Alle inzendingen over roodborstje OR hemelblauw OR onbehagen

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Dans vuur van de hemel in een lentelied Mijn hart wordt warm en wijd als het hemelblauw Oog in oog met het leven. Zie ik de koude blik van de dood Hoe hij zijn ogen sluit!…

Mijn roodborstje zingt Serenades in de stronk Het kleurt het grauwe, Het dorre van de kou De lente nadert snel Mijn vogeltje rukt in Bezonnen maar gestaag Doodt het leven vaak…

eens was jij het roodborstje je zong de nachtegaal van haar plek nu krijs je gelijk de meeuwen verloren boven een verlaten strand de golven overstemmen jouw treurgezang je bent als stuifzand…

Bij het woord "Heilige Stoel" Krijg ik altijd een onbehagelijk gevoel. Wordt de stoel als heilig wezen Straks ook de hemel in geprezen, Als u begrijpt wat ik bedoel.…

Het beeld, zo snel en traag haarscherp in flarden vaag zo te vliegen zonder vleugels drijvend op de ijle lucht zonder bit en los van teugels transparant in vrije vlucht slechts hemelblauw als hindernis morgen blijkt al geschiedenis.…

zoeter nog dan het suikersap van de honingbij groter nog dan de eerste stap uit het eenden-ei rechter nog dan het levenspad van de evenaar reiner nog dan het rozenbad rond het tortelpaar warmer nog dan de zomerzon aan het hemelblauw verder nog dan het eindstation gaat mijn spoor naar jou…

Verschrompelde bladeren bedekken de grond roodborstje trippelt pikkend alleenzaam in het rond.…

De winterjasmijn bloeit onverdroten dit jaar als ging het om goud een merel te gauw een roodborstje dat fladdert en weer valt er sneeuw de postbode belt eigenlijk moet hij per fiets zijn brommer zijn lief…

Leid mij door het vuur van onbehagen... Ontcijfer de code van mijn emotionele kluis... Geef antwoord op al mijn brandende vragen...…

Voor ouders komt er nog meer keuzestress Ze moeten nu al zoveel keuzes maken Straks komt er heel wat bij in alle smaken De geest is bijna uit de babyfles Het haar: brunette, blond, of hemelblauw? Kom schat, we gaan bestellen, zeg eens gauw…

komt ons land niet in We sluiten het af met prikkeldraad We zetten het onder stroom Want er is echt geen plek meer Met al die lege kantoorgebouwen en lege winkels hier Kan er echt niemand meer bij Het glas is meer dan leeg Als we zien hoe mensen met mensen omgaan Ik hoor liever het roodborstje zingen…

kijk kijk dan Mam de familie pimpelmees is op visite een roodborstje hangt in de lucht om zo van de dennenappel te snoepen, in een decor van aangevlogen sneeuw Mam kijk, ik geloof dat de aarde bedekt is met witte tranen…

die éne dag, waarop het hemelblauw dwars door de toppen van de hoge peppel schijnt die éne middag wanneer alles in een grote harmonie passeert de zon, de bootjes door de Vliet voor het Archief van de Gemeente langs de kat die als een sfinx blijft zitten op een steen de hond, die schaduw zoekt en ik, in schommelstoel met plaid, die warmte…

Koele zeewind ontspande mijn gemoed schuimkop en vloed spoelde mijn voetstappen weg ik harkte daar rouwverdriet bijeen witte meeuwen schreven cirkels tegen hemelblauw mijn lief hier vond ik jou ik loop hier alleen met jouw schaduw de zee is ruw.…

ogen blonken donker je hand streelde het zwart fluweel in licht onbehagen wist de vleug aandacht te vragen het arrogante trekje rond je mond krulde weerspannig om geen afwijzen en vertragen je vroeg vriendelijk of ik het niet meer wilde dragen…

Schoonheid als nooit Te voren - vandaag Op een dood en zo Goed als vergaan Restje van wat Ooit een tak moet Zijn geweest - zit Jij koninklijk tronend Vorstelijk om je heen Te kijken, neus in de Lucht alsof je speurt Naar een niet echt nodige Uitbreiding van je konkinkrijk Inspiratie: roodborst op een vergane…

De natuurvorst, koud en meedogenloos, maakt het leven van een roodborstje bar en boos. Schuchter en nerveus tikt het soms tegen een keukenraam; vraagt het om wat winterhulp om de winter te doorstaan.…

Elk aandeel is doordrenkt van onbehagen De bankenbazen zijn verrekt abject Politieke oppeppraatjes? Geen effect De Damrakjongens allen beursgeslagen Wat is het toch een akelige tijd! Ja, imams geven volop narigheid!…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

de wereld hemelblauw bestaat uit Eva’s, appels en verlangen een seismograaf tekent verhoogde activiteit op geeft vanaf de kuiten een catastrofe verwittiging in knieholtes dreigt mijn tong de ondergang jij murmelt en zoenen vechten om te overleven later geur jij naar liefdesnacht en wij naar liefdesmorgen.…

En toen heb ik ook maar uit onbehagen Met Zalms beleid mijn eigen vrouw geslagen.…

De BMW van mijn buurman reed met volle vaart over een roodborstje dat net zat te eten. Bloed en veren lagen verspreid over het wegdek. Nu begrijp ik wat oma bedoelde met dat verhaal over oorlog.…

er is weer pindakaas ik heb de pot zelf geplaatst in de houder en prompt was daar 't roodborstje dat de primeur had als eerste zijn slag te slaan en met de snavel vol te verdwijnen in de besneeuwde haag om het door te vetellen zo was ik toch maar mooi getuige van 't feit dat geluk dikwijls niet meer is dan een hap pindakaas…

Voelt zich onbehagelijk, maar volgt de weg die hij is ingeslagen. Zijn adem zwaarder, grauwer zijn gelaat. Zwijgzamer dan weleer, de tijd prangt en hij die eenzaam sterven zal op een dag dat hij er naar verlangt.…

Ik twitter functioneel, niet voor de pret En las daar over ‘Fear of Missing Out’ Mij laat de actualiteit vrij koud Tenzij ik werk aan een nieuw snelsonnet Toch, als ik mijn mobiel soms eens vergeet Voel ik me onbehaaglijk incompleet…