524 resultaten.
Kantoorroddel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 217 Niet te geloven wat ik nu toch hoor!
In heel Europa wordt er nergens anders
Zoveel geroddeld als door Nederlanders!
Een kwàrt liefst van hun uren op kantoor!
Nou zeggen ze dat dit is nagemeten
Maar ja, ik heb het altijd al geweten
Nieuwsfeit: onderzoek van het bedrijf Canon heeft uitgewezen, dat in Europa tijdens het werk het meest geroddeld…
Stalkers
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 1.793 Kwaadaardige ogen loeren
hebben hun haat op mij gericht
ik durf dus niets meer aan te roeren
het kwaad heeft meestal geen gezicht.
veel blikken zijn gericht op mij,
geuite woorden worden hoeren
besmeurend elk teer ogenblik
durf dus geen vin meer te verroeren
het internet kent geen privé
en dat moet mij mijn mond toesnoeren
voortdurend…
tanka zonder titel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 189 ons vurig kussen
verbergen wij in de haast
van ons samenzijn
toch roddelt men over ons
met duizend grage tongen…
De mond gesnoerd
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 313 "Alles is liefde"
wijl de roddelmachines
in het dorp
schande en leugens over haar
en haar familie
rond bazuinden en verspreidden
spraken haar ogen
zei haar lichaam
voor hem de ware taal
zeggend
ik heb mezelf voor jou bewaard
hij was de enige
die in haar geloofde
glas helder als kristal
fonkelde hun liefde
voor elkaar…
haantje de voorste.
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 366 de haan kakelde weer eens hoogmoedig
de kippen werden er zenuwziek van en
begonnen te pokken alsof hun leven er
vanaf hing, zo zenuwachtig liepen ze
door elkaar, alsof ze op de titanic zaten,
en nog maar heel even te leven hadden.
toen kwam de haan binnen in het hok
en nam er aantal in zich op, een paar a-
part en eentje van achter.-…
vriendin van vroeger
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.365 Woede is wat je ziet
Woede om wat me is ontnomen
Wat erachter ligt is verdriet
Jouw kids ik ben ze kwijt
Om andermans verwijt
De roddels om mij heen
Die voelden intens gemeen
Dit kleintje bracht mijn verdriet weer naar boven
Je wilde MIJ niet geloven
Ik ben je nooit vergeten
En ik laat je opnieuw weten
Ik ben niet wat een ander van…
Feestje?
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 506 getverderrie, uitgenodigd
ja wat moet je dan
blauw gorgelen
in de kou
bij de asbakken
die altijd buiten staan
of
in een dekmantel kruipen
ik weet het al
ik ken het al
ik proef het al
gezellig samen zuipen
een sfeer waarin het gelag
van valse mondhoeken
zal druipen, gezelschapsspelletjes
en ruggespraak
koekhappen en klepzeiken…
in het voorbijgaan
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 284 in het voorbijgaan
zag hij lippen
zwijgen
ogen veelzeggend
lichaamstaal
overduidelijk
vijandig
hij glimlacht
in het voorbijgaan
men negeert hem
alles wat niet is
gezegd zal nog
worden besproken
uiteindelijk
zullen woorden
roemloos
sterven in de nacht
geen zorgen want
men heeft hem niet
van binnen geraakt
deze vijandige…
buurvrouw
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 326 de buurvrouw kwam achterom
binnen
de jonge vrouw zuchtte maar
de vrouw was oud
dus toonde ze haar respect
ze luisterde naar haar verhalen
over mensen in de buurt
kletspraatjes waren het
altijd negatief
ze antwoordde nauwelijks en
buurvrouw begreep
nors stond ze op om triomfantelijk
te zeggen dat ze nog
een bakkie ging doen –elders…
Over De Tong
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 402 Nadat de burgemeester van Maastricht
Publiekelijk een jongen zat te bekken,
Lijkt iedereen de zaak te willen rekken,
Tot ergernis van Neerlands roddelnicht.
Die aandacht vindt hij maar een beetje raar:
Het lijkt waarachtig bijna ‘Boulevard’!…
Afwezig
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 431 in hun aanwezigheid
draag ik een manteltje
van onbehagen
woorden die afwezigen
kwaadmoedig bespotten
andermans muizenmankementen
worden opgeblazen
tot olifantsproporties
mijn manteltje knelt
onbehaaglijk, onverdraaglijk
na mijn vertrek ben ik,
afwezig, weerloos,
aan de beurt…
Woorden
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 226 Woorden, wat kunnen ze veel doen
Met woorden kun je iemand kwetsen
En over personen roddelen en kletsen
Maar het getuigt van weinig fatsoen.
Helaas gebeurt het toch steeds weer
Met woorden kun je elkaar verlagen
En onschuldige mensen aanklagen
Dat is niet het gebod van God de Heer.…
zelfgekozen waarheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 458 ook tijd kan de onvoorzichtige uitlatingen
van een goede vriend (in) nooit helen
of je moet al een heilige zijn
er ligt geen troost in zelfgekozen waarheid
doorverteld.
Pijn is je opbrengst
je had beter moeten (kunnen) weten
daar sta je nu...alleen
men heeft je verstoten en terecht.…
N. sterft
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 364 Zijn bovenlijf uit het meest blanke marmer gehouwen
met tepels groot en hard
zijn billen als van draadstaal
blonde lokken die wuifden in de wind
in zijn hele postuur wat onbehouwen
ontegenzeggelijk was hij het godenkind
hij overtrof ons allemaal
wij huilden dan ook brutaal
alsof wij streden om wie de grootste smart
totdat zijn dood werd…
Een mes in je rug
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.102 Er zijn mensen in het leven die alleen maar commentaar op anderen geven
De hele dag maar roddelen over andere mensen en andere mensen afkraken
Ze bellen de politie als ze vermoeden dat ze je met iets kunnen verraden
Of dat je een keer luidruchtig bent op een verjaardag
Maar in je gezicht doen ze poeslief en aardig, die andere kant die zie je…
Patricia Paay
snelsonnet
3.0 met 9 stemmen 356 Nog nagenietend wist ‘la Paay’ te melden
Dat zij het bed met David had gedeeld.
Eén nacht lang hadden zij zich niet verveeld,
Geloof maar niet dat kleren hun toen knelden.
Heeft elk het over Bowie en zijn platen,
Patries vult, als het stilvalt wel de gaten……
Zwijgen of spreken
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 138 We zullen nooit te veel spreken.
We zwijgen alleen te weinig.
Als je weinig spreekt is gebleken,
wordt je alleen maar chagrijnig.
Spreken mag dan zilver wezen
en misschien is zwijgen goud.
Waarom zou je spreken vrezen,
als je toch meer van zilver houdt?
Maar je moet altijd wel bedenken
dat goud van grotere waarde is.
Spreken kun je zonder…
Van huis uit
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 194 Wat weten mensen van mensen
buiten het feit dat ze mens zijn,
geen televisieserie of enkel fragment
geen artikel in een krantenkop voor een dag
niemand draagt en heeft dezelfde kleuren.
Hoe helpt je anderen, reik je iets aan
als stukje geluk met je gratis schouders.
Is geestdrift tegenwoordig verboden terrein.
Vreugde en liefde liefhebben…
Heb lief wat liever
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 33 Schrijft zij spitsvondig scherp
zelfs bij vlagen velijn,
lacht ze je inwendig toe soms luid uit
om wat ontspruit onder jouw huid.
Ik zou zeggen heb lief wat liever.
Wat zal je ooit wellicht verdrieten
nu je steeds met al dat vergieten
mee heult, zaken keer op keer onteert,
domweg naar de waarheid niet vraagt
laat staan een andere weg uitprobeert…
alles behalve
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 2.691 alle tijden zal ik vergeten
niets was bindend voor mij
bijna alle vrienden zal ik vergeten
behalve jij
alle momenten zal ik vergeten
waarin ik somber was
alle momenten zal ik vergeten
behalve die dat ik vrolijk was
alle woorden zal ik vergeten
tot de zinnen aan toe
alle roddels zal ik vergeten
ik ben ze moe
maar niet alles zal ik vergeten…
Hypocriet
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 335 zeggen hoe het niet meer moet
met je grote mooie hoed
dansen in het hoge riet
meneer de vuile hypocriet
want je woorden snijden
laten mensen lijden
je mes staat weer op scherp
in dit gevoelig onderwerp
je laat je eigen wereld draaien
door roddels rond te zaaien
maar je oogst kan wel mislukken
en dan kan je rotte appels plukken
gelukkig…
vervaagde jager
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 534 hij heeft zoveel achter
het wild van het leven gejaagd
maar geen kogel kreeg te eten
zo heeft hij de loop omgedraaid
en het laatste beetje leven
vanuit het eigen hart gegraaid…
weer een barst in mijn bunker
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 554 Weer een rots in de grondvesten
Van mijn krakende bunker
Die hoestend dit zwarte stof
De papieren lucht induwt
Ach, ze huilen en roepen
In breekgeluiden van pijn
Want elk keitje wordt
Een scherpgekante oorlogsrots
Gezwollen in de dooraderde brei
Van mijn voelen en schrijven
En ook de drukke stuurman
Van mijn domme ledematen
De fronten…
gorilla in mijn kruinen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 969 Gij zijt een krijsende gorilla
in de kruinen van mijn leven
die met de tijd mee krimpt
en vormde vaak een baken
van lieftallig ooggeknip
achter de klippen van uw woorden
mijn schipper draait reeds
zijn kijker, hij kent het snijden
van uw kille rotsen al
leef maar in uw glazen bol
met eigenliefde geblazen
die mijn huid te…
een dag die me opvreet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 703 Een dag die zijn zwarte broer lijkt
bouwt met zijn ontwitte tanden
van ijle lucht, een kooi
de wolken van zijn gedachten
smelten in zure druppels, ze sissen
op het rozenblad, dat verdrinkt
in een metamorfose tot netel
zijn ijzige adem snijdt
de grond onder mijn voeten
tot blootgapen van de wonde
het bloed klampt vluchtend
om mijn trillend…
splitsing
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 1.047 onze wegen scheuren een splitsing
en mijn ogen wenen me uit
hoe uw rug tot de stip krimpt
die ons warme hoofdstuk afsluit
de enkele flitsen en gevoelen
die mijn geheugen nog omklemt
lijken door uw verlaten getand
en mijn hart bloed het bijlen
de forse adem van het lot
heeft uw zachte zeilen
in andere richtingen gebold
en het…
zuur(sonnet)
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.519 wanneer hij gesloten bleef die mond
en zijn lichaam uit werd gekapt
in de wazige steen van achtergrond
is de tijd mij sneller ontsnapt
toen die mond vierde met een lach
en een lieflijk woord achter zijn
zeldzaam vreugdige lippen lag
was het al een stralen in de pijn
ach, toen de armen mij
bijna aan gingen spreken
was mijn hartje al zo…
doellopen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 624 Hun hete tongen duwen vloerwaarts
het dampen van de motoren uit
en de verdroogde stembanden
brokkelen in hijggeluiden af
een stortregen van oververhitting
verlaat het bos dat hun schedels
de zware zon helpt dragen
de poriën wenen hun oogjes leeg
toch zweven de roeispanen
van hun eindeloos lopen
door het macadammen meer…
mijn doornroosje
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 784 zijn doen slaat mijn boog
weer tot een trillende spanning
en pijlen van woorden
worden reeds in het heet
van mijn woede gesmeed
vergeef me liefste, ik ben
maar van vlees en bloed
mijn moeite scheurt
in het snijden van de pijlen
de brandgeur die uw vlees
mijn neus toe krijst
is een botte terugslag
die mijn glazen hartje…
zout water
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 640 in het nat van zijn verdriet
vegen lieflijk glimmende tanden
tot strepen van gefrons
en alle geluiden verdrinken
tot een schreeuwend modder
hij tracht als een egel
onder de koplampen van het leven
in zichzelf te vluchten
de pels stijft tot pinnen
in het brandend warme gal
schenk zijn bloemen de nacht
in wiens zwarte zon en…