12382 resultaten.
Wat je zegt..
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 681 Emoties,
maken levendig,
geven kleur aan,
wat je zegt.
Liefde,
maakt warmte,
geeft gevoel bij,
wat je zegt.
Verdriet,
vormt tranen,
beschrijft pijn in,
wat je zegt.
Schrijven,
zeggen,
of schreeuwen,
wat je zegt blijft hetzelfde....…
Geweld verdelging
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 150 Als er geen geweld meer rondzwerft
zal de wereld geen gebroken hart meer zijn
met een tranenspoor van verdriet,
want gekruist langs de vele wegen
zal de onweersbui van het betrokken gezicht
geen gedonder meer verstrooien over kale plekken,
dus de laatste overstromingen van emoties
zullen dan verdampen achter de bescheiden zon
en het hoopje…
Verdrongen
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 121 De pijn slijt niet
Ondanks de tijd
Wat mis ik je...
Ik wil roepen en tieren
Maar niemand hoort me
Warme waterdruppels
Staan te dringen
Maar ze vloeien niet
De pijn voelt des te scherper nu
Verdrongen
Maar constant aanwezig.…
Huilen
hartenkreet
3.0 met 26 stemmen 1.711 Soms lach je
Soms huil je
Soms wil je niet huilen
Maar dat gaat dan niet
Dan kijk je in de spiegel
En zie je alleen nog maar verdriet
Soms wordt het gewoon te veel
En stapelen alle emoties zich op
Ogen vol tranen
Bij de laatste traan
Ben je opgelucht
En vind je rust in je hart
Huilen is zoals lachen
Het is een gevolg van een oorzaak…
Verdriet een stem
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 94 Mijn vastgelopen emoties
Wist vlot te trekken…
Herfst in Amsterdam
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 191 Mocht jij
je ongelukkig uitdrukken
een lach waar een traan
meer op zijn plaats is
het is je al vergeven
jij bent een jonge toon
een nieuw verlangen
ik heb het al die tijd
geheim gehouden
maar jij ruikt
de herfst in Amsterdam
als een muzikale bondgenoot
de nevels en de ochtend regen
het verse brood bij het kanaal
een woordenzwerver…
Een kindje verliezen
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 2.794 Het was een wonder
Er was een nieuwe ster
Een nieuw geboren kind
Nu schittert hij heel ver
Een kind verliezen
Kán en mág niet gebeuren
Onmacht, boosheid en emoties
Lijken je te verscheuren
Plots is alles één verdriet
Alleen de tijd kan je nog leren
Hoe hiermee nu verder te gaan
Om dit verdriet te accepteren.…
Vreemde maan, vertrouwde wol
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 249 staren naar bomen
verklaren onze dromen
in het niemandsland
staat een schaal
met rottend fruit
stilleven, vergankelijkheid
verdriet in eenzaamheid
wind waait emoties over het hart
vreemde maan, vertrouwde wol
om te verlangen in het leven.…
Zelf gekozen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 184 Gevoelens vol verbijstering
verdriet, boosheid, schuld
worstelden om voorrang
bij dag en bij nacht
de wereld werd heel klein
emoties des te groter
alleen het delen met elkaar
gaf steun door wat herkenning
er was dan wel eindelijk rust
maar niet voor de nabestaanden
die bleven verslagen achter
voor hen was er vooralsnog
levenslang…
stop licht
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 420 middenin de sneeuw
liggen wegen weggedrukt - nog wit
maar later vloeipapier, in ombervolle stappen
hoog reikt de populier mijn hemel in
met laag-bij-de-grondse voeten en een ferme
standplaats
weggesleept in kleine emoties
verliest de grotere haar tranen; buitengaats
in dit verdriet
sinds de winterzwarte dag dat jij
mijn levenslicht…
Wordt het minder?
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 211 Zeg me,
wanneer het minder wordt,
het gemis,
zeg me
wanneer het minder gevoelig wordt,
geen pijn meer doet.
Zeg me
hoelang ik je zal blijven missen,
zeg me!
'k ben de wanhoop gepasseerd,
niemand heeft me ooit geleerd,
hoe om te gaan
met dit moordende verlies,
zeg me,
wanneer het niet zo schrijnend meer is,
dat ik je…
Druppels regen, of tranen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 260 Ben 'k even zielig
niemand die het ziet,
mijn stil en weggestopt
voel- en tastbaar verdriet.
Lopend in de regen,
hou ik mijn tranen
niet meer tegen,
dat doet de regen ook niet!…
We lopen met een masker
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 267 Soms is een traan een uitweg,
een uitlaadklep,
een emotie van liefde, vreugde
of verdriet, het is maar net,
hoe je die traan op DAT moment ziet.
Soms, of vaak of: helemaal niet,
is het datgene wat je juist NIET ziet,
maar waarvan je ook niet wilt laten zien,
dat.....verdriet, emotie en blijdschap
kort bijeen liggen…
Ontelbare tranen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 207 Niet te tellen
de tranen
niet te herstellen
het verdriet.
Niet te stelpen
de tranenstroom
dus doet ze gewoon
niks, laat de stroom
Lopen.
Want verdriet
stop je niet!…
Tranen- oeverloze tranen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 148 Niet te stuiten,
het tranendal
niet te stoppen
de tranen-waterval
Het verdriet, zo intens
zakdoeken te weinig.
Zo hard is de klap
dat ze nooit, nooit meer
met huilen stoppen mag.
Zo snikt ze, gierende uithalen
zo weent ze, grenzeloos
tegen dit verdriet is geen medicijn
dus laat haar, laat haar gewoon maar
verdrietig zijn.…
Als ik er ooit niet meer....
hartenkreet
3.0 met 38 stemmen 1.570 Laat ik niets meer van me horen,
bén ik er dus niet meer, heb dan
op gepaste wijze, verdriet.
Natúúrlijk mag je óm me huilen,
láchen mocht tenslotte ook.
't Zijn juist dié emoties, die
horen bij leven én bij dood?…
grijs
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 676 heb je emoties…
Jouw tranen
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 435 Grasgroene emoties
om te delen
met een man of met een vrouw
Ontastbare wonden zijn er
om te helen
door jouw tranen eens te proeven
wil ik heel dichtbij zijn
heel dicht bij jou.…
Voorbij voor mij
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 395 Te kort mocht je
in mijn leven zijn
met versluierd verdriet
verstopte pijn
Nooit echte bloei
of heel nabij
nooit totaal
aanwezig bij mij
Emoties
aan banden
Aarzelende
handen
Soms op weg
snel terug
deur op een kier
weer die rug
Zo weinig nodig
of het is gedaan
jezelf en mij
verloren laten gaan…
tranenbuik
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 87 emoties klotsen tegendraads...
een roep om vrijheid,
waar monden spreken onder
klankloos verdriet
er ebt een glimlach weg
tussen hart en hoofd
de dagen
sluiten zich tot één
lafenis breekt
losse woorden uit hun vorm
en vlindert ze naar buiten
de ruiten van het eenzame huis
spiegelen de morgenzon tot
gruis op rode daken…
Kamers
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 116 helaas weer vrij
En dan de kamer met emoties
Die is vaak propvol
Er wordt van alles ingestouwd
Het is echt te dol
‘t Opruimen van mijn kamers
Dat is dus echt wel nodig
De bezem moet er even door
Dat is beslist niet overbodig
En als de kamers in mijn hoofd
Weer opgeruimd en leeg zijn
Dan worden ze weer volgestopt
Met nieuw verdriet…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Sprekende ogen...
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.899 Zie hoe vreugde en verdriet
in haar ogen zichtbaar verschijnen
haar emoties zijn niet hypocriet
maar kunnen waarheid overseinen!
Zie hoe de spiegel van haar ziel
zich in haar ogen openbaart
eenvoudig en subtiel
haar innerlijk verklaart...…
héél even
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 1.023 zwijgen
opgekropte emoties
geuite zelfkritiek
eenzame uren
héél even ...
melancholiek
verdrietige situaties
onverwachte tegenslag
weer moeten vermannen
héél even ...
zelfbeklag
verzachtende woorden
een verdwijnende pijn
favoriete muziek
en dan weer ...
gelukkig zijn…
tranen aards verdriet
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 491 je kalfde af
er was meer ijs
dan dat ik zag
je drijft in zout
tranen aards verdriet
al eeuwen oud
neerslag onder zon
zonder zilt waar
alles in begon
je bent gevlucht
koelde af in hoger sferen
emoties kunnen je niet deren
in je kristallen
licht de tijd, noordpolig
was je koninkrijk
maar nu de warmte heerst
en vorst dat…
Zoveel emoties
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 91 Zoveel emoties
verstopt van binnen.
Telkens de glimlach
die weet te overwinnen.
Zoveel emoties
te vermijden
Telkens de glimlach
die weet te bevrijden.
Zoveel emoties
blijven verborgen.
Telkens de glimlach
die het volhoudt tot morgen.…
Stille maar luidruchtige grenzeloosheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 59 Tijd heeft het mij heelhuids onderwezen
waarom de dingen de dingen moesten zijn,
liet mij in nachten vaak het sublieme lezen
in ook mijn nachtelijke schrijfsels vol geluk en pijn.
Zegt, vertel, valt huidhonger ook echt te genezen,
brengt tijd ooit iets anders om ook jou te laten lezen.
Tijd leerde mij hoe ik zelf grenzen moet trekken
tot…
De dood pleziert nog niet
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 78 Wat behelst onzegbaarheid,
als je al naar de randen van de aarde bent geleid,
daar waar het eerst pikdonker is en dan weer licht,
alles ook klaarheid geeft aan een echt open gezicht.
Niet als gebeiteld gelaat al gevat in marmer of leisteen
want ook jij, hoe zeg je dat, gaat nog niet elders heen.
Niet naar daar waar de vele sterren overtogen…
Een nieuwe avond
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 61 De nacht die kwam was al een warme nacht
een waar ik nog wel een tweede van verwacht.
Buiten puft het gras en ook de stenen
maar het is geen droeve nacht voor deze of gene.
In nachten zoals deze hoeven we ons niet te verliezen
er is opblijven, lang gaan lezen om voor te kiezen.
Laat dat klavecimbel in je hoofd er maar los
deze week loste ik…