tranenbuik
emoties klotsen tegendraads...
een roep om vrijheid,
waar monden spreken onder
klankloos verdriet
er ebt een glimlach weg
tussen hart en hoofd
de dagen
sluiten zich tot één
lafenis breekt
losse woorden uit hun vorm
en vlindert ze naar buiten
de ruiten van het eenzame huis
spiegelen de morgenzon tot
gruis op rode daken
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...cht.php?fotogedicht=tranenbuik
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 22 september 2016
Geplaatst in de categorie: psychologie