Alle inzendingen over teleurstelling OR maan OR weer

Even geen zin in woorden té lang op vragen gewacht die niet kwamen enkel zin in niets zittend in mijn nood naar woorden kijkend naar de zee omdat zij me misschien kan helpen zij laat elke keer moeiteloos alle korrels los krassend wrijf ik het zand uit m'n ogen…

Ik ben jouw grote held Groot en sterk En zelfs dapper Werpen je ogen me toe Maar als ik je daar zo Zie lopen Je schrille levenslust In haast te grote sprongen gegoten Hou ik m’n pas in Weet ik wat moed is Een sluwe poging Om het leven bij te benen…

De maan weerspiegelt een stille traan en toont hoe koud de nacht kan zijn…

Wederzijds zoeken van tranen naar échte troost zachte omhelzing In verbondenheid vloeit enge hopeloosheid zóveel sneller weg…

De winter regent, stuurt tranen over m'n gezicht. In de lente vele druppels zout, weerspiegeld door het licht. De winter sneeuwt, dwarrelt de pijn in mijn hart. Maar pijn dooit niet zómaar, omdat het warmer wordt.…

ben ik billijk als ik zeg dat ontlasten in uw heg een groot genoegen schept? want hoewel geen watersnood 't zou toch zonder hoge nood zijn dat uw buxushaag verlept…

Wij overschaduwen vorsten Wij slaken gaarne Onz’ boeien Wij zij geprezen Door Wij en door Ons Wij schuwen daden niet, dorsten Wij immers niet te verfoeien Wij, Ons gelezen De les, met een frons? Wij bonzen luid op Onz’ borsten Wij talmen niet uit te roeien Wij die niet vrezen De wrake van Ons…

En zo is November aangebroken is de kou ons land ingetrokken regen wind hagel alles wat bij de herfst hoort worden over ons uitgestrooid, maar alles is beter dan wat men in Amerika voor de kiezen kreeg, in de vorm van Sandy, die huisgehouden heeft op een afgrijselijke wijze, nee laat ons dan maar stil zijn als het weer eens regent, waait en…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel.…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Ik heb zo hard voor jou geknokt Ben vreselijk diep voor ons gegaan Je was zo trots dat ik je wilde Je was zo blij dat ik bleef staan Jouw trots dat werd een hoge muur Ook blijheid bleek van korte duur Per saldo is het niets geworden Ik had zo erg mijn best gedaan Maar jij negeerde alle borden Uiteindelijk ben je toch gegaan…

Onschuld sterft weer in mijn mond. Ogen neergeslagen, warmte wordt niet gehoord - witte blaadjes vallen luid op de grond -…

hier en daar een uitgevallen telefoon de lijn is dood leve de lijn de dood hier en ginds met stomheid geslagen tongen sprakeloos, als bij een mooie kus wij kiezen stilte tot elkaar, zodat er mild verdriet kan komen en verval van spel: pionnen in de doos.…

Het kostte moeite Door te leven Het kostte kracht Opnieuw te geven Na iedere breuk Dacht ik: Nooit weer!…

wat is toch de zin als mijn armen naar jou strekken en zij in schaduw vertoeven je zag in mij wat zonnige vlekken die naarmate de tijd voortschreed jouw hoop en verwachting in desillusie begroeven waarom zal ik jouw boeien nog raken als slechts verdriet en wanhoop je bestaan zo wraken vertel maar niets ik ontbeer de macht…

geef mij maar de vijf, zei ik tegen jou niet dat jij van plan was ooit er een te geven je keek mij niet eens aan, dat zat in je aard och dacht ik we komen er wel doorheen die blik van jou zal mij herinneren als een schilderij met onbekende kleuren, meestal donker geverfd zo neem ik ze althans waar; daar het grijs naar jou toe daar het altijd…

als ik mijn gedachten verlaat de weg naar jou verlies verslikt mijn schorre keel zich aan gedroogde woorden gespijkerd aan een mateloze haat jij kijkt voorbij mijn liefde omrand door verlichte zomen ziet slechts het altaar van jouw zinnen gepaard aan vreemde stromen en ontkent het roepen van mijn vleugels die de tederheid willen beminnen…

Waarom heb je mij toch steeds verstopt? Waarom heb je mij voor iedereen verzwegen? Waarom wist dan uiteindelijk niemand ook maar iets van mijn bestaan? Jij, die altijd zo de mond vol hebt van echte liefde en van echte vriendschap Als jij dan zo eerlijk bent als je steeds voorstaat, waarom is alles dan zo stiekem en zo anoniem gegaan?…

later als mijn Hollandse kater volledig is uitgejankt wegspint in berusting hoop ik zijn echo te horen wordt zijn roep herzongen als weerklank van mijn protest heeft dat toch wat uitgehaald verliet ik niet voor niets mijn nest…

wereld waar gaan we heen naar een kansloos bestaan dat schuilend om het hoekje staart terwijl jij wereld zo mooi kon zijn…

Van hoe graag ik je mag en hoe ik opleefde toen ik je eindelijk weer zag Ik zou het je zo graag willen zeggen weet je dat?…

Nimmer voltooid verlangen voortdurend bijna, maar vervolgens toch weer nooit echt geraakt. Telkens weggeslagen doelen wegwijkend niet te bereiken, uitgestrekte armen te kort om te rijken slechts het einde wacht steeds tergend berooid jammer-vol onvoltooid.…

Je had iets gemist, tot je verdriet, Je ging het nog eens overdoen. Herinnering ligt in het verschiet. Desondanks is het heden niet De toekomst van toen.…

Als God zijn woonplaats kiezen mocht zou dit geen religieuze woonplaats zijn Ook geen plaats waar elkeen om vocht maar aan het einde van iemands Latijn Als God zijn domicilie bepalen mocht waar hij kon uitrusten van geleden pijn Schiep hij de plek waar niemand zocht om er eventjes gewoon zichzelf te zijn Als God zijn woonplaats bepalen kon…

Dat ik voortaan uit principe niet meer op principes zal gaan stemmen…

een deur Blindeert een raam Gooit de toegang in het slot Verdrukt de pijn, vergeet een naam En voelt je lange tijd nog rot Totdat je weer vertrouwen krijgt Open staat voor weer een kans Tot ook die verloren gaat Wat schitterde heeft nu geen glans Zo wil ik soms nog open staan Tegen beter weten in Op wilskracht er toch voor gaan Met…

Toen de damp weggetrokken was zag de aardkloot korte tijd schoon Daarna werd het weer een moeras; besteeg het kwaad weer zijn troon Waar de hoop even had gegloord stierf die gelijk een nachtkaars uit Even leek haar stem hier gehoord; pijlsnel verging dit schoon geluid Wijl nevelflarden zakten in ’t stil keek de schepper op de aarde toe…

Zondag, het is half negen, buiten druppelt blij de regen, ik roer wat suiker door mijn thee een kerkklok speelt een deuntje mee. Dan gaat de bel… apostelen voor de deur, ze vertellen mij in geur en kleur, dat ik de lieve Heer moet loven, - de zegen druipt nog steeds van boven - Maar ik, ik stel ze zeer teleur, met een vriendelijke groet…