Alle inzendingen over tuin OR winter OR rust

er zit muziek in mijn tuin in moltekens waargenomen ik stem de klem om ondergronds tot rust te komen en daarna voorwaar een drama vanuit het noorden dirigeer ik de woekeraar naar andere oorden…

Uitgestrekt rust het veengebied wachtend wat de winter biedt.…

Hier nog mijn lichaam ondoordrongen, terwijl in andere tuinen ongezien tegen de winter in al bloemen bloeien. Leer mij ontluiken.…

Wolken kondigen jouw terugkeer aan zuidenwind in de zeilen van de boten tegen de stroom in naar mij Herfst kwam, winter ging voorbij Jouw gewaden hangen te luchten vangen de lentegeuren uit de tuin waarin alleen jij mijn gedachten nog steeds gevangen houdt…

De rust wordt wreed verstoord, de mensen zijn nu uitgeslapen. Ruimen meteen die rommel op, druk in de weer met bezem en met schop. Het straatje moet weer schoon, zo wordt het hier verwacht, Wat zullen de buren anders denken. Hier is geen tijd voor winterpracht.…

nu de tuin niet meer in het licht drijft en de winter aan lage schaduwen hangt windstil als wit papieren vogels met gevouwen vleugels voel ik het eindeloze gedicht waarin mijn stem zacht en zachter wordt de ogen geduldiger rondom de sneeuw die valt zorgvuldig door de stilte beschreven…

Beschutting is goed, ik weet het, ik moet opstaan – en een boom planten.…

als ik door loosduinen rij denk ik altijd wat men hier vroeger zei we hebben tot in eeuwigheid vrede rust komkommertijd d’hofstad groeide grandioos de kromme jongens bleken broos nu zijn ook de tuinen loos…

Achter de heuvels van mijn dromen staat een huis vol zomerbloemen en in de tuin de beukenbomen van mijn jeugd. Gefilterd licht zachte rust als een moeder in een leunstoel voor het venster ouder wordend.…

Het is bijna herfst in onze tuin. Duiven maken elkaar het hof, alsof het lente is. Het nieuwe nest is bijna klaar. Onze herfst is al aangebroken. Ons nest is al àf. Nog steeds maken wij een lentehof, zoals onze voorbeeldduiven doen. Vóórdat het hartje winter wordt.…

Dat ook ons hart rusten kon lijk 's winters de velden doen. Wij zouden verstild, voor 't wonder bereid de liefde erkennen als God nader schrijdt.…

bewinterde aarde je versteent alle wereldse geluiden slechts hier en daar vallen scherven gekraai her en der en woorden vervriezen in de mond je hardheid mildert plots het bestaan er rest nu geen lawaai als is het leven van overtolligheid ontdaan stil als steen zacht het kristallen gras en bewegingloos alles op zijn plaats gevroren de ochtenden…

gezelschap heeft deze winter…

In deze tuinkamer vol planten kunnen wij wonen nagedacht hoe elke plant zou moeten heten op het ontwerp hebben we onze tanden stukgebeten plaatsen voor mussen zijn we toonbaar niet vergeten. Achter mijn bureau gezeten geniet ik ook van het groen zodra ik ’s morgens de gordijnen weer mag opendoen. Ook deze ochtend schoven de wolken alweer voorbij…

Er zijn uren Zonder jou. Soms. Misschien. Het is denkbaar. Er zijn rivieren met oevers vol boterbloemen Zonder jou. Er zijn wegen zonder jou. Zijwegen, ongelukken, greppels. Vlinders zonder jou zijn er, distels. Ontelbare. Er is mismoedigheid zonder jou. Laksheid. Angstvalligheid. En er gaat geen uur voorbij, Er is nog geen uur voorbijgegaan…

Nu op deze wintermorgen voetstappen krakend sporen achterlaten in de sneeuw blaas ik mijn verdriet als adem weg in de kou waar het door de wind zal worden gevangen om in bevroren takken van bomen te schuilen tot de zon mijn tranen omtovert in kleine parels.…

heb je ontdekt in de luwte van wind je bloeit daar de tuin van mijn dromen kleurt met emoties het veld van jouw bloemen jij watervalt zacht in de vijver van stilte en rust heb je lippen gekust maar verbrak het spiegelend vlak…

Het nieuws is heftig en best wel naar, dus gaat de televisie uit, de radio brengt me niets beters dus is het rustig in huis! Ik sluit de wereld buiten, de gordijnen dicht hier en daar een kaarsje, wat flakkerdend kaarslicht het is zalig warm, knus en rustig binnen ook al moet de inloop nog beginnen! Maar soms moet je besluiten, wat beter…

Na de Zomer Wordt het langzaam weer Herfst En ook nog die koude lange Winter Maar ook daarna wordt het Wederom Voorjaar Zolang er momenten Zijn van geborgenheid en rust En lachen van mensen om mij heen Zolang verdraag ik het Het wordt ook herfst en winter in mijn leven Totdat mijn handen beven Maar gelukkig kan ik dan zeggen Ik ben…

genieten van de najaarszon terras, tuin of op het balkon -denkend aan het voorjaar- hoelang zal het nog duren de herfst blijft stilletjes gluren -verlangend naar het voorjaar- de winter wacht vol ongeduld zakken met sneeuw reeds gevuld -reikend naar het voorjaar- planten met hun welige groei krokussen vol in de bloei -wijzend…

nog een paar woorden en dan zal ik gaan naar ver, verre herfstlanden omdat de tuin hier niet vriest zonder winter en het wit onberoerd blijft liggen in mijn hoofd zoals het oud linnen dat nooit tot wasdom is gekomen immer zwijgt in noord, noordenwind tot in de kleinste hoeken van kwetsbaarheid, uiteengereten door de…

Zij kunnen rusten in mijn groene bed, ik brak en viel, maar kwam geheeld naar boven. De woorden werden tot een huis, omzoomd door tuin met lommerrijke bomen. Je rode roze tinten voelden zich daar thuis en bouwden toen in mij, een nieuwe woning. We zongen vreugdeliedjes bij het ochtendlicht en streelden met de handen voor 't slapen.…

ranke zuilen schragen wit de okergele bogen breken het licht tot schaduw in mijn ogen hier kon ik in dit land van toffe zon markante tuinen fonteinen en fertiele twijgen rust en stilte onder ronde bogen rijgen…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Zalig zacht zoemend de eerste bijen in de tuin pluizig ploeterend pielen in bloemen soms wat schuin Vrank, vrij, verwilderd de kinderen na de winter blozend bubbelend bruisend in speeltuinen zonder hinder Rozige rode ruikers van lente een boeket vlugge vlinders vliegen in het nieuwste vlinder ballet…

Winter (haiku) Besneeuwde velden wissen bevroren sporen geen voet aan de grond. Winterblues (tanka) De liefde duurt kort het vergeten gaat langzaam de nacht is inktzwart de tuin wordt alsmaar witter mascara loopt langs mijn wangen…

Als ik aan jou denk, stroom ik echt helemaal vol, vol met liefde Genegenheid die zich moet uiten tot zij weer bij zinnen is Mijn liefde voor jou gaat dieper veel dieper dan sowieso ooit geweest Samen met jou, dans ik het voorjaar tegemoet...!…