Alle inzendingen over tijd OR toekomst OR onzekerheid

met vreugde en verdriet sta ik in het heden heden licht aan de tunnel lijkt er niet te zijn God bestaat niet, wij zijn ons brein vanuit onzekerheid vormt zich een nieuw equilibrium hoop liefde ik hou van je en dat maakt me sterk waar begin je of waar eindig je denken aan de toekomst vraagt om stevig contact geen blackberry, geen auto, geen…

door het sleutelgat van het ziek zijn zie ik mijn eigen lichaam als iets wat onzekerheid kent. mijn toekomst wordt begrensd door mijn sterven. ik zit opgesloten tussen dood en verleden. mijn verantwoordelijkheid is afgenomen. ik wacht op een teken dat ik voorbij ben, de sleutel die mijn gezichtsveld ontsluit.…

Samen dromen over een toekomst, die hoe onzeker ook lonkt naar twee zielen, die elkaar vonden in de nacht van hun bestaan.…

Een onzekere toekomst een bizar verleden drijven op eenzaamheid in het donkere heden Ik praat tegen muren liggend op mijn rug ze luisteren aandachtig maar zeggen niks terug Niemand om mee te praten niemand om te strelen gedoemd om alleen te zijn en de stilte te delen...…

dat ik verlangen opwek kan ik naar mijn toekomst kijken en dromen over wat ik wil bereiken Steeds het onbekende kiezen onzekerheid verliezen het niet comfortabele went ook daar raak ik in mijn element…

Al lijkt de toekomst zo onzeker, maakt het soms een beetje bang. Heb vertrouwen en blijf geloven, dan zal de zon weer schijnen, een leven lang.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

uiterlijk, vriendinnen, kleren graag de beste van de klas nu onzeker, maar de toekomst: rijk in Beverly Hills!…

Geen grip op de toekomst.. Niks zelf in de hand.. Leven in onzekerheid.. Niet wetend waar je belandt... Nooit kom je uit die cirkel, doorbreken lukt niet meer.. Je blijft maar afscheid nemen, Telkens, keer op keer.. Je weet als je begint, is het einde al dichtbij.. Hechten heeft geen zin.. voor je het weet is het voorbij..…

ik heb het proces van vervlechten gestopt door onthechten rustig pluis ik mijn netwerk tot rafels zonder iets te vergruizen weet dat ieder contact nog bruist van emoties in bloot komend gevoel waar oppervlak lacht huist onderhuids nog altijd onzekerheid want ook vandaag sluit geen enkele toekomst definitief uit…

ik kan de toekomst niet veranderen teleurgesteld verdween ik, voor nu.…

Je denkt ik heb het al in handen Het grote gat onder het teken van de vraag Maar het glipt onzeker glijdend richting duisternis De toekomst wacht wijd open en vol vragen Onvoltooide brand van liefde en van wonden Ouderdom fronst gerimpeld zonder tanden Onvermijdelijke dood het einde van het aanstaande…

Een onzekere toekomst kent boze dagen; die niet om clementie vragen. Levensmoed moet vaak veel verzetten. De klippen omzeilen en op de tellen letten. De plannen, het plannen en het vooral jezelf kennen; zijn geen garantie voor een rustig gemoed.…

gespleten Geest verder door dit leven te gaan; Waar het takje dat zich onnoemelijk vaak Verdeelt en splijt zich op zijn tijd Gemakkelijk snoeien laat Ben ik er niet zeker van Hoe ik verder kan, verder moet, Terwijl mijn eigen ik Verder leeft als twee Uiterst onzekere helften Van dezelfde mens…

Het is alsof ik mezelf niet meer vind ben de weg kwijt zal de toekomst je van onzekerheid en twijfel bevrijden?…

Ik adem uit de fantasieën van oor tot mond, in van het zwijgen van het nu van nog verborgen vragen, nomade van de toekomst en daarna misschien.…

er is niet meer bij weinig noch is er minder nog is onzeker wat er was wat wordt wordt willoos eerst als het is is het ernst het herinnert zich heilloos en blijft ijlings alles van waarde is weerloos wordt van aanraakbaarheid rijk en aan alles gelijk als het hart van de tijd als het hart van de tijd…

het seizoen vliegensvlug aan flarden tijd heeft dikwijls heel veel haast dus klamp ik aan met een zweem van angst voor het onzekere…

die jouw vervoert Naar jouw nieuwe leven De tijd kent geen tijd Voor jou is het leven Een groot draaiend geheel Waar een groep mieren Wordt geselecteerd Op grootte en breedte De toekomst kent geen glazen bol Waar jij en anderen Naar de toekomst kunnen kijken, Want met tijd en ruimte Komt jouw toekomst Draaiend en zwevend tot…

niettegenstaande het droge geschrijf hakkelen woorden door huiver over torens naar het nieuwe in stadse stappen door schemerig geruis waar toekomst de straat is met soms nog wat losse tegels waar het onzekere licht uitbreekt door de holtes van het laatste verdriet waarin onze harten razen in de storm van volwassen liefde…

De wind duwt wolken naar hun bestemming, Want als het regent, proef ik de sappen van de horizon, bomen dansen, schudden takken droog en gaan, de wereld luistert hoe vogels spreken en smeken om verlichting Het is zondag, ik ben hier, maar waar vandaan ? Ik ben alleen met de rest, ons vroege hart stuurt wegen afgelegen Vlinders…

Breeduit in de speeltuin ligt de tijd onzichtbaar als een wolk waaruit het angelus van kinderstemmen klinkt. Handen slaan op onbestaande ballen, monden happen in doorzichtig vlees. De tijd, geduldig, laat zich sarren als wolk van een hond in wiens grijs een oude wijze wrede godheid woont. Hij likt het bloed van knieeën en kiezels.…

ik zag 't vandaag opnieuw de grauwe onzekerheid van 't bestaan omlijst door storm en regen door oorlogen van huis verdreven in een tentenkamp gepropt waar uitzicht op een nieuwe toekomst aanwezigen wat hoop doet geven hopelijk is 't verblijf hier voor hen maar voor een korte tijd al lijkt hun eigen tijdsbegrip door de oorlogsellende…

Een dierenhouder in Terblijt Was korte tijd zijn cavia kwijt Hij zei: al duurde 't maar even 't Is moeilijk te leven Met die knagende onzekerheid…

Tijden van onzekerheid, Verslagenheid, genegenheid Verloren en vergeten Alsof niets en niemand je wat boeit Niemand anders, geen enkele vis Voor wie je hetzelfde voelt…

een man schuifelt wankel langzaam onzeker voetje voor voetje een man denkt na over de volgende stap verdriet kan niet vlug het heeft tijd nodig…

Met beide benen in het heden, ligt er een nieuwe toekomst voor mij. Het verdriet heb ik verdrongen, want dat brak mij echt in twee. Maar helemaal zal dat niet lukken, je neemt altijd een stukje mee. Elke dag de wens naar morgen, verder van het verleden vandaan. De toekomst is nog onzeker, vraag me niet hoe die zal gaan.…

de ‘t’ staat voor ‘toekomst’ de tijd in ’t verschiet maar zó vanzelfsprekend – weet je is de toekomst niet daarom pluk de dag soms met een traan als ’t kan met een lach maar lééf de ‘t’ staat voor ‘toekomst’ de tijd in ’t verschiet lééf dus je leven – jou in liefde gegeven lééf – hier en nú van harte…

om op te ruimen daar hoort dan ook alles bij ik doe mijn best ik zal straks merken de onzekerheid in dan voorbij…