Netgedichten

netgedicht (nr. 34.773):

Zo graag liet ik je lachen!

Zo graag nam ik je mee, naar een leuke plaats,
zo graag toverde ik een lach op je gerimpelde gelaat,
zo graag, liet ik je eten wat je wou,
chocolade of dozen koekjes je pikte ze gauw.

Zo graag mensen in de maling nemen,
lachen om de gekste dingen, zo graag.
Maar hoe graag ik je ook aan het lachen zou willen maken,
het is alsof de lach, jouw lach, het eerste is gaan staken,

Zelfs geen glimlach kan er meer vanaf,
maar ik zou zo graag, ik zou zo graag een lach zien
op je gerimpelde gelaat alleen, het lachen ben je verleerd,
je zit daar geheel in jezelf gekeerd en ik wou alleen maar….