Alle inzendingen over toverkracht OR liefde OR lach

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

Over de vrede heb ik iedereen gezegd: liefde is vrede. Vrede is liefde voor en van alles wat is, moet je nu lachen?…

Saffier noch diamant, laat staan smaragd, of welke edelsteen je maar verzint, met ik weet niet wat voor toverkracht die bij de eerste aanblik elkeen verblindt, ik ontken hiervan geenszins de pracht die zich natuurlijk daarin bevindt, maar die ik toch zoveel minder acht dan de vrouw, door mij bemind. In waarde overtreft zij ieder ding.…

Ze slapen in de maannacht als je bij me bent in dromen met vioolspel en toverkracht alsof het henzelf is overkomen en je laat nachtvlinders los uit het zolderraam om heen te gaan ze dwalen langs gevels over de brug naar de overkant waar geliefden wenen geduldig om wat komen gaat gelukkig om wat er voorbij is gegaan in tedere…

in het stille ochtendgloren ontwaakt een nieuwe droom voelt mijn hart weer leven is er liefde mij gegeven waar een lach in tranen breekt mijn traan om lachen smeekt zal het duister in mijn leven in licht worden verdreven tot mijn dromend verlangen in helderheid gevangen mij liefde laat beleven eens in dit leven…

Een laagje verf maakt meestal alles beter Het houdt ook nog eens langer op den duur Een dameslach, spontaan en puur natuur Is voor de man concreter en completer Zo'n lach is gratis, eindeloos en echt Dat kan van al die smeersels niet gezegd…

Jij bent de lach van mijn leven, die lach zal ik mijn liefde geven. Jij degene die mij sterk maakt, en niet altijd alles afkraakt. Jij geeft die warme deken om me heen, toen ik je zag wist ik het meteen. Jij vol liefde en tederheid, dat gevoel raak ik niet kwijt. Jij ventje van mij, vergeet niet dat ik dat tegen je zei.…

Liefde voor Lochem Laat ik duidelijk zijn Lochem is lekker lui(eren) lekker lummelen lieve liefde lieverd, ‘n lonken, om te lonkt ook zelf ligt levendig landelijk, de Achterhoek landenrijk: Nederland, Duitsland, Belgie leerrijk, is historisch lindenrijk, bomenrijk lol, heeft bovenal “Lachen om Lochem” ‘Lach of ik schiet’…

Dromend loop hij door de regen Druppels vallen op zijn hoofd Maar in zijn hoofd zijn het zonnestralen Die over zijn huid glijden richting aarde Als hij droomt van haar Is de grootste storm maar een bui Kletsnat loopt hij door met een grote lach op zijn gezicht Want zodadelijk is hij bij haar…

Met een buik vol lachende tranen is de clown weer eenzaam in zijn droom bevrijd van de schmink van zijn ziel en is het circus het kerkhof waar zijn publiek hem in de stilte weer de aandacht geeft en laat lachen zoals hij droomt…

Het lachen was voor hem een serieuze zaak Waarvan hij goed de ernst inzag Dus nooit, nee nooit een schaterlach Want lachen is een diep sociaal–emotioneel beleven Dat lachen voor je lol, die pret Dat doe je beslist niet zo maar even Een glimlach om de mond was al een uiting van zijn innerlijke pret Maar deze zonder argumentatie in een schaterlach…

De liefde die ik bij haar vond, is nu een litteken,een diepe wond. Maar het vertrouwen dat zij mij heeft gegeven, maakt dat ik nu doorga met mijn leven. En al ben ik haar in dit leven dan echt kwijt, haar herinneringen en liefde leven, in mij voort voor altijd.....…

komt er een dag die ik kan beginnen met een lach waarop ik huil van geluk en bij mezelf denk gelukkig ben ik nog niet stuk zal deze dag voor mij nog komen waarop ik blijdschap vind tussen de bomen komt er nog wel een dag die ik kan beginnen met een lach…

Was dat laatst een lach? Toen ik je voorbij zag lopen En toen je mij ook zag Gingen je ogen toen een stukje verder open?…

lachte om de pijn als er een hemel is wil ik daar dan nu zijn want het leek of jij je leven leed als een kaars in harde wind ook brandend in de regen maar iedereen was blind ik zal je dragen door die droom heen langs heuvels met groener gras met het licht dat warmer schijnt dan je hart ooit was allemaal voorbij ik mis jouw bluesy lach…

Tover een lach op je gelaat, doe het nu, het is nog niet te laat.…

In woord en geschrift mij toegenegen noem zijn naam in warmte lief niet eerder bracht zulk een epistel emmers vol lachende tranen rozen bloei in december vlinders dwarrelend in kleuren rijk onder zonnestralen van lichtend beeld is dit dan wat men meligheid noemt chicken vreugde onder een haan entah...…

heb je mij wel eens zien lachen niet dat zo'n uiting mijnerzijds een zeldzame aangelegenheid is ik geef toe het is wel moeilijk om dat uit mijn gezichtsspieren op te maken dat komt omdat ik ernstig geboren ben dat heet een zware bevalling waarvan mijn moeder nu nog zegt, alhoewel haar verleden steeds dichterbij komt, jij werkte niet…

zij legt iets in haar lach wat ik niet weet maar lacht alsof ik weet wat men niet met woorden deelt…

Een glimlach op je wangen het liefst wil ik hem vangen doorgeven die lach zo stralend en lief net als een soort kettingbrief heerlijk voelt het om vrolijk te kunnen zijn ik gun het een ieder groot of klein en als het even niet met je gaat tover dan een glimlach op je gelaat het is echt een heel goed medicijn chagrijnig zijn is voor niemand…

gedachten sluimeren in beeld van lach het onderstreept schoonheid in beroering…

hoofd oproept, weer opnieuw ontaard in een kwartiertje, of meer, tranen van het lachen.…

Lichte kieteling In mijn hoofd Mijn gedachten lachen zachtjes Creëren letters Worden woorden Klanken dansen op mijn tong Dansen zoekend Naar mijn lippen Verlaten struikelend mijn mond Ik proest het uit…

Een masker dat lacht maar achter het masker een droevige lach. gevoel van eenzaamheid bij niemand te horen ze voelt zich zo verloren In de nacht zijn er tranen. maar komt er dan weer een nieuwe morgen zal ze haar tranen drogen het masker zet ze op je ziet weer haar lach.…

niets is wat het lijkt het is zoals het is en hoe je het bekijkt of iets lijkt op wat het lijkt jij bent als ik op een dag ik kijk naar jou en glimlach…

en toch: het gevoel hebben dat je wat kwijt bent, we kunnen je niet helpen zoeken, vinden doen we het eveneens niet, maar de pijn, het hartzeer van het niet weten, niets te kunnen vergeten, het gevoel, dat gevoel doet zo schrijnend zeer, dat we met alle plezier de dingen die we wel weten, jou laten vergeten, om je te laten lachen…

Maar hoe graag ik je ook aan het lachen zou willen maken, het is alsof de lach, jouw lach, het eerste is gaan staken, Zelfs geen glimlach kan er meer vanaf, maar ik zou zo graag, ik zou zo graag een lach zien op je gerimpelde gelaat alleen, het lachen ben je verleerd, je zit daar geheel in jezelf gekeerd en ik wou alleen maar….…

Als lachen je voorbeeld is, als lachen bij je hoort, als een glimlach je leven beheerst, je niemand ermee stoort, als de dag fijner wordt, van een blij gezicht, blijf dan lachen, en bedenk dat zwichten altijd lastiger is!…

Zag ook nooit een lach als ik haar zag toch hield iets in haar ogen mij vast, er was eenzaamheid en angst in verborgen. Heb haar aangesproken, even was ze verward dat iemand zomaar met haar sprak, maar in haar ogen verscheen voorzichtig een lach.…

Laten we lachen en met een glimlach sterven en eeuwig leven. Het leed vergeten, alle geluk genieten, ieder genezen. Ieder bevrijden uit hel van waanzinwereld en stil glimlachen.…