7714 resultaten.
Doorgaan
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 99 als je vasthoudt
wat jou loslaat
grijp je mis
als je loslaat
wat vasthoudend
een belemmering is
kun je vast
los gaan…
Doorgaan
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 77 Je strijkt de rimpels uit mijn leven.
Je strijkt de plooitjes uit mijn dag.
Je doet dat enkel door te geven.
Een knipoog en je lieve lach.…
DOORGAANS
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 30 Steeds vreugde vinden
bij daagse bezigheden
is de grootste gunst
en zegen op de Aarde,
door onze Heer gegeven.…
DOORGAAN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 301 Vol kleurenpracht verblijdt kerstversiering
huiskamer, nachtelijke winkelstraat.
Dansend licht geleidt gezellige praat.
Met lichte weemoed verdwijnt de schittering.
Moge van de knusse, plechtige viering
een nietigheid blijven, die steeds rond gaat,
ieders geloof sterkt, met helpende raad
voor denkend gemoed bij wilde wenteling.
Een kleine…
Tussen de regels
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 94 De goden rouwen
om vernietiging en
dwalende doden
Wij bouwen een grafkelder
voor het opslaan van
ondraaglijke herinneringen.
Zullen we binnenkort
alles tussen de regels
vergeten zijn?…
Zonder titel
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 384 In het land waar Eenoog koning is
zie ik geen hond voor ogen
die mij kan leiden met vermogen
door het duister van de dag.
Niet meer of minder zwart
dan de dag de nacht
moet ik verder op de tast
mijn oog gericht op eindigheid.…
Stappenteller 2
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 312 Zij ontkent sinds kort niet meer
de drang naar het verkennen
en naar een ruime horizon
Waagt nu weer een zoektocht
naar verloren momenten
en een schaduw van geluk
De wind ruist de stemmen weg
die haar terugroepen
naar voorbije oorden
Zó moet zij de teller verzetten
en het verstand op nul
het zicht op oneindig
Naar de hoogte van de…
vallen en opstaan
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 579 De regen die nu valt
Laat je voelen met haar tranen
Waarbij de geurende wind
Bladeren laat vallen
Waarin het een teken
Van moed en passie geeft
Waarbij de natuur krachtig
Laat voelen wat vallen en opstaan is
Die eikels uit bomen gooit
En bladeren weer omhoog spuwt
Voor een lichte straal
Van een warm stralend zonnetje
Want de zucht…
Het leven [aforisme]
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 205 Het begint daar
waar men denkt
dat het ophoudt.…
YES
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 175 Als ik je stem zachtjes hoor fluisteren,
blijf ik geboeid en hoopvol luisteren,
op die alles verlossende beslissing,
nee schat, je bent geen vergissing,
ik wil je nooit meer verliezen
en mocht onze liefde ooit bevriezen,
laat het dan snel weer ontdooien,
we gaan dit nooit meer verklooien.…
Tijd..
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 2.294 We moeten doorgaan,
met elkaar, samen sterk,
en genieten van wat is,
in de tijd dat we dat doen,
ben jij het pap, die ik zo mis...…
‘Afscheid in Auschwitz’
gedicht
4.0 met 87 stemmen 16.613 Eenzaam staart een vrouw
Naar het rimpelloos water
Van een plas in het veld
Vocht vult ook haar ogen
Waarachter herinneringen
Zich geleidelijk opdringen
Het verleden rust als as
Op de vruchtenloze bodem,
Haar hemel blijft zwart
Als de rook van toen
En haar tweede afscheid
Fluistert lieve woorden:
“Dag moedertje…”…
herinnering
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 2.980 ..en in mijn geest
bewaar ik steeds
de herinnering
aan jou
aan hoe je lachte
hoe je keek
en aan wat je
zo graag wou
nooit zal ik nu
die lach weer zien
en je bescheidenheid
maar in me
blijf je wel bestaan
ook al ben je
"uit de tijd"..…
As in haar hand
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 252 Het heeft geen zin
haar handen zijn gesloten
daar binnenin
een vleug van gisteren
jammerend in tijd
De dag rouwt
om weggesloten herinneringen
die verkleurd en verpulverd
het goed en kwaad
belichamen
Al het donker van nu
bergt mijn hart in schaduwen
waar mijn eigen vlam
het zwart verbrandt
tot de as in haar hand…
Zo is het goed
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 847 (In memoriam S. G.)
Mijn leven voltooid
zoals de huizen die ik bouwde.
Klaar voor de laatste reis,
benieuwd wat komen zal.
Mijn vrouw en kinderen aan mijn zij,
dicht bij mij,
hun warme blik en groet,
zo is het goed.
Ik draag hen allen mee in eeuwigheid.…
even
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 418 even al is het maar even
hoeft niet lang te duren maar
even wil ik je nog horen
al was het maar over
fietsbanden of de schilderijen
van Vermeer of noem nog eens wat
of bloembolvelden die je onder water zet
blijkbaar doen ze dat ergens voor
we hadden het verder over wind en tegenwind
we namen een tomatensoep
zo zeker van onszelf…
wat je toevoegt
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 469 wat je toevoegt is later
nu is er alleen maar alleen
een paar dingen in je hoofd een herinnering
niet eens de geur van een koekje terwijl
je denkt aan alles maar zo weinig
ik ben je kwijt je leeft niet in me voort
als je dood bent ben je dood en elke hersenschim
daarna is wat het is en geen verder leven maar alsjeblieft
leef nog door…
Ik raak je nooit kwijt
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 448 20 jaar voorbij gegaan
Te jong voor een biertje
Stiekem wel gedaan
Zoveel antwoorden niet gehad
Zoveel vragen nooit gesteld
Alles is anders
Veel is zoals het was
Herinneringen vervagen
Versnipperd in momenten
Ik zoek je in mijn gedachten
Maar vind je niet altijd
Het is goed
Want ik raak je nooit kwijt…
Vooruit
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.084 Rouw, leed en treur.
Een nieuw leven staat voor de deur.
Gevoelens, herinneringen en dromen.
Ooit zullen ze weer wegstromen.
Bijzonder, goed en fijn.
Dat is hoe Mart in mijn gedachten zal zijn.
Allee. Kom aan. Vooruit!
Ook jij komt hier wel uit.…
rouw
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 657 hoor het verlangen in je
het gemis erbij
ik pak het stil voor je in…
Rouw
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 948 Om de stilte van zacht daglicht heen
vinden vogels jouw ziel
hun vlucht maakt dat ik lach en ween
daar, waar de stilte viel
De zon gaat waar de tijd dat wil,
ik kijk naar wat beweegt
zo draait jouw schaduw om mijn spil
als de dag zich langzaam leegt
De dageraad ben ik voorbij,
doch alles is me na
als in vogelvlucht jouw ziel in mij
maakt…
rouw
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.582 geef me dan liever
een aangereden duif
wit natuurlijk als de vrede
op weg naar weer een dag
bij het naar huis gaan
eendimensionaal
onherkenbaar vuil
op een bekende plek…
Rouw niet om mij
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 1.417 Rouw niet om mij
Mijn ziel is vervlogen
Naar een nieuw begin
Een hoger doel
Duizend wegen hebben mij voorgelogen
Ik liep ze, zonder te gaan
Met een hoger doel voor ogen
Stond ik alles in de weg
Wat mijn ziel heeft gedaan
Heb ik verworpen
Ik greep de kans
Om voor altijd weg te gaan
Rouw niet om mij
De tijd is nog niet…
rouw
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 2.497 het niet zo goed met me ging
pas toen ik wilde luisteren zag ik dat zelf ook wel in
uiteindelijk heb ik gevraagd om hulp van een ander
want als ik blijf slikken en dit niet verander
stikt er straks een klein stukje van mij
en van die gedachte alleen al wordt ik zeker niet blij
blijf altijd op jezelf vertrouwen
en neem je tijd om goed te rouwen…
Rouw.
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 119 Bloemen op een graf
linten met een groet aan jou
daar roep ik jouw naam.…
rouw
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 393 ik is ik, want ons is verleden tijd,
waar toch een stukje van in het heden blijft.
mijn fysieke tranen al lang gelaten,
maar het hart, dat rouwt nog altijd.…
rouw
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 471 vlees en bloed en bijna
de nacht en de woorden
alles heel donker groen
angst voor een vampier
bedolven onder bloemen
het bevroren slachtoffer
tijdens een lange begrafenis
iets is van glas
grind onder schoenen
in de verte een vlakke zee
tijd als tussentijd
gordijnen gaan dicht
vogels blijven in de lucht en
dromen glippen…
rouw
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 100 hun voordeur zwijgt
het raampje blijft angstvallig dicht
geen licht
naar binnen, of er uit
een koude ruit
die spiegels aan de einders rijgt
haar wereld zwijgt, de zijne huilt
rond de knop schuilt nog de glans
van onvergetelijke vingers, zachtjes ingewreven
door de tijd
en spijt om oude uren
want wat kwijt is, wandelt mee; het leeft…
Rouw
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 120 Mijn keel is gesnoerd
Ik ben ontroerd
Emotioneel zit ik er doorheen
Lichaam je laat mij vallen als een baksteen
Ik kan niet meer op je bouwen
En weg is mijn vertrouwen
Waar is ze gebleven die sterke vrouw
Ik wil haar terug
Maar nu ben ik in rouw.…
In rouw
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 204 Halfstokse vlaggen
ontwimpelen wat was,
onhoorbaar spreekt de stilte
in het mensenhart
verbonden met de ander.
Hoe machteloos,
lam geslagen.
Wind wappert het rouwbetoon,
dragend het leed
naar waar het wordt gehoord,
naar Wie de laatste vijand
heeft verslagen.…