6394 resultaten.
Uit hoge minaretten
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 74 waar uit hoge minaretten
nog gebeden schetteren
gonst door oude tijden
het onherroepelijke einde
vernietiging breekt
monumenten in
hun trots en statigheid
na eonenlange waardigheid
beesten feesten
na het doden van de geest
die opgeslagen lag in
wat ooit beschaving is geweest
als afgoderij en mensen schennis
in dezelfde bloedbaan…
Over en uit
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 420 de bloemen daar gelaten
zoeven banden
monotoon door natte straten
de radio gonst geluid
steeds vaster klemt het stuur
in zwart geschoende handen
de skyline slinkt achter mij
woesj, woesj, zingen bomen
op gepaste afstand langszij
het vlakke leven schijnt
gestreept in ochtendlicht
ruitenwissers zwiepen
regen op mijn gezicht…
to be or not to be redelijkerwijs
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 222 Wat is het dat mij
in de schoot geworpen wordt
meer dan men redelijkerwijs
van een man verwachten kan
het is als het velijn dat me
van het vlees getrokken wordt
nog voor ik slachtrijp ben
en dat in ogenschouw neemt
en soms ben ik een schaap
in wolvenvacht doend alsof ik
een wolf in schapenvacht ben
ondertussen aanstalten makend
te…
Jaloezie
gedicht
2.0 met 17 stemmen 4.977 het fluistert aan de hoeken
het gonst in de stilte
het komt langs alle muren omlaag
de wind krijgt vleermuisoren
tot het wantrouwen
een kop met zes ogen opsteekt
en het valse vermoeden vat krijgt.…
zonnewagen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 60 onze taal eens ruim en
doorzichtig nu kleurloos
en kaal sterft aan
ondergrondse vertering
nu wankelt hij op
droge grond in het spel
van de vrije wind die
gonst van hoon en misverstand
vergeefs tastend naar
vegetatie verdwijnen
onherbergzame passages
in wolken van stof
klauter in je zonnewagen
verlaat dit kale land
rijd in…
Ochtendwaken
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 121 Terwijl de hemel open plooit
van purpergrijs naar geel verkleurt
met vegen wit erdoor,
net of iemand een stuk stof ontrafelt,
priemt het eerste blauwe van de dageraad door de hangende mist.
Geluiden,
bijna onhoorbare trillingen op de wind,
komen door het raam aangewaaid,
langzaam zwellend tot een geheel van twinkelend vrolijk vogelgezang…
Het mentale pantser
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 76 het gonst
voel de trekkracht
van vele geesten
mensen
wirwarren in
besluiteloosheid
er is geen strakke
energiegerichte
daadschap streep
wel een kakofonie
van speldenprikjes
die ontladen in de geest
zij bouwen
spanning op waarin
ik niet kan blijven
ik vlucht
wat schielijk weg
van al die lijven
de druk neemt af
voel mij…
De vlieg
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.337 Een vlieg gonst om mijn hoofd en stoort mijn rust.…
Oma haar eenzame Kerst
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 217 Oude oma zit in haar stoel voor het raam
Maar daar is eigenlijk niet zo veel te zien
Ook is het erg donker en triest bovendien
Oma voelt zich verdrietig en heel eenzaam.
Wat te doen met de komende Kerstdagen
Zo helemaal alleen in haar grote huis?…
Korenveld onder onweerslucht
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 505 Wolken rollen onstuimig voort
door een donkerblauwe lucht
in het boerenland gevoord
buigen halmen met een zucht
Dan een donderslag, zo luid
de hemel lijkt te breken
ver voor 'n woeste wind uit
golft een groene korendeken
Bliksemflitsen schieten uiteen
geladen gonst de atmosfeer
over 't verlichte landschap heen
dalen regenvlagen neer…
nieuwe wereld
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 480 het moederland in de steek gelaten,waar
in bekoring het leven hermetisch dicht valt
er heerst diepe rust
de verfraaide kerkjes zijn
onbewogen in de late ochtend
op de terrassen gonst het goede leven
heildronk in strakke voetstappen
vreugdevol gelach
in het land waar de poëzie
aan zijn lot word overgelaten
zijn veel dichters
die zichzelf…
Bleke maan.
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.006 Mijn lichaam zoekt naar rust
maar heeft het zwaar te verduren
Het gonst en bonkt in mijn onrustig hoofd,
mijn hersens malen overuren.
Ik voel me schuldig, hoe kan ik nou
in hemelsnaam gaan slapen
zonder jou hier in mijn armen?…
Avondzang
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 168 luister mijn lief
hoe mijn hart zingt
als de roep van de koekoek
hoe de opkomende avond
zacht gonst als een bronzen gong
die mild door mijn klepel wordt gestreeld
in donkere spalten van het tweelicht
dansen reeds vuurvliegjes, als een sterrenhemel,
boven de stilte van mijn groeiend verlangen naar jouw warmte
kom laat ons snel de loutering…
La grande bellezza
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 290 liefhebbers en oude mensen
ik help hen de tijd door
kijk mee en leer
de teksten, Mama Capra:
grote schoonheid is het leven
van de droom van je zintuigen
Ze wordt weggestuurd
van de markt, met haar
zelfgemaakte geitenkaasjes
Thuis in haar paradijsje
de vroegere bedding van de beek
mijn dagdroom in het hoekje
bij de ingang van de zaal
gonst…
Bloeiende hei
poëzie
4.0 met 16 stemmen 2.899 Nu is de heide blij getint
Met paarse bloemenkleur
Nu is de zoete heidewind
Vol zoete honinggeur
Nu gonst de aarde van 't gebrom
Der bijen wijd en zijd
Nu is de hoge lucht alom
Een blauwe zaligheid
Maar als de heide schoonste wordt
Dan komt de winter aan
Want bloemenschoon duurt maar kort
En vreugd is gauw gedaan
En 'k zou mijn leven…
Down under
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 231 struikelend over black labels
op zoek naar schoon ondergoed
om de ochtend te halen
zie ik je foto liggen
het getik van de hamer
om de krab te kraken
gonst nog in mijn hoofd
in de verte hoor ik een taxi
kou kruipt langs mijn benen
in de deuropening sta ik
met een laken omgeslagen
als Ceasar in zijn laatste dagen
ooit legde ik jouw twijfel…
Eenzaam gevoel
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 440 (voor jou)
het zit in je
een teruggetrokkenheid
stilletjes verborgen
voor de buitenwereld
och misschien,
misschien weet je morgen
in dat volle vertrek
met keuvelende mensen
wel boven het gewemel
het gedruis uit te stijgen
draag je het hart
wat meer op de tong
zal je niet meer aarzelen
of onderschat zwijgen…
Bloeiende hei
poëzie
3.0 met 21 stemmen 2.479 Nu is de heide blij getint
Met paarse bloemenkleur,
Nu is de zoete heidewind
Vol zoele honinggeur,
Nu gonst de aarde van 't gebrom
Der bijen wijd en zijd,
Nu is de hoge lucht alom
Eén blauwe zaligheid...…
Vleermuizengrot
gedicht
1.0 met 22 stemmen 8.238 De aardbol gonst van ons gewemel. Klankkoepel. Keutels.
Soms, tijdens ene paring, zou ik alleen willen zijn
met jou, je naam weten, je beminnen. En kijken, kijken...
------------------------------------------------
uit: 'Een leeuw is eigenlijk iemand', 2006.…
Menig zou met recht mijn geluk benijen
poëzie
4.0 met 1 stemmen 734 Dan Cupido wil met gonst mijn lust bedelven:
Want vliedende voor haar, die om mij zucht,
En volgende naarstig, die voor mij vlucht,
Zo strompel ik rechtevoort over mij zelven.…
dromen
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 343 de hemel weent
ik vang de tranen
op in regenton
waar ze samenvloeien
tot kostbaar water
helder en koel
goed voor planten
tuin en vijver
de vissen dansen
op hun staart
de tuin gonst
van activiteit
talloze bijen snoepen
van honingzoete nectar
vogels zingen van geluk
bloemen stralen
in hun zomerkleed
de mooiste kleuren
lichten op…
Moment suprême
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 398 Vrij en opgetogen
weerklinkt het liedje van de karekiet
in dit gebied dat gonst van tiervermogen.
De korenrozen bloeien vurig rood
en wij, we vlijen ons in ’t golvend gras
en zonder gêne geven we ons bloot
terwijl de zon zich richt op het gewas.…
Zo, verloren in de tijd ( R. )
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 352 Jij en ik,
we zoeken elkaar, vinden en hervinden
elkaars ziel via lichaam en taal,
naam der genoemden.
Jij en ik, o zo verloren in de tijd,
eeuwigheid, voorzienigheid;
volledig opgaan
lijkt, en is, zó ver weg!
Jij en ik: in liefde en oorlog met elkaar...
we treffen elkaars hart, in de ogen
troffen wij werkelijk zuivere emotie,
voor heel…
Na een ongelijke strijd
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 331 Als de wind niet aflatend tegenzit
De jaren van een ongelijke strijd tellen
Droog en verdord is mijn verlangend hart
Gemis is schrijnende in ontbrekende liefde
Als al mijn hoop op het vinden is vervlogen
Verlaat ik de doorgroefde boom des levens
Ik begeef mij naar het zekere ‘onzekere’ einde
Dwarrelend, vertwijfeld,
Doch in alle rust laat…
Eenzaamheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 145 Alleen...
de dagen worden stil
geen enkel geluid
je zit weggezakt in je stoel
en kijkt naar buiten.
De mensen zijn bezig.
Ze hebben zo'n haast.
Alles moet vlug, gauw, gauw!
Wie kijkt er naar jou.
De radio doet hetzelfde,
schreeuwerig en fel,
met steeds die reclame ertussen.
Misschien haalt iemand me wel.
Steeds weer die hoop... maar…
Door andere ogen
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 918 op ongeschoren velden wuift het riet
langs poldersloten en koeienogen
levenslust gonst door gans het gebied
dat groen ziet van haar tiervermogen
papavers bloeien wild en vurig rood
twee kontjes hoog is het golvend gras
jij en ik vrijen de zevende hemel bloot
woorden ruisen ongehoord door het gewas
ik voel jouw adem op mijn verhitte lijf…
Het afgrijzen van de godin
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 142 Je gonst gutsend de onvervalst voldragen stoot van
Zeus.…
Onderweg
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 101 Tussen waken en dromen ligt de horizon,
de motor gonst een mededeling om.…
Eenzaamheid
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 832 Zo bleek al haar haren
zo bleek is haar huid
Haar ogen lijken donker
van haat en nijd
Haar lippen dicht op elkaar geperst
zodat ze niks kan zeggen
Haar stem lijkt net een stel oude remmen
Mensen kijken langs haar heen
Alsof ze niet bestaat
Zeggen geen woord
maar af en toe fluisteren ze haar naam
Mensen vinden haar raar
en denken…
Eenzaamheid
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 674 Hoe heb ik zo dom kunnen zijn.
Waarom doe ik anderen,en mijzelf
toch altijd zo'n pijn?
Van veel dingen heb ik echt spijt.
En mijn zelfvertrouwen
ben ik gewoon kwijt.
Terug draaien,kan ik het niet meer.
Ik huil er om,elke dag weer.
Het lijkt alsof er iets gestorven is in mij.
Ik krijg mijn gedachten,en gevoelens niet meer op een rij.
Is dit…