inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 21.592):

De oude rivier

Vandaag zag ik je weer even
in de spiegels van het leven
stil verdwalen door de nevel
van het tomeloze veen

Waar ik blozend zon verdroomde
in jouw armen die omzoomden
en mijn ogen deden lomen
in het zand en nergens heen

Lang verwachtte ik de dagen
dat jouw bedding mij zou dragen
maar je spon jouw zachte kragen
die mij dreven van het steen

Om mij dan te laten glijden
in de mooiste zee der tijden
waarvan mensen altijd zeiden
dat de zon er mooi op scheen


Zie ook: http://www.stromangedichten.blogspot.com

Schrijver: jan haak, 29 juli 2008


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 665

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Gerhard Burgers
Datum:
17 september 2008
Email:
rotsplateauyahoo.com
Ik voel me vrij om ook hier weer over te vermelden: Jouw innerlijke wereld moet een hele mooie, maar eenzame zijn, in deze, toch wat grijzige, wereld. ik vind dit wel heel erg mooi.
Naam:
Hanny
Datum:
31 juli 2008
Email:
jthm.vanalphenquicknet.nl
Hoe mooi stromen jouw woorden langs de oude rivierbedding naar zee.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)