Alle inzendingen over verdriet OR gevoel OR verlangen

Verlangend met mijn hart om ze te vinden. Met mijn vingers sorteer ik de letters, één voor één. Ongeduldig tast ik om mij heen. Ik haat dit zoeken, moe tot op het bot Toch wil ik horen, iedere letter komt aan bod. Moeizaam vorm ik mijn woorden, maak ze passend aan mijn gevoel. Maar toch ontevreden, verdrietig en stil.…

Ik heb meer vooral veel zin in jou als zingeving om zin te geven iedere dag een lach vol goede zin op te staan zingend swingend vol zin!…

Binnenkort, wie weet van- daag streel ik jouw mooi lijf weer nu levend in mijn gedachten. Ook straks, ligt jouw naakt tegen dat van mij Slechts verheugd ben ik dat ik jou weer intens mag beminnen Wij weten beiden dat wij el- kaar zonder twijfel echt willen zowel nemend als zeker gevend aan jou...…

Dauwdruppels op het gras, zij weerkaatsten mijn gevoel. Verdriet van mijn ziel.…

en mijn verlangen naar jouw geborgenheid is een verlangen in alle hevigheid... m'n verlangen naar genegenheid, is 'n verlangen naar jouw aanwezigheid... mijn verlangen naar jouw schoonheid is 'n verlangen van begerigheid... en dit gevoel van afhankelijkheid een aanslag op m'n zelfstandigheid...…

Liefde is een gevoel dat zich langzaam meester maakt van lichaam en ziel met verlangen naar harmonie en verbondenheid in al wat leeft en als een waterval zal blijven stromen dat is het gevoel wat liefde geeft…

Ken je dat gevoel dwars doormidden breken als riet, dat gevoel van even zie jij sterk als je bent toekomt niet. Heeft intens liefhebben ons bleek vandaag even verlaten, hebben zelfs de bomen en planten wolken dat in de gaten. Want ken ook jij dat gevoel van even niets meer zien niet geloven dat we aan het bloeien waren ook deze gevaren?…

Gevoel dat , dubbel in zichzelf Weemoedig maakt. Ik kan je niet meer geven dan Ik reeds gedaan heb en zal doen. Naast al dat beredeneerd verstand Het dubbele gevoel Blijft mijn verlangen naar Naar jou Ik heb je lief.…

't Licht is uit m'n ogen 't onbereikbare verlangen duister sluipt nabij in geest en lichaam gevangen Geen emotie meer te zien zelfs geen gevoel in mijn hart 't starre en koude in mij maakt me onzeker, verward De pijn keer op keer 't diepe verdriet verstikt mijn geest maakt bang en bevreesd Ik wil dit écht niet het gaat buiten…

Ik laat mijn eigen hart even uit dolend in de nacht over straat mijn gevoel belazert de kluit alsof alles goed met mij gaat Mijn wereld is in mist verdwaald de controle is weer eens volledig zoek spanning gaat door het oog van de naald ik zie het verleden op bijna elke hoek Eigenlijk verlang ik naar mijn bed maar verdriet laat zich goed…

zijn muziek beroert met kracht en tussen alles door gevoelig in het oor dat luistert naar vandaag ik bied graag mijn centen aan want het wil gaan in opgeheven handen ruist het leven vol verdriet geen mens die naar iets anders ziet wil in zijn kwaad verlangen spreken goed bekeken komt het daar vandaan waar zijn nu de stokken om te slaan…

Die woorden die omschrijven gevoelig en onderzoekend ik voel me iets verdrietig verlangend naar die dag van toen. Ik zou wel willen reizen samen en alleen met jou naar het verleden naar de dag van toen. Ik keek je aan en zag hetzelfde verlangen dat ik had ik voelde meer dan ooit tevoren al had ik dat alleen beschreven.…

Een traan geeft liefde en verdriet. Een traan toont je gevoel. Vaak zie je ze, soms ook niet. Een traan, zo intens in liefde of verdriet.…

Tranen van verdriet Om een liefdeloos huwelijk Omdat jij bleef verlangen naar Die ene…

In een verlangen naar geborgenheid gevangen in het net van onzekerheid In een omarming van genegenheid benauwde het gevoel van eenzaamheid…

Mijn gedachten drijven, tussen droom en werkelijkheid. Als bladeren die vallen, dwarrelend in de wind. Nog met de warmte... van de zomertijd. Hun voedsel gevend, aan de grond waaruit... ze zijn ontsproten. Hopend op een nieuwe lentetijd. Antje.…

ik schilder en strijk strepen met een gezicht in mijn gedachten laat ik mij volledig meeslepen reikhalzend verlangen, eerder... smachten. ik schilder en droom strepen het gezicht krijgt stilaan een gelaat maar ik kan enkel in mijn dromen dwepen als ik lachen wil, terwijl ik even... met je praat!…

Eén schaduw teveel In gebroken verlangen Eén droom teveel In een leven lang Vier woorden Goed bewaard In beslag genomen Jou gevraagd Verradend beminnen Zwervend in gevoel In woorden gebladerd Onzegbaar verkoeld Donker verdriet Steeds weer herhaald Een hart van morgen Begraven vandaag Hand zonder hand Eén schaduw te weinig…

Zoektocht naar mezelf Mijn persoonlijkheid verloren In het doolhof van gevoel Onderdrukt verlangen Sluimering van constante Climax Bij alles wat ik doe Denk ik aan jou Mijn hart slaat Een race tegen de klok En dan weer stilte Alleen een harde steek De leegte is Onmenselijk Gemeen en Onnatuurlijk Zo is het niet bedoeld Liever duizend…

Soms zijn er zoute tranen tintelend over mijn wangen Triest gevoel vanuit het niets zomaar door verdriet bevangen Soms krimpt mijn hart ineen gevangen in een leegte zo kil Dan verlang ik alleen naar jou dat is alles wat ik dan nog wil Soms voel ik me zo eenzaam gaan emoties met mij op de loop Van mijn kruin tot aan mijn tenen verlies…

Samen met het gevoel, dat jij de enige bent, met niemand die je begrijpt, of je troosten kan, of hetzelfde verdriet meemaakt, of die je kan helpen gewoon omdat ze niet weten hoe het voelt om met DAT GEVOEL gevangen te zitten in een kooi!…

Het warme gevoel van binnen dat mij te pakken krijgt heeft geheel en alleen te maken met hoe jij naar mij kijkt. De rust van het voelt goed zo en de armen om je heen geeft het verlangen te verlengen van het gevoel, ik ben niet meer alleen.…

Vandaag bekroop mij een verdrietig gevoel, vreemd...een mooie blauwe lucht, de zon. Begrijpt iemand wat ik bedoel? geen reden dus..zoals de dag begon. Ik heb zo veel, zou je denken, te eten, een dak boven m'n hoofd. Zo veel liefde te schenken, wat heeft mij van dit alles beroofd?…

een gevoel van leegte een gevoel van gemis het is niet grijpbaar er is niets mis een beetje onzeker een beetje verdriet het is even anders niemand die het ziet een gevoel van leegte afscheid nemen van een gevoel van gemis dus toch houden van een beetje onzeker straks weer voorbij niet meer alleen nee dan is het, wij…

Een woordenloos verlangen gevangen in een diepe zucht gevoel dat brandt in gedachten geprikkeld door jouw liefdeslucht…

niets is zo doelloos als niet te voelen in het nu slechts te verlangen met weemoed naar die tijd waar de moed nog tijdloos was gevoel niet zielloos…

er is zoveel wat ik je zeggen wil maar woorden vind ik niet al heel lang ben ik sprakeloos van verlangen en verdriet…

over ruwe huid glijdt de hand, ontdaan van gevoel, naar nieuwe vragen een woord dat stuit op koppig verstand in een vieze poel van dode dagen zoeken naar licht in donker verlangen maar alles blijft koud en leven hoeft niet alweer een gedicht door ogen gevangen verre van eenvoud van knagend verdriet tijd om te laten wat weg…

nooit heb jij dat koppie laten hangen in jouw perspectief was er altijd het verlangen om te bereiken wat jij wilde ondanks toeval pech en tegenwerking bleef jij geloven in jezelf en vertrouwen houden in het lied van de mensen om je heen toch zijn er tranen geweest van onmacht en verdriet om het gevoel dat iedereen jou…

vereeuwigden gevoel weefden uit een zoekend leven een gezamenlijk besef in een nieuw ontluikend geven hun projectie was een vrouw verzameld uit gedeeld verlangen onthutsend werd de werkelijkheid het bleken beiden mannen…