Alle inzendingen over verbonden OR verbroken

Steeds binding, geen houvast, teveel bevinding, gedachten belast, volop rede, volop bewust, toch geen vrede, nog steeds geen rust...…

Verbondenheid: met liefde verder gaan dan waar de horizon toch steeds weer wijkt; totdat je zelf een spoor achterlaat van wat leven kan zijn, en ademhalen. Je kan dit enkel zien na jaren, na wat geleefd te hebben en geliefd te zijn.…

in de onderlinge verbondenheid druppel ik naar binnen door de poriën van je zwoele lichaam in de meren van je ogen weerspiegelt nog het levensverhaal en in de schelpen van je oren ruist nog donkere verwarring maar innig onder je wuivende haren bloeien wij op de liefdevolle woorden vanuit mijn mond strooiend over onze handen gevoelens…

Als mijn hart zou vragen wat ik met je wil dan wil ik daarin delen de liefde die jij bezit die gevoed wordt door je kind omdat het eigen bloed zoveel waarde heeft. De ontdekking van de kracht van samensmelten van gevoel omdat ik aan je denk mezelf verplaats de openstelling omdat het goed voelt vrij zijn bij jou plezier terwijl niet alles…

Wie zijn wij dan? zijn wij als vlinders die dansen in dit licht onvoorspelbaar in dit leven vallen als materie onbegrijpbaar dit mysterie Zijn wij dan? Zijn wij dan echt? recht vooruit eerlijkheid duurt `t langst meeuwen dansen boven `t strand Wie ben jij dan dans jij dit leven met angst daar gaan de sterren alvast vooruit in dit…

Ik heb je gedragen onder mijn hart jouw bloed, is mijn bloed met duizend onzichtbare draden, ben ik met je verbonden, en dat zal altijd zo blijven. Ik respecteer je beslissing. Lief kind, waar je bent en wat je doet altijd ben ik, en blijf ik je moeder.…

Hoe blij toch zijn wij mensen om wat zon en zeker nu de winter zo bleef dralen; wat fijn dat weer een nieuw seizoen begon en dat we luisteren naar lichtverhalen. De mensen zijn zo vriendelijk en vrij daar de natuur herboren wordt tot leven alsof een stille kracht hen steunt daarbij en met hun eigen krachten wordt verweven. Zo gaan wij…

Geboren uit verlangen, een leven dat steeds weer met anderen verbonden blijft, gedragen en gekoesterd, verworpen of benijd maar nooit nog enkel ik. De levensdraden seinen altijd opnieuw verbondenheid; je kan niet los bestaan, niet op jezelf teruggeworpen, al zoek je nog zo ver en loop je weg: je bent één van de velen.…

Versluierde het grauw de warmte, mijn hart was niet verkild Het vond in de liefdevolle kalmte de behoefte naar verbondenheid gestild.…

De afstand het fysiek de hand die er niet is Afhankelijk kwetsbaar Die ander een stuk van mij al die anderen stukken van mij Van mijn zelf Ik snij ze niet los van me af Ik zou dood bloeden Eén rivier vele takken in de delta naar de zee van het één zijn Water draagt de kern van onze ziel Verbonden zijn in de pijn van…

Verbonden met je diepste zelf, met God en met de ander; met al wat is en groeit en leeft. Zo is ‘t bestaan getekend en geborgen. Maar durven wij vertrouwen op de morgen die altijd anders is dan wordt verwacht? Wij dromen over geld en macht en weten toch dat niets ons echt vervullen kan.…

Steeds weer tot een hoogtepunt, verbonden voor het leven.....…

geboeid zit ik te kijken, naar jou jij die je hoofd buigt over datgene wat essentieel is -matters of the heart- in inkt geschreven herleven gesloten ogen de woorden genietend aanschouw ik hoe jouw zorgen langzaam verdwijnen wanneer jij mij jouw mooiste glimlach geeft…

in de ijskelder verzaagt hij gruwelijk, grote ijsblokken tot wonderlijke leguanen en zeeschildpadden het ijs, verhard verzet, te trots om neer te gaan, geeft zich verbeten over aan de verbeelding verstilde fauna van spookachtige, melancholieke schoonheid ontvouwing van het verhaal buiten stroomt het overweldigende, onophoudelijke…

Ik ben met je verbonden Ik voel je pijn, je angst , je lach We hebben elkaar mentaal gevonden Maar samen zijn is iets wat niet mag Ik weet zelfs hoe je er uit ziet Jou op straat vinden is nu simpel zat Maar onze paden kruisen helaas niet Er is een reden voor onze verbinding Maar wat?…

een pad gebaand we proefden rozen in zachte liefde wijnen met gevangen zomers zo zorgeloos, zonnedromers soms liepen we naast elkaar zoals het ons beliefde steeds omarmden we onze kinderen herkenden hun vreugde en pijn die we niet konden verhinderen al was het ons verdriet en tranen onze levensvreugd en verlangen een diep verstaan in verbondenheid…

Gebeden aan Hem Luisterend in de stilte Wanhoop, er komt niets Smeekt om een teken Haar geloof is eenzaam Niemand die het ziet Het huist in het wezen Niet in religie Het lijntje altijd open Veelal onderhavig aan ruis Door de dingen des levens Niet goed afgestemd Sprankjes zoekt zij Lichtpuntjes in de moeilijke tijd Zodat haar innerlijk…

Soms ben ik bang dat ik vergeet hoe je aanvoelde, je geur je stem, je ogen, je kleur ik ruik aan je spullen en wil me vullen met je aanwezigheid ik lik m’n wonden ik ben je kwijt maar op zielsniveau zijn we verbonden en voel ik je...altijd…

Geen expressies tussen diverse aanhalingstekens onze verbondenheid was zonder een puntkomma we waren als een koppelteken eensgezind nu ik je weer bewonder starend naar een dia.…

In rekbaar begrip van afstand Spiegelen aan de natuur Voldoening mag je er uiten In ieder avontuur Voel prettig Omgeving aangenaam Het groen is er zo prachtig Invoelbare rust maakt bekwaam Spiegelen aan het beeld Voldoening speelt Verbonden gevoel Zomers doel Scheppende waarden Het groen laat je aarden Het maakt innerlijk voldaan…

of je levend bent of dood maakt niet veel uit je hebt mij aan je vastgeplakt je ogen bij mij ingeprent je nagels in mijn vlees gezet je stem verborgen in mijn oren of je levend bent of dood ik raak je nooit meer kwijt…

Diepe vragen Die hoofden En de geest Doen verwarren waarom is ieders Geest Op zijn eigen reis Incompleet Dat is wreed Dat explodeert En bezeert Mondt uit In stukgelopen relaties In hartenzeer door emotioneel onweer Door het verlaten van de ander Die er ooit was Er voor jou stond Het alleenzijn Is met het waarachtige leven een diep verbond…

ik luister naar wat men niet vertelt ik vecht voor stille witte dagen ik tel vogelsporen in het zand ik zie vleugelslagen van een meeuw ik hoor tromgeroffel rrrataplan ik kijk in het donker en tast in het duister…

alles wat je verloor ontvang je dubbel terug in liefde voor jezelf gaat alles door zo mag je aan de zijlijn kijken mag je achteraan sluiten hoef je niet meer in prestatie te vergelijken want alles wat je wint of al gewonnen had mag je openbaren je bent niet onbemind er is zoveel betekenis ondanks verlies wees dankbaar voor de verbintenis…

Eerlijk en heerlijk in de buitenlucht komen een met de natuur.…

Samen blijf je verbonden ver voorbij de lijn.…

Pak moment van rust in deze drukke wereld contact met natuur Niets is zo mooi wanneer natuur met al haar fris en groen ontwaakt uit een winterslaap Er is nieuwe tijd aangebroken waarin allerlei zaadjes beginnen te ontkiemen in een heel eigen tempo zodat een jong leven het levenslicht zal zien. Luister naar de eerste geluiden die om het…

De koorden waarmee jij me bindt, zijn sterker dan mijzelf. Ik kan ze niet verbreken, ook niet nu jij er niet meer bent. Het lijkt alsof ze sterker worden, hoewel de tijd verstrijkt en ik te oud wordt om nog lief te hebben. Herinneringen blijven verschijnen, ze willen niet verdwijnen. De koorden, vastgebonden in mijn jeugd, zijn nog dezelfde…

Amerika heeft altijd wel iets geks: Omdat daar een relatie werd verbroken Heeft een mevrouw wat bomen aangestoken Met, naar men zegt, de bonsbrief van haar ex Terwijl die bossen juist verloren raken Omdat haar vlam het maar NIET uit wil maken…

Blijf bij diegenen die je een beter mens maken Omdat ze naar je luisteren je begrijpen Een band die nooit verbroken wordt Blijf bij diegene tot het donker is zodat je zelf weer genoeg sterren kan zien…