Verbondenheid
Hoe blij toch zijn wij mensen om wat zon
en zeker nu de winter zo bleef dralen;
wat fijn dat weer een nieuw seizoen begon
en dat we luisteren naar lichtverhalen.
De mensen zijn zo vriendelijk en vrij
daar de natuur herboren wordt tot leven
alsof een stille kracht hen steunt daarbij
en met hun eigen krachten wordt verweven.
Zo gaan wij samen weer op weg naar morgen
en weten ons gedragen door elkaar,
al drukken nog de vele, zware zorgen
en wijkt ook niet het dreigende gevaar;
Het leven zelf houdt altijd licht geborgen
en maakt wel vroeg of laat beloften waar.
Geplaatst in de categorie: emoties