou ze wast haar handen in de rivier van gedachten duikt in de zee van gevoelens haar ogen drogen mijn gevoelens van haar af haar hand maakt mijn gedachten tot herinneringen de droom over haar als een vreemde zwevende wolk…

De rivier, teruggetrokken uit de waard, vleit zich neer in de bedding en vindt rust nu het woelen is bedaard. Het water glijdt geruisloos en gedwee, toegedekt door een kalme waas, naar een horizon van eeuwige zee. Het water is weg uit de uiterwaard. Zolang het duurt, uiteraard.…

druppels vallen niet ze hangen in de lucht gaan dan weer terug het water in ze duiken met een plop hun kop kapot in plassen op de grond springen ze op van sloot naar beek dan de rivier in zee en oceaan met wolken vlug dan weer teug het vallen is gedaan…

Er was laatst een ontketende in die vreemde droom bij de onstuimige rivier een mens niet langer slaaf van het getekende verleden Hij zag beladen schepen varen naar de oude haven bij de zee in het deinen van het water in het dromen over later ging de toekomst langer mee.…

anderen het anders willen zien Maar zij tellen niet Wanneer gevoelens beginnen te stromen En een beek een rivier wordt Om te eindigen in een zee van liefde…

De rivier blijft toch wel stromen. Met of zonder elkaar, het maakt niet uit. De zee stelt geen vragen. Kalmte overspoeld mij al ik bedenk, Wat ik allemaal heb gemist. Het is goed zo, het is beter zo. De rivier weet het antwoord. Ik pluk een bloem onderweg De geur verzacht mijn pijn. In een ogenblik van ongeloof.…

Stroomt snel als water, rivieren van gedachten terug naar de zee.. Damp slaat op en neer de gletsjers van gevoelens in eigen wijsheid.. Boven is onder de cirkel warm gesloten wijsheid zit in ijs..…

ik verzamel bossen om oerwoud te maken wolken die de tornado laat draaien regen uit buien rivieren die water in zee zullen spuien zonlicht dat leven gaat scheppen door groei en bloei op te wekken dankgebeden van hen voor het zijn hier op aarde in menselijke waarde…

druppels vallen niet ze hangen in de lucht gaan dan vlug weer terug het water in ze duiken met een plop hun kop kapot in plassen op de grond springen ze op van sloot naar beek dan de rivier in zee en oceaan met wolken vlug dan weer terug het vallen is gedaan…

leven stil verdwalen door de nevel van het tomeloze veen Waar ik blozend zon verdroomde in jouw armen die omzoomden en mijn ogen deden lomen in het zand en nergens heen Lang verwachtte ik de dagen dat jouw bedding mij zou dragen maar je spon jouw zachte kragen die mij dreven van het steen Om mij dan te laten glijden in de mooiste zee…

Op herinneringen drijf je naar de zee via de rivier die men het leven noemt alsof je in een lied van Bob Dylan bent gaan wonen je trekt de zoete lakens over jouw verlangende borsten op de achtergrond klinkt muziek uit de oude transistor belangrijk dat je het nu gaat voelen, die gouden toverdoos nu je bent afgebeeld op een schilderij van Picasso…