Alle inzendingen over sterven OR Licht OR Nacht

Zo graag schreef ik iets opbeurends, zo graag schreef ik iets grappigs, lolligs, of gewoon over idiote acties die buiten plaatsvinden. Dat kost me geen moeite. Maar wat boeit het jou wat er allemaal gebeurd buiten, niks toch? Kan 't jou iets schelen dat de zon schijnt? Vast niet. De avond valt, langzaam maar zeker komt er een donkere deken over…

Je mag, maar 't hart klopt je kunt, bent 't zo moe je moet, maar wacht op hem je wilt, dan zie je hem, een zucht, een lach een traan eindelijk, eindelijk mag je gaan. Voorbij de pijn, voorbij de lijdensweg, je laatste zucht nam alle ellende weg. Dag lieverd…

Dokter dood haar kermen in de nacht de dienstdoend arts die liever maft het klagen klinkt steeds luider totdat de dood een wiegeliedje zingt…

Ze willen vast geen publiek monument voor het voltooide leven nu uitzwaaien genaderd uren afsluit wat jij niet ziet als jij alleen papier leest. Dus schrijf ik over hun gedachtes en dat we met te veel zijn op aarde om alle prachtige kleuren te beschrijven ook over wandelingen in het park. Ze vonden het wel grappig kenden mij niet eens van…

En 's nachts toen de maan die dag opkwam strooide zij glunderende blikken naar de sterren, klonk met groeiende hesere stem de octaven, haar levenslied dat ze zo graag deelde heel stil. Hoe drijf je langzaam weg, bijna transparant gewichtloos glimlachend op een bladstille dag.…

Vandaag en gisteren zijn en worden dagen zinnen, wellicht beleefde momenten om te bewaren te beschrijven, liefdevol te schetsen in dagboeken. Hoe ook nu weer de ene maand de andere werd deze regels in je hart herinneringen bewaarden vele dagen wel of niet een potje konden breken. Wellicht zeg je zand erover al was het aarde nu zij gisteren…

Ontwortelen. Langzaam naar het einde Al wat je was afpellen Een lange strijd voeren Naar iets wat je niet wil Er is geen ontkomen aan Wanneer alles is gedaan Vergevend berustend Naar de kern van zijn Overgegeven , los van wat was De schoonheid , de intensiteit van leven Openbaart zich Je wordt mooi, steeds mooier Dan je ooit daarvoor was…

Mijn nachten sterven stilletjes in het licht, jouw armen dragen geen enkel gewicht, mijn lichaam legt zich moedeloos neer. Nee, voor mij geen dromen meer.…

kan aanraken cipressen aals een fluorescerend oplaaiend vuur geluiden sterven weg alleen de krekels tjirpen tegen de avond gloeien de velden warm op de boomtoppen stralen zilver de maan, een kleine sikkel helder genoeg om de nevel boven de bergen op te lichten de nacht, levendiger en kleurrijker dan de dag we vallen van het domker in het…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Want beeld op beeld bega ik mijn sterven, Uit alle tijden roepen mij jouw woorden aan. Ik wil jouw naam niet in herinnering dragen. Niet dag na nacht mij in jouw vlees herhalen. Jou wil ik niet tot grafschrift maken, Jij bent mij meer dan deelbaarheid. -------------------------------------- Uit: ‘Doornaderd licht’, 1998.…

zachte deken over vergetelheid, langzaam sterven de laatste noten ...…

De nacht duurt in mij zoals de uren telkens slaan en het licht dat spaarzaam fonkelt zijn de regenfonteinen op het raam dit ogenblik is slechts mijn leven nu jouw hand zich droomt in de warmte van mijn kruis op het ritme van je adem met op de achtergrond mijn eigen ruis maar nu ik jouw je dromen laat spelen wens ik mij op het…

van de nacht Zodat het licht me beter valt Dan hoef ik ook niet meer te denken Mijn leven is vergald…

Licht was je stem, ijl, broos als kant. 't Klonk als een lied- vielen hier en nu ineen- fonkelende sterren in het gras; schitterend dat je er was. En net zo licht en stil als je verscheen, vertrok je weer, de nacht, zo sereen.…

Kleine twinkelster Daar hoog aan de lucht Je bent zo enorm ver Het lijkt wel of je vlucht Kleine twinkelster Schijn nog één keer Jij blinkende glimster Op de donkere aarde neer Kleine twinkelster In de verte het morgenlicht Vlucht je weg naar ver Jij twinkelend sterrelicht...…

luister naar het geluid van stilte voed je ogen met het licht van de nacht proef de smaak van water voel het wezen van lucht doorzie en ervaar de essentie van leven en geniet…

dag vuurvlieg trillend stipje in de nacht je trekt mijn oog en aandacht naar je toe totdat het daglicht komt en ik je niet meer zie maar dichtbij weet tot straks wanneer je licht opnieuw zijn trilling aan me geeft zodat ik lach of zacht mijn ogen sluit…

Hoe meer kou en duister in de nacht Hoe meer warmte en licht de zon brengt de volgende dag…

net nog voor het slapen gaan vlak voor een sluimerend bestaan stuur ik u, het is donker, uit het zicht nog even heel snel een gedicht er rijmt niets op twaalf ik lig hier op zaal F ik kijk om mij heen, zo moe maar mijn ogen doen er niet meer toe ik weet niet of ze luistert mijn mond fluistert zuster, goedenacht een licht gaat uit en wacht…

De nacht, huiddiep en rimpelloos gelegd met sterrenspikkels op zijn tulen kleed baant zijn pad met staal van scherp geslecht door tunnels mensenpassen breed De dag van buiten rijmloos opgezegd draagt hoornhuid als een dure eed snijdt zich een weg door boeg en plecht als horizon het licht betreedt De avond neemt terloops de weg omhoog schurkt…

Juist in de nacht weerkaatst Uw Licht zo helder wanneer het stil is om me heen dan ben ik met Uw Hemellichaam één, klinkt Uw “Ik ben” het meest welluidend. Samen met U bekijk ik dan mijn leven waar bloeide U het meest in mij, bij elke vreugde knipoogde U even, in groot verdriet voel ik U heel dichtbij.…

Eind'lijk thuis het bos voorbij eind'lijk licht aan Ik ben blij!…

[Haiku] de nacht splijt open - twee seconden voor de klap davert het licht neer…

dit is de tijd dat duister het licht ontluistert steeds vroeger valt de avond, verdonkeremaant de nacht de dag want de nacht wacht niet als zij lengt en steeds kouder invalt, gelijk de winter alleen herfsttijloos geeft nog een sprankje roze…

Midden in de nacht brengt een zwaan majestueus licht in het duister…

Zo maar een kaarsje geeft mij midden in de nacht plots hoopvol veel licht…