446 resultaten.
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
Verlaat ons niet
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.147 Bevroren momenten, gejaagd door de sneeuw
Met rode lijnen van tragiek en triest
Zijn allen die niet langer hopen.…
Dilemma
poëzie
3.0 met 17 stemmen 2.439 Toen heeft dat volkje mij
Voor onverschillig uitgekreten;
’k Werd boos, dat spreekt! en nu – nu vragen ze, even vrij:
Of dat verdraagzaamheid moet heten?…
De lijster
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 952 De lijster zingt
en drinkt mijn tuin leeg
onverschillig
of haar gezang
me bevalt of niet,
haar lied was er
lang voordat mijn tuin ontstond.…
Kim Clijsters
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.234 gelijkgerichte neuzen
tennisten heen en weer
en stampvoetten de leuzen
voor deze laatste keer
het Antwerps sportpaleis
veelvoudig uitverkocht
Mauresmo voor de prijs
wijl Kim uit eerzucht vocht
ze haalde niet haar gram
maar zorgde voor tragiek
toen ze het afscheid nam
voor haar wenend publiek…
Cartierheide
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 70 Op de duinkam
grazen de witte koeien
onverstoorbaar,
onverschillig
voor onze bewondering.…
Onverschillige Jochem
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.475 Hier ligt Jochem de Edammer in het graf,
Die, toen hij leefde, niets om de dood gaf;
En hij is zijn eigen gelijk gebleven
want nou geeft hij niets om het leven.…
Onverschillig vergaan
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 172 Schimpende schoonheid voor de spiegel
de leeftijd met tanden des tijds heeft
het lichaams uiterlijk verweerd en vergaan
plastische oplossingen van borsten, buik en billen.
Wankelend op wrakke enkels, gepropt in
Spike heels Prada’s. Zijden kousen met glitter
omspannen stijve kuiten, levergevlekte handen
glijden langs volvette uitgezakte heupen…
Jullie Onverschilligen
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 256 Zijn jullie zo onverschillig,
zo blasé en kan het jullie niets meer schelen?
Schandalig lopen te lachen en te feesten,
Denken jullie dan niet meer elke dag, uur,
minuut, nee elke seconde aan hem?
jullie zijn toch geen primitieve geesten
De wereld is toch totaal veranderd...
merken jullie dat dan niet?…
Haar zilte onverschilligheid
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 111 Haar zilte onverschilligheid
dwaalt passief
over een dor maïsveld
Haar zachte zoete lippen
blazen frasen
en gewogen woorden
Stuurloos als een wimpel
voelt zij aangename leegte
en zoekt naar stilte
Plotseling met een windvlaag
van verbijstering
daalt zij zelfverzekerd treden af
Haar silhouet tekent
mooi af in de mist
Prachtige contouren…
In onafscheidelijk wit
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 181 je huilde niet
maar de tragiek
keek mee uit ogen
die hoopten op wat mededogen
warme handen zochten
en een schouder
om steun te vinden
voor onbegrijpelijke dingen
de muziek zong paars
terwijl wij langs zijn leven gingen
lag hij in onafscheidelijk wit
dood opgebaard…
Roze Bril
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.012 Verzadigd en onverschillig, het zicht verdween.
Blijf nieuwsgierig.
Wiens bezitting?
Verwondering…
brief
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 142 tussen verregende herfstbladeren
verwaaien
snippers
van de brief
die zij
na een oogopslag
onverschillig
verscheurde
achteloos
vertrappen
modderschoenen
flarden tederheid
tot pulp…
Ongelood
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 718 Ik verdrink me
- zoals een ieder -
zorgenloos in de massa,
met een litertje ongelood,
Belangenloos en onverschillig,
scheid ik mijn rijkdom uit,
steun hierbij een goed doel,
massadood…
Puber
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.479 Geen grip op wat je gaat doen,
Totale onverschilligheid,
Alles overheersend gevoel,
Ben ik je kwijt?
Onbenaderbaar,
Afstandelijk en koel,
Alles vertrappend,
Als zonder gevoel.
Ik moet…
Loslaten
Met mijn verstand,
Met mijn hart nooit……
DE DRONKENMAN
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 275 de dronkenman
wankelt weg
zwalkend
naar wat en waar
hij morgen pas ontdekt
omstanders lachen om hem
en nemen nog een biertje
onverschillig
voor de toekomst
die hen net verliet…
Bedenk de korte duur van werelds tijd
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.394 't Is onverschillig of gij lacht of schreit.
Straks eindigt alles, goed en slecht, vergeten
Is al uw treuren en uw vrolijkheid.…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Astrid Van Zweden
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 207 Aldaar gestorven;
na negen jaar lauweren
te hebben verworven,
als Leopolds eega tot
groot tragiek in zeldzame nood.…
Snood Water
snelsonnet
4.0 met 41 stemmen 2.570 Ze mochten in de uiterwaarden bouwen
Omdat een ambtenaar het op een dag
Vrij onverschillig door de vingers zag
Maar nu zal het ze uiteraard berouwen
De mazen van de wet, ze gaan helaas
Ten onder aan de wetten van de Maas…
Burkagelul
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 326 Al is het klein; ik hou van Nederland
Toch is de volkse aard mij nu te grillig
Meanderend van haat naar onverschillig
En niemand praat nog over tolerant
De burka-splinter dat is wat men ziet
De balk in eigen oog nog altijd niet…
Voorbij de voorstelling
hartenkreet
2.0 met 20 stemmen 2.570 Stilletjes neemt
het publiek haar plaats in
onder begeleiding van
zachte muziek
toneelknechten rollen
het decor naar `t midden
geruisloos opent
het gordijn de tragiek
het gaat niet
zoals bij Heintje Davids
déze hoofdrolspeler
verlaat heel uniek
het toneel
om nooit meer te spelen,
dient een recensie
nimmer meer van repliek…
dodenmars (2)
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 609 ik loop voor
de muziek uit
dat doe ik wel vaker
speel op
mijn oude dwarsfluit
het largo van
mijn eeuwig verdriet
in mijn rug voel ik
de trilling van de trommelaars
met koude rilling gepaard
in weemoedig gelid, het geluid
van de klarinettenbroeders
ik loop vooruit
de tragiek in mijn benen geaard
de laatste gang, gedragen,
van mijn…
Aan wie seizoenen ook horen kan
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 149 Het stormt in mij, maar vederzacht
resoneert het rood,
hoor je de kracht,
van noten, guur gestreden,
in de tragiek van
toon verslijten?
Haar waaiend lied stuwt echos
voort, die mijn binnenste
doen splijten.…
Gerede twijfel?
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 36 In gevoel alsmaar te
moeten te kiezen, en
als ik me de weg vergis,
toch maar door te gaan,
waar al lang geen pad meer is,
geen duidelijk doel, ingeslagen
door de tijdsmechaniek die richting
geven moet aan de voortgang
van stappen, een voorspelbare tragiek,
zal me in de herhaalde vraag verliezen
of ik wel het juiste heb gekozen, kan…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
IJsridders
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 945 in diepe zit
snijden snelle messen bochten
gespannen in geslepen paren
meedogenloos
op jacht naar de podia
van encyclopedische roem
ondanks lange klappen
en geslaagde kruisingen
vervallen velen
tot een niet gekozen lot
in beeldige tragiek
wanneer de seconden zijn geteld
raapt een enkeling pluche
de rest is statistiek…
Verlies
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 223 Het schitterende licht
is nu verstoft
tot doffe onverschilligheid.
Het vrolijke gefluit
is nu gesmoord
in somber zwart gemoed.
Want ik,
ik ben niet meer
die ik nog gister was.…
Onzinnig
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 657 De zinnen van een schrijver
zijn al voor de geboorte dood
ze worden enkel kleiner
en minder devoot
De zinnen van een schrijver
zijn immer onbevredigd
het is
hoe hij vooruit kijkt
en zijn schamele geest ledigt
De zinnen van een schrijver
zijn altijd onbeschreven
het papier is witter dan wit
de tragiek van zijn leven
Een zinloze schrijver…
Nachtraven
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 187 horen mijn dromen
paarden draven
langs vreemde graven
waarover treurende bomen
een schuimend hijgen
van aangetrokken teugels
en knellende dissels
wegzinderend in bestoft zwijgen
golvend ebt muziek
uit verlaten discotheken
neonlichten doven de tragiek
rimpels over nachtelijke beken
kromgebogen en zeeziek
hou ik het voor bekeken…