Alle inzendingen over scheiden OR verdriet OR alleen

Waar is het vertrouwen gebleven? Het gevoel van veiligheid? Zijn ze gestorven, sámen met het plezier wat we ooit hadden en de passie die we toen deelden? Liggen ze begraven naast het respect voor elkaar? Ik weet het niet meer ...…

Het is weer zover , wéér een vakantie . Weer dagen in afwachting . Zal ik mijn jongens zien ? Wat zijn ze nu aan 't doen ? Staan ze er wel bij stil , dat dit "open" ouderschapsplan vol staat met afspraken in hún belang ? Gegeven vanuit een moederhart vol liefde . Dat ik met de vrijheid die ik hen gaf om te komen en te gaan naar believen…

De pijn, het verdriet dat jij me hebt aangedaan. Mijn emoties, die niet weten wat ze me aandoen, ik zit hier alleen, stil en ontdaan. Na te denken over wat er nog komen gaat, Wat er is gebeurd tussen ons, snap het niet had ik het eerder moeten zien, ruiken dat onraad? Veel onbeantwoorde vragen, vragen zonder antwoord.…

Toch als jij niet bij me bent voel ik me toch een beetje alleen. Voel me beter in Zwijndrecht ook al is het ver van jou. Mijn vertrek betekent niet dat ik minder van je hou. Geniet van mijn momenten met jou elke keer. Denk zelfs dat ik nog meer van je hou je nog meer waardeer. Sorry Daniël dat papa niet dagelijks nog alles voor kan doen.…

Je hebt er niet om gevraagd Maar kreeg het Je hebt het nooit gewenst Maar kreeg de confrontatie Niemand vroeg JOU iets Het stond niet op je verlanglijstje Niet eens op de achterkant Als je de klok terug kon draaien Deed je dat want Nu is het te laat! En de brokken lijken niet te helen Je hartje huilt Je weet niet waar, je weet niet wie…

Nu is het niet vanzelf sprekend meer Men verlaat elkander keer op keer Scheiden lijkt nu een normale zaak te zijn Maar toch geeft het vaak verdriet en pijn. “Scheiden doet meestal lijden” Niemand kan zich hierin verblijden Blijf daarom, elkaar steeds trouw Zo lang het kan, als man en vrouw.…

Nu is het niet vanzelf sprekend meer Men verlaat elkander keer op keer Scheiden lijkt nu een normale zaak te zijn Maar toch geeft het vaak verdriet en pijn. “Scheiden doet meestal lijden” Niemand kan zich hierin verblijden Blijf daarom, elkaar steeds trouw Zo lang het kan, als man en vrouw.…

Nu is het niet vanzelf sprekend meer Men verlaat elkander keer op keer Scheiden lijkt nu een normale zaak te zijn Maar toch geeft het vaak verdriet en pijn. “Scheiden doet meestal lijden” Niemand kan zich hierin verblijden Blijf daarom, elkaar steeds trouw Zo lang het kan, als man en vrouw.…

Nu is het niet vanzelf sprekend meer Men verlaat elkander keer op keer Scheiden lijkt nu een normale zaak te zijn Maar toch geeft het vaak verdriet en pijn. “Scheiden doet meestal lijden” Niemand kan zich hierin verblijden Blijf daarom, elkaar steeds trouw Zo lang het kan, als man en vrouw.…

Heb verdriet, maar het moet. Ik zie niet … hoe het verder moet. Het gaat je goed. Een plekje voor jou en een voor mij. Onze wegen gaan scheiden, het is voorbij. Wees lief en misschien dat we elkaar af en toe nog zien.…

Altijd kiezen, weglaten, doorstrepen, scheiden en deleten. Wat is een leven waard? Scheiden en deleten?…

Verdronken in schulden Verborgen in verdriet Muren die ons scheiden Kansen die je niet ziet Een andere taal Woorden die niks zeggen Slapen met de vragen Je hebt iets uit te leggen Blikken die doden Als een beeld voor buis Het onwetende Dit was ooit jouw huis Acceptaties op het verkeerde pad Acties bleven wachten Als sneeuw voor de…

Het was de tijd van Floris en Q en Q Je ging van huis en altijd volledig in tenue En minstens twee uur te vroeg Het systeem was simpel: dat was er niet En de scheids was als vanouds weer een stuk verdriet Maat het was altijd iemands vader Dus dat zei je dan maar niet We waren groen Groen als gras Groen, groen als gras Groen, groen als gras…

je verwart trouw met vertrouwen geen schulden met geen schuld rouw steeds met berouwen dulden met geduld zwijg en zij zal praten praat en zij wordt stil doe wat je niet kunt laten maar laat haar … als zij dat wil…

Geen achtendertig, nee mijn lief, mijn eeuwige lief we hebben het nét niet gehaald The sky was schijnbaar not the limit, niet verder ging het dus, tot hier is het maar afgepaald Onze handen laten nu los we moeten elkaar laten gaan vanaf vandaag elk onze eigen weg Maar wel drie kinderen, drie hele mooie kinderen, getuigen van wat eens…

In het oude, vertrouwde huis op de hoek zal de verandering aanmerkelijk zijn - een andere man, een andere vrouw, een ander kind - geluk aan de nieuwe bewoners, maar in mijn hart huilt de wind. Onder het schuine dak met grijze shingles wordt zo meteen alles nieuw geschikt - modern, retro, of misschien wel klassiek - naar een jonger en eigener…

en zo sprak zij tot hem van wat waarachtig waar was hij stamelde wat woorden vragend kwam ze niet verder de leegte van z'n stilte veraadde een echo van onbegrip en zo vervreemden ze verder het scheiden was onvermijdelijk haar kronkelend pad liep omhoog dat van hem was van steen met een voorziene bestemming aan het einde van een rechte…

als ik met jou trouw, wil ik nooit meer scheiden, want ik hou zielsveel van jou.…

Het vertrek Het is toch zo makkelijk, het is zo voor mekaar Je gaat van elkaar af, na zoveel jaar De jeu is eraf, de pit is eruit Ik ga ervandoor, dus zoek jij het maar uit Ik ben ongelukkig ga er vandoor Na zovele jaren, zoek jij het maar uit hoor Als ik je op je hart trap, dan is dat helaas Maar mijn geluk staat voorop dat is mijn relaas…

alles zonder meer kan Dan doe je bepaalde dingen niet, zei ik laatst tot de overbuurman Als je overtuigd bent van ’t feit dat niet alles op één hoop moet Dan heb je later niet zo’n spijt; word je voor uitwassen behoed Als je dit alles nu beslist bevat dan kun je veel nood vermijden Dan kies je voor het goede pad en ga je ‘t afval beslist scheiden…

Wennen, nee dat kan ik niet Dek de tafel, als altijd Barstensvol verdriet 'k ben je kwijt. Tranen over m'n wangen Wanneer ik je bord zie staan Stervensvol verlangen 'k wilde met je meegaan. Je bestek leg ik naast 't mijne Zodat ik je als 't ware voel Binnen 't bereik van 't mijne Snap je wat ik bedoel?…

Verdriet zo intens, verdient echt geen mens!…

De zon schijnt Maar ik voel zwart Iedereen lacht Maar ik word getart Getart Door verdriet Langs buiten Zie je het niet Het is mijn masker Ik zoek de kracht Ik lig ervan wakker In de nacht De nacht Duurt lang Het zoeken naar woorden maakt me bang Ik zoek licht Tevergeefs Want vanbinnen Zit ik dicht…

Papa Ik wil zo graag met je praten Maar je bent er niet Over de kleine dingen des levens Leuke anekdotes Over jouw kleindochter, Jouw lieve deugniet Over hoezeer we je missen Hoe je in alles bij ons bent Over ons verdriet Over de schone dingen Je zou al glimlachend knikken En zwijgend genieten Ik weet dat je ons op de een of andere…

Als het verdriet te diep is Als de tranen niet meer komen Dan denk ik in mezelf, De tijd heeft de pijn doen intomen Maar niets is minder waar Ik lig te woelen, En kan geen slaap vatten Net daarin sluipt het gevaar Als de eerste vogels ontwaken En de onmacht is aan het kolken Als de ochtendzon schijnt over de daken Dan zoek ik jou in…

De dagen worden lichter maar ik word zwart het is hier donker koud en bar Ik werd gekatapulteerd naar het verleden het is terug dof hier in het heden Ik wil er uit maar zit zo vast het zit op slot het is een last Ik wil wel huilen maar het komt er niet uit alles is locked het zit onder mijn huid Het zijn emoties die het daglicht…

stap ik mijn lichaam uit verdriet maakt plaats veroordeelt bij verstek…

Ik wandel in de tuin van mijn herinnering waar prachtige bloemen bloeien die mijn hart steeds doen gloeien maar waar ik ook het kaf van het koren moet scheiden om mij te verlossen van alle pijn en lijden dat kost tijd tot er een dag aanbreekt er alleen geel goud koren zal zijn en geen spijt…

Nu alles faalt, heeft dit alleen nog waarde Voor mij, die nooit één waarheid heb ondekt, Ik zal van U niet scheiden als deze aarde Mijn pover lichaam dekt. Ik heb maar één geloof: nooit gaat verloren Wat eens de liefde zalig heeft bevrucht, En waar er twee elkander toebehoren Is zelfs de dood geen vlucht.…

nu zit ik hier, als klein verdrietig meisje, verslagen. nu zit ik hier, en het enige wat ik kan, is stil zijn. stil, geslagen, bang, en alleen. verdriet overheerst mijn goede gedachten. verdriet, om iets wat ik niet weet. verdriet, om wat mij niks aangaat. want niks gaat mij aan, want ik ben zo alleen.…