Alle inzendingen over touw

Ik associeer de Giro nog met blauw Al is die leeuw sinds jaar en dag oranje Maar nu woedt in mijn stad een roze-campagne De Girokoorts brengt menigeen in touw Het circus gaat in Apeldoorn van start En in de Graafschap koerst men oerend hard…

het enige wat mij rest is een laatste zucht alles wat ik had is nooit wat ik hebben wou het enige wat ik nog heb is een ruw touw ik doe mijn ogen dicht, ik kom nu naar jou. het licht in mijn ogen raakt langzaam vervuld  met duisternis het spijt me voor dit gemis.....…

De grijnslach uit berusting en daarna alles vreten, behalve touw. ----------------------------------------------------------- uit: 'De vijftig beste gedichten van Wim Brands', 2012.…

Zonnestralen, o zonnige dag in mei ik open het venster hoor de vogels zingen, de zoete geur vervult de kamer vandaag knip ik de touwen door maanden eenzaamheid in quarantaine In m'n roze zomerjurkje van satijn een grote strooien hoed tegen de zonneschijn dool ik door de stille straten Een mens met een zacht gezicht een vriendelijke…

Geen vader, geen moeder geen zuster, geen broeder geen vriend, geen vriendin het touw, daar zinkt ze in.…

gedachten zoeken vorm ik vang ze in beelden zoek daarbij de woorden onzeker staan ze daar op lange dunne lijnen wiebelende koorddansers zinnen ontrollen zich als stevige touwen geven houvast aan gedachten en beelden gevangen in woorden…

Schommel in de wind ogen sluiten in herinnering 'n kind smoezelige handjes schaterlach en schommelend touw om planken wiebelend zo licht kleine voetjes in de wind kinderzolen die de hemel raken losgelaten wieg dag kind…

Tenslotte bleef hij in de touwen hangen. En in zijn opgezwollen kop Kwam een mooie gedachte op: "Het is zaliger te geven dan te ontvangen".…

Met de wind in de haren vliegen zonder vleugels dat wilde ik al jaren Met een elastisch touw om allebei de benen sprong ik trots als een pauw als een jojo op en neer zo misselijk als een hond was dit ook de laatste keer laat het maar aan mij voorbijgaan ik zet voortaan Discovery wel aan…

Wie ooit zo’n bos begon in blind vertrouwen Hangt nu besodemieterd in de touwen.…

De touwtjesknoperij heeft ons gefnuikt Die weekmakers zijn slecht voor je gestel Dat merkten we drie weken terug al snel Anders hadden we een ander touw gebruikt En de hond aan z'n vakantieboom gebonden Nu bleek dat iets wat wij niet langer konden…

Je betreedt thuis, de stille trappen Waar slechts je schaduw wacht van je eigen gemaakte stappen Niemand met je in de nacht Een lege stoel met lege kleren Geen ander spoor dan dat van jouw Het alleen zijn al die keren worgt jou als met onbreekbaar touw…

Het touw gerafeld de tak is dik en sterk het mos zacht als jouw handen de dag zal het licht niet teruggeven oogluikend glanst zij schijnbaar tot aan de warme maaltijd, waar met mes en vork wordt gegeten ik doe de gordijnen maar dicht, het toetje is koud…

Dit las ik: Clinton, Oval Office, vrouw… Destijds bleek het een slechte combinatie maar straks (fraai staaltje van emancipatie) is Hillary daar mogelijk in touw. Een vrouw in ’t Witte Huis, da’s mooi, bravo ! En meer nog: ditmaal bóven het bureau.…

kijk, een zwaluw hij strijkt zijn zomer kleed in het kraaiennest van een oude klipper zou hij weten dat het zweet van zeelieden nog elke vezel bindt in touwen van de ra hoe zij met schuim op hun kaken de geest geven aan hem de blauwe engel in gezouten huid geëtst voor het leven…

hoor hoe de wind waait haar kracht toeneemt bij alles wat ze doet golven aanzet te klimmen tot grote hoogtes om zich vervolgens met volle overgave neer te kletteren zo te worden opgeslokt door het naakte strand vieren vogels boven het schouwspel dat de zuidwestenwind op touw heeft gezet…

Ik was een vlieger hoog in de lucht en iets had het vliegertouw losgemaakt Zwevend soms hoog, soms weer lager en jij maakte dat het vast raakte Nu hebben velen het touw stevig vast, en blijf ik een vlieger voorlopig verzekerd, Door jou ooit verankerd…

Tijdens het ontbijt Bladert hij altijd averechts Door de ochtendkrant En slorpt zijn koffie op En houdt zich onvermand Als hij zijn verscheiden niet Op de rouwpagina vermeld ziet Slechts in touw met Jazz en Bebop En blazen bomberende wangen Zijn kromgevallen trompet Weer als herboren Ten gehore…

ik brink en voer mijn krelis een kreupel paard een pen wat touw en schaduw van de bomen meer lijkt hij niet waard door schofthoogte is hij zijn hele leven en voor de handel niet gezien na zijn zuidlarens drama weer hier beland eet uit mijn hand we blijven een ongezworen team…

Er was heel vaak geen touw aan vast te knopen En morgen doen de sekswerkers weer zaken Dát heeft, denk ik, met pikorde te maken.…

Het zwiepende geluid van het draaiende touw in spin de bocht gaat in uit spuit de bocht gaat uit Kinderen aan de kant mogen niet meespelen worden nooit uitgekozen worden uitgelachen Kwetsbare kinderen gepest en genegeerd Bagage uit de jeugd in een rugzak jaren meegedragen…

in het schemerlicht tussen mist en dauw loopt daar geruisloos iets met een touw zo stil dat het hier lijkt, plots zie ik iemand met een grote vuilniszak, angstig weet ik niet wat ik moet doen, moet ik het ontwijken of pak ik die klootzak. is dit de echte dader van de afgelopen tijd die mensen vermoordde en ze dumpte in alle koelheid…

De merels vliegen dagen af en aan met strootjes, blaadjes, draadjes uit een touw voor de voltooiing van hun nest in bouw verscholen in de kruin van een plataan. De ekster die al in zijn vuistje lacht verkneukelt zich in ’t ijverig gesjouw en denkt: ~Ga zo maar door, dan heb ik gauw wat voedsel voor mijn komend nageslacht.~…

Haar vinnige tenen na tot het touw spant na een plotse tuimeling. Ze wiegen mijn aarde de hemel in zonder maar één wolk.…

Zonder touw klom ik omhoog en las de hartstocht in je ogen in verhalen verderop las ik de woorden -Jij bent God- die met zijn blauwe blik me meenam naar de laatste toevluchtsoorden waar ik ronddreef in beminnen van een opgewekt genot Zo dronk ik met jou de beker van het Elfde Gebod…

storm maar en bulder ongebreideld door het want touwen strak gespannen zeilen bolle wangen de mast houdt stand tot overdwars een lange roller de balans onderbreekt en onverwacht de mast afknapt de tuigage het begeeft stuurloos in de wind toch vol vertrouwen het casco is behouden…

de tijd is rijp weet hij en op tafel wacht het touw reeds geknoopt voor de strop.…

Er is geen touw aan vast te knopen...…

hoe sereen is het om met respect kordaat te worden opgehangen na eerst nog een zachte basis om je nek het touw mocht eens de huid verruwen oudejaarsdag een tijd om op te ruimen volgens oeroud heidens gebruik je erf opruimen en je hoofd legen dan kun je er voor de toekomst tegen al duurt die toekomst misschien maar een jaar…

de taal die zij bezigt is sneller dan de snelste trein ooit al valt er geen touw aan vast te knopen rode lippen kakelen onverstoorbaar verder terwijl polsgemofte handen een te grote tas met franjes vasthoudt op haar neus een duidelijke zwarte bril die haar blozende wangen complimenteren…