Alle inzendingen over rugzak OR jeugd

In mijn jeugd had ik vele dromen, hoe het leven mij zou vergaan. In mijn jeugd voelde ik het bloed nog stromen, maar de tijd heeft niet stil gestaan. In mijn jeugd keek ik in je lieve ogen, zag de zee, de zon, de maan, In mijn jeugd was ik altijd bang te geloven, dat deze ooit dicht zouden kunnen gaan!…

de straatjes van mijn jeugd ik kan ze nog benoemen ik weet ze in te zoemen ze waren een geneugt de straatjes van mijn jeugd ik liep er nooit te kniezen ik had ze voor het kiezen dat was een ware deugd de straatjes van mijn jeugd…

Piet Smul trad in de schuit van Leiden op Den Haag, En toefde bij het roer, terwijl een Maartse vlaag Verkeerde in zonneschijn. Daar kwam een knaap gelopen: "Een kievitsei, wie wil `t voor twee zesthalven kopen?" " `t Is vroeg", zei Smul. "ik neem `t-voor een zesthalf." - "Zeg twee, Meneer; ik geef u `t ei in `t mandje mee!" - De koop…

Mijn drukker leeft in droeve druk; Want 't drukken drukt hem weinig druk: 't Waar geen bedrukte drukker, Viel 't drukken maar wat drukker.…

Besteed de diere tijd bij dagen en bij nachten, terwijl gij in uw krachten en onversleten zijt. Het schijnt jong en ervaren en zijn niet wel te paren; maar `t is een valse schijn: men kan wel jong van jaren en oud van uren zijn.…

Een ezel is een heer met een staart, Die hij van achteren draagt, als een paard. Het verschil tussen ezels en geleerde doktoren Zit hem soms minder in 't hoofd dan wel in de oren.…

Het kalf Kent een natuurkundige maar half Daar er geen tijd is om het te bestuderen, zo gauw is het uit de kleren Intussen weet men uit Plinius*, dat dit dier Gewoonlijk PA! zegt tegen een stier En tegen een koe: MOE! En 't antwoord is dan gewoonlijk BOE! 't Geen in het chinees zoveel wil zeggen als HOW DO YOU DO? Voorts zeit hij OOM tegen…

Een vriend, die mij mijn feilen toont, Gestreng bestraft, en nooit verschoont, Heeft op mijn hart een groot vermogen;- Maar...`t laag gemoed, dat altoos vleit, Verdenk ik van baatzuchtigheid;- Ik kan zijn bijzijn niet gedogen. Die zelden prijst, spreekt vriendentaal: Die altoos vleit, liegt menigmaal.…

Het leven mag voor mij even wat stiller zijn, maar laat de jeugd leven en gelukkig zijn.…

Als je iets dwars zit moet je praten en het er ook niet bij laten je rugzak is misschien nog niet vol maar soms is het te erg en wordt het te dol om alles maar te moeten accepteren ik weet het, het is moeilijk je moet het leren wees in ieder geval altijd eerlijk tegen elkaar dan heb je het in het leven ook niet zo zwaar.…

Een verliefde knaap uit Westerwolde, een boerenzoontje, doet zijn rugzak open en zegt op 'n sympathiek toontje "Héél leuk om kennis te maken, meneer ! Ik heb iets mee voor u ... een schorseneer, en voor uw vrouw een savooi en voor uw dochter een boontje !" ...…

mijn rugzak onbesuisd open een lach peilt de diepte die lach licht alles op vult m'n leven zonder dranghekken zonder verbod zonder gebod laat me licht reizen maar ga mee op je eigen reis…

hij reist met een steen in zijn schoen een pijnlijke metgezel op een zware reis in zijn rugzak vechten demonen om de beste plek hij hoort ze proeft hun angst kan ze zelfs ruiken hij zoekt een uitzicht om zijn lange val te breken…

Net terug van een kale reis Mijn visum werd verbeurd verklaard Mijn rugzak nog onaangeroerd Scheurtjes in mijn wegenkaart Tegoedbon voor drie weken zon Ansichtkaarten nooit gepost Reisbrochures licht gescheurd Verwachtingen niet ingelost…

Er is niet veel voor nodig: Dronken Pool op den dool “I am a tourist” misverstaan Rugzak zonder rug eraan De opschalers een vuistje erbij Hun inzet ongebreideld Heeft “Je weet maar nooit” weer Een moordaanslag verijdeld…

er zit een oude man op een bank in het park hij kijkt rond hij ziet jeugd heel veel jeugd jeugd, dat was hij eens ook hij zong, sprong en genoot van die zekere onbezorgdheid die jeugd heette maar nu… telt hij niet meer mee hij is immers oud zijn wilde haren kwijt droevig is zijn blik hij denkt: waarom wordt men eigenlijk…

het overvalt je plotseling onderweg naar ergens waar je eigenlijk niet wil zijn als een pakketje weemoed dat je mee moet torsen in een wrakke rugzak maar toch ook bang het weer te verliezen... zo sjok je telkens verder met een gevoel van twijfel van zal je wel of niet en ook de vrees van als niemand mij maar ziet…

Voor mijn lichte rugzak te groot, te zwaar? O, die schat die steeds opduikt en die ik bewaar! Kopen en meenemen maar? Om dit dak te steunen, mijn rugzak te vullen weer met herinneringen? En met welk nut Dit is ooit geweest En daarbij, wie is er die dit begrijpt en dit leest?…

ik werd op pad gestuurd mijn eigen pad - mijn levenspad en onderweg heb ik mijn rugzak gevuld met alles dat ik tegenkwam en dat was nogal wat ervaringen inzichten openbaringen inspirerende gedachten verkregen juist van hen waarvan je het niet zou verwachten heb gedronken heb gefeest soms buitensporig maar dat was ooit en is geweest…

hoe zwaar is de rugzak die hij tillen moet torsend tot in lengte van dagen loopt hij meer gebogen daar het geduchter weegt dan voorheen totdat dagen gaan korten bladeren verschieten wordt het besluit genomen ik heb genoeg geleefd ~* Antonie Kamerling hij werd maar 44 jaar † *~…

- groter wordt je van kind wordt je puber groei je tot adolescent en heet je op enig moment volwassen en dan opeens ervaar je groter groeien is - vooral - zoeken naar het nieuwe verkennen en ontdekken - experimenteren ook - vallen en opstaan grenzen verleggen nieuwe wegen inslaan eenmaal zo ver ben je er aan toe je tweede jeugd…

een grauwe morgen haar lichtblauwe rugzakje en een ronde lach…

Een duif had in 't begin een simpel baantje Hij nam gewoon een twijgje in de bek Begon zijn grote wereldvredetrek En als-ie oud was streek-ie stil het vaantje Nu doemt de rugzakduif op uit de mist Als was hij luchtvervuilingsterrorist…

niet afhouden kon Was een vogel in de sneeuw Al leek het een eeuw Voor hij was geland Op het witte strand Met lens in de aanslag Tussen het prikkeldraad door Op mijn gehoor Heb ik het plaatje gevangen Door de kou bevangen Koud was mijn teen Meteen ging ik heen Aan mijn hand een fiets Langs de geul is dat iets Met zijn twee Ik en mijn rugzak…

Eén uur ’s nachts reden de laatste trams als rugzaktoerist vond ik geen onderdak en liet het maar zo. Ik schuilde onder een afdak bij een pleintje met fontein zag een visser op een fiets later een marinier met twee meiden zij hadden het afdak nodig Ik poetste mijn tanden bij het fonteintje zodra de eerste trams reden ging ik op…

allemaal onze eigen ellende en problemen Maar laat je rugzak niet je ondergang zijn, maar een les die je mee neemt, Naar het heden...…

Ik zie een sterk persoon, een vechter, iemand met een zware rugzak uit het leven op zijn rug Ik zie een strijder en vertel eens, heb ik gelijk? En wat zie jij als je in de spiegel kijkt?…

De tijd heelt alle wonden Dat wordt altijd gezegd Nooit is uitgelegd Wat daar meer aan is verbonden Al de pijn, diepe gedachten Gepieker, open vragen Wanhoop, angst en slechte dagen Eenzaamheid in lange nachten Functioneert het weer nadien Beter voelend en soms sterk Deed de tijd zijn goede werk De sporen blijf je altijd zien…

Gevraagd: een vlotte rugzakspecialist Je leert al gauw een stuk of zeven talen: gesproken in jouw frisse klaslokalen Je stroomt zo in, zo zegt men onbetwist Veel liefdewerk: je doet het niet voor ’t geld En eens in ’t jaar een feest op ’t Malieveld!…

ik jou mijn linkervleugel is stuk Mijn verbanddoosje van eerste hulp in mijn rugzak kwam nu goed van pas Het duurde slechts een ogenblik tot het euvel verholpen was Een pleister en wat verband ook en haar veren zaten weer in de plooi en toen ik haar in de ogen keek dacht ik: mijn god wat is ze mooi!…