Alle inzendingen over trein OR liefde

over de dood en zijn dans de bruid en haar sluier de kerkers van het denken achter deuren van angst pijn van schreeuwend paars in samengeperste vuisten langs tollende muren dwalend in gapende echoes de trein vertrekt vandaag van spoor acht schreeuwende uren zwart vochtig en stil cipier geworden beeld…

Krakend kreunend teleportatiemiddel Zoevend tussen landschappen door Een bron van verhalen Op het perron gesnotter en geknuffel Een afscheid Voor altijd of iets korter? En tussen vrienden, geliefden of een op lust gebaseerde mix? Wachtend op het bevrijdend gezucht van de deuren Staat er een onstuimige kudde circusartiesten De reis reeds…

tijdens mijn reis naar Assen liep de treinwagon zo vol dat ik maar ging verkassen want het werd me echt te dol maar de trein bleek veel te kort er was geen plek meer vrij het had iets van een veetransport er kon geen mens meer bij ik kon het echt niet snappen het leek de derde wereld wel ik liep zowaar naar lucht te happen en stond daarbij…

Met de trein. Ik ging hem halen. Van het station. De trein stopte. Recht voor mijn neus. Een gele. Uit de jaren zeventig. En hij stapte uit. Recht voor mijn neus. Hij keek mij aan. Recht in mijn gezicht. Die ogen! Die lach! Ik had aan hem gedacht. Hij had op mij gewacht. Hij nam mijn gezicht in zijn handen.…

Manneken en Jeanneke Pis moesten plassen maar alle toiletten waren stuk in de trein dus moesten de Belgen een pauze inlassen reizen met een volle blaas is niet fijn Door al dat vrolijk gewater Vertrok de trein een stuk later. AARSCHOT – 8 januari Een trein die op weg was van Hasselt naar Brussel-Zuid heeft een ongewone stop gemaakt.…

Zacht, teder en warm schijnt de zon net de liefde die toen pas begon een trein, die pas begint te rijden zo begon het ook, met jullie beiden.…

Liefde en de aarde Frankrijk Praag Amsterdam En de brandhaarden Waar fikt het Wat is niet uitgeblust Er woedt een hevige strijd Om volkeren Om naties De laaglanden Waar de koeien razen In het landschap Grachten Idolen Riolen Treinen Kinderen op de fiets sloten en mussen Een prieel in de wereld…

groter gaapt het gat tussen trein en perron roepen wij bij vertrek nog woorden die flarden in de wind weldra door de wissels is het gaan een feit rest jij ginds op het door mij verlaten station en ik hier in het late uur treinen zijn er voor het vertrek de leemte tussen trein en perron voor de tranen…

En dat ik daarna koffie dronk, me afvroeg of je de trein haalde. Jij die geen tijd had om te denken: vriendelijke man. Maar liefde moest zonodig roet in het eten gooien. ------------------------------------ uit: 'Zen uit eigen werk', 2005.…

telkens groter gaapt het gat tussen trein en perron wij roepen bij vertrek woorden die flarden in de wind weldra door de wissels is het gaan een feit rest jij ginds op het door mij verlaten perron en ik hier in het late uur treinen zijn er voor het vertrek de leemte echter tussen trein en perron voor de tranen…

En morgen rijden er weer nieuwe treinen. *Voor Jona…

Er was eens een fiere Fyratrein, zo een trein met een fijne lijn, een trein met zuiders temperament zonder, zo dacht men, mankement. Men droeg hem vooraf al op handen, als redder van de Lage Landen.…

wat is ze mooi ze knikkebolt in jugendstil de groene droefheid van papavers in de trein kwijnt zij tegen de stang in de deuropening en lacht zo nu en dan naar hem amos, ze moet daar zijn die bijeenkomst is belangrijk liefde denkt toch geen kwaad zij zwijgt zij zwaait en tilt bij haar vertrek door lust omstuwd een knie…

regendruppels glimwormen onhoorbaar door de ochtendduisternis nieuwe passagiers beladen de trein met frisse lucht Waalse vrouwen verkakelen de rust…

niet begrijpend keek ze hem na de volle trein die opnieuw langs het lege perron reed waarom stopte hij niet haar kleinkind kon niet wachten met het vieren van z’n verjaardag bij elke nieuwe trein zwaaide ze maar ze reden allemaal voorbij toen ze de volgende trein persoonlijk wilde tegenhouden reed ze eindelijk mee zo’n kleine 100 meter…

de trein knarst gillend stil na een mensonterende reis onder de hemel het gillen van moeders families uiteengerukt en geslagen bange kinderen kruipen bij elkaar bevend huilend troostend de brallende bewaking denkt nooit zeker niet aan hun eigen kinderen die leven thuis in liefde daar huist een vreemd geweten…

Volgens de marathon-man Gijs Beentjes stapte hij in Amersfoort op de trein die hij had gemist in Baarn - door in ‘n fabelachtige ren die trein in te halen en op tijd op ‘t perron te staan.…

Maar, Rika, wat kon zaalger voor mij zijn, Dan, onder hels geratel en gestamp, Met u verplet te worden door één trein?…

mijn tante zit in de trein te borduren onder haar kruissteken liggen gedachten aan betere tijden een geliefde die haar nam met zijden glans gekleurde patronen ontstaan onder haar handen ze hecht af en breekt de draad met haar tanden…

Hij vertelt dit tegen het meisje, dat ook liever met de trein. Ze kan dan zo lekker existeren. Ze slaat de bladzijde om, ziet de volgende pagina van het leven. Haar ogen zoeken de laatste regels. Hij is het met haar eens en noemt autorijden een zenuwslopende, tijdrovende onderneming, alsof je elke keer examen moet doen.…

Hij wacht op een meisje als op de trein. Hij ziet ze komen, hij ziet ze gaan. Nooit komt hij ergens anders aan. 04-12-2005…

gisteren op weg naar zierikzee met een handklokje afkomstig uit arnemuiden bedacht ik toen mijn klokje luidde iets dat in de trein niet hoort het betrof twee geliefden die in elkaar opgingen met in de coupé geruit en in de strik een lachtende derde uit de betere kringen iets dat inderdaad niet spoort…

verdwijnen de kamer zonder ramen of deuren de kamer tastend in het niets zonder lichtknopje moet ik verder en jij terug met de trein.…

In de trein reed ik vooruit jij zat tegenover mij ik zag alles eerder dan jij uit een geheel ander perspectief toch zagen we dezelfde dingen beleefden gelijke zaken en gebeurtenissen maar onze gedachten bepaalden het beeld de diversiteit was groot en ieders belevenis anders jaren zijn we nu bij elkaar en praten veel jij uit jouw optiek,…

Hij was vertrokken met de noorderzon Zij verliet het eindstation En liet tussen de rails een spoor van tranen achter ...…

Een onvermoeibare locomotief Mijn schoorsteen tevreden rokend Onderweg naar datgeen ik heb lief Mijn stoomfluit gloeit en blaast kokend Wagons die ratelen over rails IJspegels hangend aan het gezicht Mijn ogen schijnen op dichte vlokken speels Achter mij een slinger van licht Ik ploeg langzaam maar zeker voort Vastberaden door het besneeuwde…

bracht je weg de laatste trein zwaaide je vaarwel terwijl ik bij je wilde zijn wist dat we ontspoorden als ik je zo liet gaan voelde dat we bij elkander hoorden surfde met je mee de buitenkant hield niet mijn hand en in de bocht was ik verloren heb je blik van schrik door het beslagen raam gezien ondanks alles voelde ik me…

mezelf in de trein naast me: een oude man die nergens heen gaat hij reist achteruit en ziet me niet In een trein onderweg naar niets kijk ik naar mezelf in de auto naast me: een kind achterin de auto bij papa hij kijkt vooruit en ziet me gelukkig nog niet…

De trein reed als een lang lint door kant ene de van slingerde en bergen de van de berg naar de andere kant. ,denken je zou hand de aan Niks maar bergen horen in een polderland niet thuis .slingeren te niet ook dan behoren treinen en Bij nader inzien waren er geen bergen, trein een altijd nog er was wel maar die aan de bergen deed denken.…

Het wordt het spoorwegpersoneel te dol, Dus wil het zijn betrokkenheid bewijzen Met mensen die in treinen moeten reizen Die uren zijn vertraagd en overvol. Men dreigt nu zelfs uit innig medelijden Een hele dag geen trein te laten rijden.…