Alle inzendingen over tabak

zon verwarmt het stadion volgestroomd met levendige gesprekken de behaaglijke geur van sigaretten warm aangeschurkt tegen jassen het uitvoerig betoog van tabak de hemel welft genegen over de opkomst van spelers na de eerste helft is er een tegenslag een wolk legt het veld naar een grijs vlak veroordelingen van de tribune het spel wordt…

blazen in het luchtledige, in het niets Niet vertraagd noch gehaast door voortsnellende tijd, pak ik mijn pakkie en mijn peukie en steek het aan, droom achter de wolken even heerlijk weg , tabak van alles Een zachte tik op mijn schouder doet mij opschrikken en in de rook verslikken, wakker uit mijn eigen wereldje kijk ik verschrikt om…

Het graaien kent in Holland vele vormen Zoals je elke dag weer lijdzaam leest De bankman pakt uiteindelijk toch het meest Die heeft geen last van waarden of van normen Ik merk: Er is een grote graaier bij Als ik te snel naar Amsterdam toe rij…

Het vangt de afgebrande rest op van weer stiekem gerookte tabak niet meer te vinden in huizen die steriel staan van walging en stijf getrimd van de angst voor ziektekiemen en verderf.…

pluisjes veren en vogels in vol geluk en pikken zij maiskorrels uit zijn lachende rode konen kunstgebit terugkerend een vlucht koppels geringd uit Bretagne wacht de klok ongeduldig in zijn trillende handen dalend op het monotone fluitje of het rammelend blik trots als een pauw wint hij goud en zilver en brons en ach die paar tientjes voor tabak…

Chaplin is mijn lakei, maar ik weet het: hij steelt epauletten voor kermis en tabak voor de slaven van soho, hij steelt mijn historie voor marx - protesteert, generalen! Ik sta als een stinkput op elba. O generalen, proef de lyriek van mijn rotting. Herhaal mij en groei mij. Ik wacht u met spengler en galgen uit het museum.…

Nu menig bruin café niet meer naar rook ruikt Ruikt alles des te meer naar zweet of bier Of wat voor spoor dan ook van kroegvertier Dat normaliter onder in de smook duikt Hierdoor ruikt een café naar mijn idee Tevéél èn onvoldoende naar café…

(vrij naar 'Coeur supplicie' van Arthur Rimbaud) Mijn hart is zeeziek en het hangt te kotsen over de reling van een bombastisch cruiseschip, vergiftigd door tabak, alcohol en goedkope soep. Ik word uitgelachen door een troep wolven, die met bloedbesmeurde bekken hun scherpe snijtanden in mijn bevende hart kerven.…

Harm wordt vriendelijk te oud voor het zwerversleven de mensen geven hem dekens, kleren, eten, tabak ook een beter onderdak een huisje van steen daar stookt hij onbezwaard het vuur op in de haard. Als Harm overleden is ligt hij opgebaard een armeluisbegrafenis ?…

Aan ‘t Nieuwe Werk geurden citroenen en bij het Entredepot tabak. Kortom, er valt geen reuk te ruiken, die aan dit havenbeeld ontbrak. Maar later, toen ik op mijn tochten in aller Heeren landen kwam, kon het mij dikwijls overvallen: hier ruikt het net als in Rotterdam!…

van kerk en kleuterschool in verre oorden die wij niet kennen nog hun missie kunnen doen na het middageten klauteren nogmaals wij voor het wekelijks ritje op schillenboer ’s tractor die van huis ons tot school meenemen zal waar wij moeten springen omdat nooit hij stoppen wil bij een volgend glas stoken wij opnieuw naast in de tabak…