Alle inzendingen over uitvaart

De vrouw kan z'n uitvaart beletten. Bij preparateurs blijft ze lang converseren. Ze weten een boom op te zetten. Ze nemen van haar nog een aanwijzing aan. Het gevolg is de vent van d'r dromen. Ze brengen hem thuis en de vrouw is voldaan, daar ze elke dag klaar weet te komen.…

te trouwen in de wolken je werkt in het vertrouwen dat je ongezien aan een toekomst voor je kinderen helpt bouwen leren zelf te leren denken god in je laten sterven met de geschiedenis leven met wat is en zo maar komt gewoon voor je eigen bestwil tot slot je overgeven aan het onbekende gekist mist de burgerlijke stand een spatie je uitvaart…

een afscheidnemend oog, De zeventig voorbij, in 't opgaan naar de tachtig, Een leefkring die, uit veel, een enkle slechts voltoog; Omstuwd van een geslacht, mij over 't hoofd gewassen, Meest door een andre geest dan mij vervult bestierd; Op stelsels prat, die slecht bij wat ik voorsta passen; Dat weinig missen zal als 't ook mijne uitvaart…

Al van 5 uur in de weer: zoon naar station gevoerd, twee uitvaarten bijgewoond, volle kerk, mooie koorzang, tevreden huiswaarts gekeerd. Nu dus op wandel met mijn vrouw op een smal paadje langs de Grote Gracht. Zij op kop, eist ze altijd op, ik ben te lang, te breed, neem te veel ruimte in beslag.…

die waren opgedroogd bij zijn leven dat voor hem lang genoeg geduurd had Hij had er uiteindelijk bewust voor gekozen, voor de absolute stilte en paste die ook toe bij de overgang naar de totale stilte van het niets Hij had zijn crematie geregeld en absolute stilte voorgeschreven, vastgelegd in zijn wilsbeschikking Hij wilde bij zijn uitvaart…

door de zon reden we je tegemoet gewapend met zonnebloemen drie soorten maar liefst liepen we naar daar waar gisteren de kist nog open was om je te zien met een vredig gelaat je colbert aan, met daarin je visite kaartje van ' Poëzie gaat door ' vandaag de uitvaart aan de Wetering prachtige wolken omlijsten de horizon je…

Zij Elisabeth van Dam had zich voorgenomen De hele dag te kijken vanaf 11.00 uur Naar de uitvaart van Koningin Elisabeth II op TV Neen ze was geen bekende van die Koningin Ze was 1 van de miljoenen, die haar kenden Ze ging zitten, koffie met cake, keek en dacht toen: Ik ben niet echt Koningsgezind Ik ben niet gelovig, ook niet goed Ik wil…

Een cruiseschip vaart bevrijd van alle boeien De haven in of juist het zeegat uit Dat vraagt om begeleiding van de fluit De toeter mag dan graag een tijdje loeien ‘Ik vraag mij af of dat nu werkelijk moet Die herrie aan mijn hoofd gee’//TOETOETOEOEOEOEOET!!…

Maar toen ik zijn boeken daar zo zorgvuldig verzameld zag, klaar voor hun uitvaart, leek het mij even alsof ik voor zijn dode lichaam stond. Of hij ze allemaal gelezen had weet niemand? Maar ze stonden in zijn boekenkast en omringden hem tijdens zijn werk. Boeken zijn zwijgende gezellen.…

Eiland van zon,zomerse bron, koffers vol luidruchtig vertier reizigers meren af en aan in vrijheid...om weer weg te gaan maar jij zei de winter is hier een oase van rust en stilte....voor de storm wanneer een boot soms niet uitvaart of opdoemt uit een mist van verlangen naar vrienden van vroeger om samen te lachen, te praten later…

Dit gedicht is geschreven in opdracht van het project ' Eenzame uitvaarten' van Frank Starik. ------------------------------------ uit: ' Er staat een stad op', 2007.…

Vandaag sta ik bij mijn graf, waarin ik eens zal rusten, onder oude dennebomen. De zon schijnt door de takken. Het is hier stil. Als tiener stond ik hier ook, toen opa ter aarde werd besteld. Dezelfde bomen waren getuige. Vader en moeder stonden stil, bij eenzelfde moment als nu. Als opa ben ik nu zo oud als opa. Alleen zijn gebeente…

De openheid die je hebt gevonden. Met medemensen hebt gedeeld. Ruimte die je nu ervaren mag, tot voorbij onze horizon. Voor de priesterlijke vriendschap, die je altijd hebt geschonken, dank ik je van harte. Namens alle kostbare mensen, die je in al hun kwetsbaarheid, trouw hebt bijgestaan. Mijn moeder en mijn vader, en ook mij. Jouw…

Er is een arme drommel doodgegaan Zijn drumsticks en zijn drank jat ik Zo dacht eenzelfde stakker Want hij wordt nooit meer wakker Hij krijgt een graf, de mazzelpik Waarbij een rapper rept van zijn bestaan…

Virus Het wil "in" ons leven Het strijdt voor zijn eigen bestaan En geeft niets om een mensenleven Er zijn er al zovelen gegaan Hier werkt de kracht van de natuur De sterkste wind Een strijd van lange duur Wilskracht die ons samen bind Doodse uitvaarten, hoeveel komen er nog vandaag Geen verhaal en geen mooi lied Buiten…

Nu ken ik eigenlijk niemand die enthousiaster kan vertellen over een uitvaart dan hij...... Tegenwoordig kan er ook heel veel. Je kan het bijna niet zo gek bedenken. Maar dit was toch even echt "out of the box". Resomeren..... Een paar uur in water met een of ander goedje, milieu vriendelijker dan begraven of cremeren.…

Ik zou die dag naar de crematie Nam trein, te voet naar uitvaart plek, langs molen, vaart, het centrum, park, een stem zei uit mijn hand, hoe 'k lopen moest, hoe gek en eenmaal daar zag 'k mijn familie, en vrienden van mijn broer en zoons Er was een zaal en banken, de kist vooraan vol bloem, een foto op het scherm van schoonzus gesluierd…

Tenslotte koos je voor jouw gezin en bungelde de witte vleugel nog even in het luchtledige tijdens de uitvaart. Aan zijn waslijst vol dubbele bodems kon je niet eeuwig verslaafd blijven en je koos terecht het hazenpad.…

Gromt dan de zeestorm verbolgen ons uitvaart. God is zo goed en hij haalt onze ziel… Ja, wijl de duivel verdoemd op de buit staart Plonst in de hel met de ontredderde kiel. Al die willen te kapen varen Moeten mannen met baarden zijn. Tartend stormen, strijd en pijn, Wild als de baren!…

afwezigheid Van zijn herinnering en goed beleid Enfin, hoe het ook zij, ik ben uw koning U krijgt uw brood en spelen op tv Accijnsverlaging, Zandvoort, Max Verstappen De Johan Cruijffschaal, Ajax, PSV En Davis Cup - maar goed, ik moet nu kappen Het moet mij, dapper volk van Nederland Toch van het hart dat wat ik heb gezien In Londen, bij de uitvaart…

Alex Koek overleden! Alex Koek vierde het leven maar met moeite vier ik nu bij zijn dood zijn leven zijn mooiste momenten mee Ik doe wel mee maar achter elke lach ligt een traan op uitbarsten zoals je kan snikken van de lach barst ik uit in een hevige huilbui waarvan de salvo’s klinken als gelach En als de bittere tranen op zijn geen…

van al wie medetraden Viel de uitvaart aan niet ene zwaar! Och, aan niet een, van al die achterbleven, Ontvlood een zucht, een klacht, een woord; Niet een ‘Vaarwel’ werd meegegeven, Niet een ‘Tot weerziens!’ werd gehoord! De vreemde wees... wat mocht ze meer begeren?…