Alle inzendingen over verdriet OR droevig OR voorbij

Papa Ik wil zo graag met je praten Maar je bent er niet Over de kleine dingen des levens Leuke anekdotes Over jouw kleindochter, Jouw lieve deugniet Over hoezeer we je missen Hoe je in alles bij ons bent Over ons verdriet Over de schone dingen Je zou al glimlachend knikken En zwijgend genieten Ik weet dat je ons op de een of andere…

Als het verdriet te diep is Als de tranen niet meer komen Dan denk ik in mezelf, De tijd heeft de pijn doen intomen Maar niets is minder waar Ik lig te woelen, En kan geen slaap vatten Net daarin sluipt het gevaar Als de eerste vogels ontwaken En de onmacht is aan het kolken Als de ochtendzon schijnt over de daken Dan zoek ik jou in…

De dagen worden lichter maar ik word zwart het is hier donker koud en bar Ik werd gekatapulteerd naar het verleden het is terug dof hier in het heden Ik wil er uit maar zit zo vast het zit op slot het is een last Ik wil wel huilen maar het komt er niet uit alles is locked het zit onder mijn huid Het zijn emoties die het daglicht…

Als vreugde verdriet overwint, stromen tranen het dal der duisternis voorbij.…

verlangen, einde van de pijn voorbij is je verdriet nu voorbij, alles is voorbij…

Urgent... ondanks deze droevigheid. Een moeder die zoekt naar haar kind. Een vader die een ander vind. Tsunamie de oorzaak van verdriet, die baby 81 wel in leven liet.…

aan de wandel droop de hemel alles duister verwaaide luister zong stil verdriet een droevig lied onophoudlijk in coupletten soms hield ik stil dan hield het even op het was te kil om te blijven staan pas na een sanitaire stop een poep een scheet te Petten met in de hand een bakkie pleur kreeg het bestaan weer kleur in het voorbijgaan…

Droevige omhelzing van lucht en land waaronder een wenend kind traant in wolken van zure wind, neerslachtig door hartstocht overmand. Weemoedig land, verzopen van verdriet doordrongen van kil bestaan onder snakkende lucht, in grijs vergaan en geen zonneschijn meer biedt.…

Zoveel eenzame nachten dwalen we langs het zwarte water met onze gedachten aan een verdwenen geliefde nog zie ik je gaan in een droevige boot aarzelend met je roeispanen en net zo verdrietig als ik kijkend naar de rode vlag die langzaamaan gerafeld wegwaait in een duistere wind hoe moet ik nog geloven in een rozensprookje en wie betwijfelt…

pas toen jullie werden begraven wist ik het is voorbij nu de tijd is verstreken ben ik er weer een beetje bij verdriet en pijn dat heb ik al 3 jaar lang vergeten kan ik niet daarvoor zijn jullie mij te veel waard ik ben bang om te vergeten hoe jullie waren jullie namen zal ik dus never nooit vergeten mijn broer Maik en mijn zusje Elle…

Want na de dood, gaat alles voort, is leven niet voorbij.…

Wat zou ik graag verder willen, maar alles is voorbij...…

Dan zoek je weg, maar zónder mij, ik was heel graag gebleven, dit verdriet gaat ooit wel weer voorbij, en kan ik verder gaan met leven... Ik zal je missen...…

Je houdt niet van mij Zoals jij zegt van mij te houden Je wilt mij niet Zoals ik jou wil Haal me hier alsjeblieft weg Weg van hier Breng me ergens Waar liefde is zoals adem halen…

laten doorstaan, ik kan gewoonweg niet meer door gaan, een weg terug is er nu niet meer, je hebt me teleur gesteld keer op keer, negativiteit zal blijven groeien, terwijl ik ons zo graag had willen zien bloeien, Helaas praat ik al in het verleden, en zal ik me moeten gaan focussen op het heden, zo positief als ik normaal ben, ik ben nu verdrietig…

er is geen minuut die voorbij gaat zonder dat ik aan je denk geen uur dat voorbij gaat zonder ik naar je foto kijk geen dag die voorbij gaat zonder dat ik over je praat geen nacht die voorbij gaat zonder dat er tranen op mijn kussen vallen er gaan jaren voorbij maar het gemis wordt niet minder ik wil weer in je ogen kijken je stem…

Bijna is het zover Dan is het voorbij En sluit ik de deur achter mij Hoewel ik er luchtig over denk Weet ik niet Hoe ik zal zijn Als de laatste dag is aangebroken Het is anders dan normaal Het gevoel is dubbel Het is genoeg Aan alles komt Een einde.…

Ook ik ben het verdriet, de stilte, het gebrek aan, licht, ruimte, ontferming. Ik zie springvossen paren, en ik zie karkassen kraken, kadavers branden, dat het zich laat zien, staren. Ook ik ga ongemerkt voorbij, door de woestijn, en door de consternatie.…

Droevige ogen, nog nooit zag ik zo een droevige ogen, ze keken me smekend aan, en ik was verloren, de liefde tussen ons is groot, maar regels zijn regels, ondanks die ene traan, je mag het nooit vergeten, eerst het baasje, en daarna mag het hondje eten.…

Droevige ogen keken mij onzeker aan een moederhart huilt.…

Opgelucht ademt onder opklarende hemel mijn droevige hart…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Het blijft een droevige aangelegenheid Wanneer wij bij een open graf staan In alle eerbied en bescheidenheid Wetende dat wij zelf ook eens zullen gaan. Moeilijk, iemand te moeten achterlaten Het geeft zo veel verdriet en pijn Om je beminde te moeten loslaten Te weten nooit meer samen te kunnen zijn.…

Het blijft een droevige aangelegenheid Wanneer wij bij een open graf staan In alle eerbied en bescheidenheid Wetende dat wij zelf ook eens zullen gaan. Moeilijk, iemand te moeten achterlaten Het geeft zo veel verdriet en pijn Om je beminde te moeten loslaten Te weten nooit meer samen te kunnen zijn.…

lief klein toverkindje je tovert mij 't verdriet voorbij je onbevangenheid verbind je zo met mij…

De tijd vliegt voorbij. Ik kan het me nog herinneren, als de dag van gisteren. Maar de waarheid is, het is allang voorbij. Ik leef door,want het leven gaat door. En jij zou niet anders van me willen. Ik lach weer, maar draag het verdriet met me mee. Het verdriet houdt me vast, omdat ik jou niet los kan laten.…

Ironisch Zonder ooit verdriet te kennen…