Alle inzendingen over twijfel OR inkeer OR machthebber

de heide zo paars verenigt rood met blauw en hemel met aarde * ~~~~ de paarse heide natuurlijk magisch kleed van liefde en vrede *rood de kleur van aarde - blauw van de hemel paars zelf o.a. van inkeer, vrede, liefde, mystiek…

Bestuurder Wortmann stapt uit gas en olies We gaan voortaan voor groen verklaart Corien Met Shell en co gaan ze ons nooit meer zien Maar is die inkeer toch niet wat symbolisch? Ze staan al jaren in het groen: geen nood Maar pensionado’s jaren in het rood!…

Een inkeer naar vaste grond, op voeten gedragen naar zelfoverwinning. De schaduw biedt de luwte van beslotenheid, gelijk een vlucht naar veilig gebied. Echter behoed u; er ligt slechts een gang naar Canossa in het verschiet.…

Sneeuw wist het zwart van dagen,van daden die 't daglicht niet kunnen verdragen Sneeuw beantwoordt de talloze vragen die ik mezelf niet durf stellen Sneeuw houdt mezelf voor mijn zegeningen -dagelijks-te tellen Sneeuw doet me inkeren als dansers na hun danspassen.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Machthebbers folteren geen paleis- wacht meer om voor hun lusten een tuin te roven uit het buitenland nee, tegenwoordig is geld genoeg het magnetische grote geld dat altijd knechten vindt Kijk goed naar dit schilderij de kleuren zijn donkerder, en oud is de verfhuid, eeuwig meesterlijk zijn de penseelstreken maar toch is deze materie…

Daar zat een metafoor, van een “machthebber” die verloor.…

Inkeren, rustig worden, kan het er nog bij? Het kind dat spelen wil, het kind in mij krijgt dat ook nog kansen?…

Libido drijft machthebbers. Gebido inspireert dichters.…

Machthebbers zijn altijd sterk. Of denken dat. Kwetsbaarheid erkennen is altijd indrukwekkend. Alleen de sterksten onder ons durven dat. Kwetsbaarheid zien en samen delen is geen gebrek aan macht. Integendeel. Delen toont een wil die leven wil. Delen baart hernieuwde levenskracht. Pijn maakt ons bescheiden.…

over het heuvelende zand groeide weidse geurigheid zacht paars uit dorre grond ingetogen veluws zomerfeest onder de verre schapenwolken de herfst regeert nu in buiigheid van regen en van uitbundige kleuren bedekt de grond met ritselgoud ademt een nevelse vergankelijkheid tot de stille inkeer van de winter…

in onbedrieglijke stralen begint er een nieuwe dag met liefde om je heen gedachten vliegen door je heen geborgen in fluisterende warmte van het gouden licht laat goede woorden rijpen tot stilte en inkeer bij het wijken van ochtendnevels wordt gefêteerd door de muze geheel geflankeerd wat het daglicht verdraagt……

Lange vooruitgeworpen schaduwen op een late septembermiddag gekoesterd in het gloedvolle licht van een voorbijgaand seizoen Wetend dat deze laatste wijkende zonnestralen de aankondiging zijn van een naderende inkeer In de zon gerijpte aarde vrucht van de jaarlijkse kringloop Het moment van oogsten is aangebroken van wat ooit gezaaid…

Een hemel als een hangmat, met één enkele vingerknip baarde de ochtend een woordeloos bestaan de zuiderse tijdsbeschouwing is uit de wandelgangen weggewarreld, seizoensgeschiedenis uit de bomen geschud zwijgplicht formele roerloosheid toverspreuken van stille inkeer is alles wat rest en jij in je vermiljoenrode…

De kleuren van de regenboog, de stilte en het binnenhof, beslotenheid en inkeer. Maar ook het gaan en spetteren, het klinken en de lach, de dynamiek van alle worden in openheid en transparantie...…

Een Nederlandse Marokkaan had een geweldig idee Examens die er aan komen zijn voor mij een te zware last Nu weet ik toevallig in welke kamer op school, in welke kast Ze opgeborgen zijn - vooruit, ik neem er een mee Na het klappen van de zeepbel kwam hij tot inkeer, Deed z'n examen opnieuw en dacht 'Dit nooit meer'…

Kan ik mijn hart opbergen Op ‘n plekje van genegenheid Of is ’t een zucht en hunkering Naar liefde en geborgenheid Ligt mijn doel in ’t ongewisse Blijf ik vechten tegen verstand Waart mijn hart doelloos rond Stikkend als in droog dor zand Zal ik het ooit nog eens vinden Waar ik hopeloos naar zoek Of blijf ik doelloos bladeren In een inhoudsloos…

in mijn twijfels ligt verscholen een verlangen naar verloren tijd door het door lege zalen dolen op zoek naar ziel en zaligheid in mijn twijfels ligt vergeten een herinnering aan hoe het was sust mijn hart mijn eer, geweten ligt mijn gemoed niet waterpas in mijn twijfels ligt verborgen een gevoel van haat en nijd maakt van iedere nieuwe…

leven is vaak twijfelen dood de enige zekerheid leven is vaak vechten in een ongelijke strijd soms wil je hard rennen ver weg van wie je bent omdat je na al die jaren niet eens jezelf echt kent je bent thuis, maar je voelt je vreemd je verdwaalt, in de leegte van jezelf maar niemand zal je helpen als je niet eerst jezelf helpt…

woekeren in het hoofd Al wat is beloofd Is zoek geraakt en verdoofd Het meisje is van haar zekerheid beroofd Wie haar gedachten moet beheersen Is haar niet langer bekend Het is slechts de twijfel die zij kent…

Je bent zo bang voor hun mening en verliest daarmee je geluk Beetje bij beetje mijn meisje maak je onze liefde stuk Al jouw twijfels deden hun werk en maakte mijn hartje verdoofd Waardoor ik nu niet echt meer in jouw liefde voor mij geloof Ik waarschuwde al menig keer voor wat er anders komen gaat En hoop dat je nu eindelijk je eigen…

Spanning die rond raast in mijn hoofd Legt een band van ongeloof rond mijn hart De waarheid loop ik achterna Waar de werkelijkheid een vaag gegeven blijft Zie ik haar staan in de grijsheid van twijfel Bibberend kijk ik in mijn hart Is er nog iets weg gelegd Voor een nieuw bestaan…

Een mens kan soms zo twijfelen. ‘Heb ik dat goed gedaan?’ Een schouderklopje zegt zoveel: Bravo, zo verdergaan!…

De twijfel komt dichterbij, en de pijn gaat groeien. De twijfel wordt heviger, zal ik wel of niet bloeien.…

De schappen zijn al wekenlang gevuld Met speelgoed, marsepein en pepernoten Mijn zoontje voelt: hier zit iets in besloten, In dit gegeven gaat iets groots verhuld "Maar papa, dat brengt Sint toch met de stoomboot?" Nog even en er is alweer een droom dood...…

Twijfels komen soms op als een onverwachte golf niet bij machte je te verzetten of gewoon met daadkracht die onzekerheid te pletten. Ze kunnen ook werken als een zon niet zomaar een misschien maar om gewoon iets in een ander licht te zien.…

Niet te vertrouwen, hoorde ze steeds, ze geloofde wat ze zag... Hij loog dat 't gedrukt stond, voor háár sprak hij de waarheid... Hij stál als de raven, gaf haar bloemen, van haar eigen geld... Wist zij veel... 't Heeft járen geduurd, voor ze tot 't besef kwam, dat ie een losbol was, d'r in de maling nam, een rad voor ogen draaide..…

in mijn twijfels ligt verscholen een verlangen naar verloren tijd door het door lege zalen dolen op zoek naar ziel en zaligheid in mijn twijfels ligt vergeten een herinnering aan hoe het was sust mijn hart mijn eer, geweten ligt mijn gemoed niet waterpas in mijn twijfels ligt verborgen een gevoel van haat en nijd maakt van iedere nieuwe…

Loslaten is misschien voor jou de beste weg En daar kan ik waarschijnlijk ook wel mee leven Geloof je me wanneer ik je dan zeg Dat vriendschap is waarnaar we kunnen streven Er is maar een obstakel en dat weet jij heel goed Het is hij die voor al die twijfel zorgt En die maakt dat ik mijn God niet weet Wat ik met deze gevoelens moet…

Weet niet of je ademhaalt, je voelt warm aan in het licht van een straatlantaarn, dat door de gesloten gordijnen schijnt, om je mond waarvan ik alle ruimtes en grenzen ken Vannacht werd ik wakker en keek ik je aan terwijl de onrust zich zette in mijn hart en met het kijken weer langzaam verdween Zo maakte jij mij als nieuw in een droom…