Alle inzendingen over stilte OR beginnen

Het welig licht was afgekomen En lei zich aan de kim te rust, De grote zee begon te dromen En spoelde haar rozerode zomen Over de stil vergulde kust. Wij vulden met ons beider leven De dommelige avondlucht, Tot wij verwonderd staren bleven: - Een stip kwam naar ons heen gedreven - Een nevelige vogelvlucht. De lucht hing vol van purpren…

Stilte op het strand. En dit bij zonsondergang. Wij bleven nog lang.…

Weer is er de koude stilte, na eindloos zwijgen opgelegd, voorbode van de poolkilte en het woordenloze gevecht, dat geen van ons twee kan winnen en tegenstreven evenmin. Geen moed opnieuw te beginnen, want boos en `wat heeft het voor zin'.…

ik ben nog even hier om je gedag te zeggen zomaar met plezier ook om mijn gedachten in je hart te leggen maar zo denken is vaak verwachten ik schrijf ze maar in wat losse zinnen weet alleen niet waar te beginnen vandaar dat ik in het donker staar beelden trekken voorbij ik hoor mezelf praten luister naar een stem wil ook stilte…

in eenzaamheid Je laat me niet binnen in je leven Mijn vlinders beantwoord door onbereikbaarheid Langzaam kroop je hierbinnen Onvindbaar is de weg naar je hart Tegen je stilte kan ik niets beginnen Vlinders sterven in het koudste zwart…

een tranenspel dreigt te beginnen. Kinderstemmen sturen, ik mis jou en wil bij jou zijn.. deze woorden doen zo'n pijn. En al wat ik dan sturen wou is over de leegte, de stilte nou. Deze stilte vliegt mij aan.. kinderstemmen, deinend over die autobaan.. zolang, zover bij mij vandaan.. ik wil zo graag naar jullie toe gaan.…

stilte het is er in een kamer zonder ogen ontrouw door de tijd vooraf alsof ik zeeziek word in een beker met water gevuld; een waarheid waaraan leeuwen likken en daar beginnen te vechten gekooid met witte, wilde manen die soms samen vallen in één enkele nacht stilte en het meest nabije als een zachte beweging van een wimper in jouw…

Het geeft niet, goed om te beginnen. De rest vul ik dan zelf wel in. Eventjes een ogenblikje rust, om mij een beetje te bezinnen.…

Het zijn niet de woorden die de pijn brengen Maar de angst voor het gevolg De angst voor het alleen zijn is de grootste De eenzaamheid en stilte is wat ons zal krengen De herinneringen blijven komen Beelden op ons netvlies gegrift Hoe verder de stilte om ons heen dringt Hoe heter de gedachten stomen Steeds meer neemt de angst toe Het niet…

in den beginne zorgde hij voor iets ronds dat hen dragen kon in den beginne plukte zij iets ovaals at er ongevraagd van in den beginne was er hij, toen zij wat langzaam evalueerde in wij…

laat het warm zijn schemerig en stil alles gezegd niets meer verwacht pleisters gelegd op alle wonden morgen pas na de nacht betreed het land van melk en honing schuif voor het binnengaan nog even het gordijn opzij maak met tedere vingers tranen op het raam en groet de maan en sterren die van de hemel zingen spring in zachte veren…

De gloed aan de horizon De warmte van binnen Ik wou dat ik het weer zien kon En weer opnieuw kon beginnen Maar het gevoel is niet weg En mijn hart is niet gebroken Omdat ik weet dat het gevoel er nog steeds is En dat ik eigenlijk alleen mezelf mis Want dat heeft ze wel gedaan Ze gaf mijn gevoel en gedachten een naam Ze zag mij…

alles was verschoven Net als in den beginne, toen alles woest en ledig was. men nog moest verzinnen welk woord bij welke dingen past.…

Je leerde kijken ogen mond gezicht Je leerde spelen doosje open dicht Je leerde lopen lampje knopje licht Je leerde lezen letter woord gedicht…

Geen dag kan zo beginnen, als deze dag begon: ik kwam mijn kamer binnen en daar was enkel zon. ---------------------------------------------------------- uit het werk van Jac. van Hattum (1900-1981)…

Omstandigheden dwingen, om zich aan te passen, aan onze wensen. Mensen overtuigen, van ons gelijk. Mensen willen opvoeden, tot wie ze niet zijn. Omstandigheden zien, zoals ze zijn. Onszelf aanvaarden. Onszelf overtuigen, van ons ongelijk.…

Wie wil niet opnieuw beginnen in een lichaam zonder pijn lijf als meewerkend voorwerp in plaats van broos porselein Keuzes opnieuw kunnen maken liefde als pril element op de juiste plek aanwezig nog voor elk kritiek moment Wie wil niet worden herboren zonder eerst de dood te horen…

je leerde kijken ogen mond gezicht je leerde spelen doosje open dicht je leerde lopen lampje knopje licht je leerde lezen letter woord gedicht…

de letters branden aan rokende regels knetteren de woorden in een zwervend font ik verpulver de papaver paverpa de ververpul de vingers aan de rol rullen geurige tabak monden slokken warm het slijk der aarde longen zuchten ontspannen dwars op geduchte werken ik verzilver de katapult tapultka de ververzil elastiek stil de spil sprong…

In den beginne was het woord nog niet opgeschreven. De schrijver vond het ongehoord en bracht het woord ten leven.…

Neem hoe haar woorden glanzen neem hoe haar mondhoeken krullen, hoe zacht het achter haar tanden moet zijn, neem elke lieve lach in acht sla geen oogopslag over en vergeet geen moment waarop ze spreekt of zwijgt neem de tijd die nodig is haar te bekijken, te buigen in alle rust, neem ook die in een zak, één beweging en wat stenen nog…

Van achter, van achter, Achter al die normale mensen Zal ik gaan. Vlak bij mijn slaapkamer raam, Achter de heg, Wat een herrie zeg. Naar buiten gekeken, het duurt nog weken Voor het voorjaar Die vrolijke vakantie waar naar uit wordt gekeken Of uitgeweken. Zag ik de pop staan die al was uitgekeken Al vrolijk in zijn bestaan. De reeks…

niet te laat Wees maar niet bang Ik hou je vast in mijn gedachten Gewoon zolang als nodig is zal ik steeds op je wachten tot dat jij ziet het kan geen kwaad voor mij is het nog niet te laat Echt, zeker niet te laat op nieuw beginnen…

in den beginne een beetje stro een kribbe een kind wat licht nu een groot glitterding in ons duister opgesteld…

De kracht van opnieuw beginnen ontstaat door je macht van stoppen!…

aan Vuurpijl Neem vijftig flessenscherven. Honderd stevige flessenscherven. Flessenscherven die goed gebouwd zijn. Vijfhonderd gelukkige flessenscherven. Het is erg interessant om de scherven in een jute zak of wijnkist te stoppen, de groene scherven op de groene of de witte op de witte te stapelen. Scherven van wijnkruiken, wijnflessen…

'O, Eva,' zei Adam, 'ik vind je een stoot! - Een verrukkelijk ribstuk; ik zie je graag bloot.' - En Eva, die Adam bewonderde, kreeg in de gaten dat langzaam z'n vijgenblad steeg en ze prees toen hetgeen zich eronder bevond. Hij zei: 'Eva, je neemt ook geen blad voor de mond.' De twee werden spoedig al heel goede maatjes. Een herfstwindje…

het maken is een puike bezigheid al zullen ook veel scheppers dan reeds zuchten na vonken dagen roze wolkenluchten die worden donker na verloop van tijd en maanden later krijst de parasiet hij groeit en groeit … gelijk met uw verdriet…

Bewaarheid zelf je vrees. Al die dingen gebeuren en zijn helemaal niet netjes geordend. Dit alles komt voor rekening van een zwevende ziel. Ja, ook ons profiel is zwevend. Wijzigingen zijn geannuleerd. Verwijzingen zijn niet geldig. De cursor lijkt bevroren. Je kunt van je plaats opstaan. Er mag worden gerookt, er mag naar buiten worden…

op een geasfalteerde weg de Bloedstraat in de schemer van het vergeten de illusie van het onuitwisbare bloed de fiere eik tot stronk gebombardeerd hier en daar een weerbarstige grasspriet geen vogel zingt in dit stenen woud fluisterend en vergeefs proberen we de bloedige onafzienbare rafels recht te trekken alles kan altijd en opnieuw beginnen…