5667 resultaten.
Zal Hij het me vergeven?
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 118 Ooit heb ik op de zondagsschool geleerd
-‘k was nog heel jong, hooguit een jaar of negen-
dat wat ik deed vaak slecht was en verkeerd
maar Lieve God die zou het me vergeven
Op dat soort zaken werd ik getrakteerd
des Heerdaags in mijn prille jonge leven
Het werd me op de zondagsschool geleerd
als knaapje, van pak weg een jaar of negen
De…
Vergeving
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 119 De opdracht van Jezus
om anderen te vergeven
is juist op ons zelf
niet op die ander gericht
dat brengt de
liefde op orde
immers bij Hem
weegt zwaarder
de vergeving
dan wat vergeven
moet worden…
Vergeving
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 116 Gefrustreerde zucht
maar liefdevol aangeraakt
aan een hart vol smart.…
Vergeving
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 220 Maar plots heb ik de lente weer gezien
en langzaam groeit vergeving zelfs misschien.
Snelsonnet…
Vergeving
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 128 Vergeef me
mijn egoïsme
mijn onbegrip
en afgunst
vergeef me als ik
in slechte tijden
anderen
de schuld geef
van mijn ongenoegen
mijn bitterheid
ik vraag vergiffenis
voor het feit
dat ik
als ik kwaad ben
verdrietig
of gefrustreerd
mijn geloof verlies
vloek
waar ik zo tegen ben
leer mij dankbaar te zijn
voor de kleine attenties…
Vergeven.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 296 't Zit soms diep verborgen
bedekt met haat en pijn
't worstelt elke morgen
met waarheid of met schijn
't Zit vol hoop te wachten
op erkenning en op recht
die het leed verzachten
met de Liefde onderlegd
't Hart kan niet echt stralen
door een wond die open ligt
als 't recht niet valt te halen
blijft vergeving onbelicht
Trots zal…
vergeving
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 97 de rand van de stad nadert,
het water rammelt al aan ingewanden
dit stuit op bezwaren,
onoverkomelijk, genadeloos
men stelt geen vragen over de
houdbaarheid van eeuwig
het antwoord houdt zich schuil
binnen de muren van de stad
volgens de overlevering
ligt daar een vergiffenis begraven…
Vergeven
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 58 Mea culpa
Het is waar
We maken fouten
Geen levenslang we
Blijven praten
Geen eenrichtingsverkeer
O heer
We laten wat mensen zalven
De aarde zal draaien
Vissen blijven paaien
En alles zal ooit verdwijnen
Gelukkig nieuwjaar…
Vergeving
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 453 Een Roomse homo uit Schagen
wilde de bisschop behagen
Hij greep naar zijn staf
en zoog hem af
om daarna een biecht aan te vragen…
Onmachtige kracht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 72 Onmacht is graag willen,
maar helaas niet kunnen.
Onmacht is wel kunnen,
maar echt niet willen.
Onmachtig zijn die mensen,
die de vrede willen dienen.
Die voor hun eigen gelijk,
echt niet vechten willen.
Hun eigenwijze ongelijk,
moedig durven zien.…
Zoektocht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 851 en een pijnlijk gemis
het doel is uiteindelijk om te overwinnen
beseffen dat het verleden niet te veranderen is
Verlangend naar vrede begint het vergeven
de wolken verdwijnen, het zicht wordt zonneklaar
het boek wordt gesloten, "verleden tijd" erbij geschreven
bevrijding is daar!…
onmachtig...
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 578 onmacht in de strijd
het gevecht met jezelf
verwoest wordt een leven
verscheurt door pijn
waar angst sluipt
in nachtelijk dwalen
het zoeken naar waarom
de vraag, nog hoelang
en jij luistert naar stilte
het snikken gesmoord
angstvallig wakend
dat niemand het hoort…
Onmacht
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 558 Ik zoek niet meer,
naar het zin van het leven,
maar naar waarden,
die het draaglijk maken
en mij kunnen verzoenen
met mijn onmacht.…
Onmacht
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 924 Onder golven bedolven
in het kolkende water
in onmacht getracht
niet te denken aan later
steeds buigend en zuigend
en eindeloos diep
afschrikkend verstikkend
en doof toen ik riep.…
Onmacht
hartenkreet
4.0 met 20 stemmen 2.414 De boodschap was zo verteld en zo verklaard
Het werd gebracht kalm, rustig en bedaard
Een schouderklop en een hand
Daar stopte het medische verstand.
Een half jaar!
Wanhoop, verbijstering en tranen
Emoties zonder banen
berusting, ongeloof en opstand
Allemaal kregen ze de overhand
Een half jaar!
Denken, doen en praten
Dit wil ik doen en…
Onmacht
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 1.525 Ooit goudgeel wuivend korenveld
verminkt door woeste voren
de golven wreed onderbroken
...de harmonie verloren
Ondoordacht vertrapte toekomst
bedekt met stervende aren
vertwijfeld brodeloos zijn
...het niet kunnen verklaren…
Onmacht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 453 Als ogen waken
spreekt de taal
en veegt tranen
uit het zicht
jouw gevecht
verlaat
de tweebaansweg
finaal verloren
wanneer stappen
niet verder lopen
en ook jij de muur
niet meer ontwijkt
zal ik steen voor
steen onze taal
opbouwen
welke ooit
geschreven is…
Onmacht
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 337 Zo murw geslagen
maar zonder stok of wapen
alleen maar duldend.…
Onmacht
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 34 de gretige eter
van angst en twijfel
smullend
van onmacht
zit zich na
een kort dieet
vraatzuchtig
vol te proppen…
onmachtig
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 564 ik lig te ver van bomen af
om het roerloze spreken te bezitten
het heeft ook geen zin
om eerder dan woorden de wind
te bevelen
of de blauwe plekken in de lucht
die langzaam wegtrekken als halsgesnoerde
lichtjes
wat uit kruinen valt
zijn jaren, samen gewaaid rondom een mond; dichtgestopt
met schedels en afgestorven bloesems…
ONMACHT
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 518 ik voel het, maar jij, zo passief, je wijkt opnieuw
ik zou jou uit willen schelden, ja goddeloos vervloeken,
ik zou je huid willen schuren, je willen slaan, omdat je
zo stil, zo passief, zonder mening of heftig protest
dit verborgen ontluisterend, geluidloos leven leeft
ik haat je, om jouw onmacht, ik heb je lief, om je onmacht,
ik pijnig…
Onmacht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 426 Hels is zelfs het helste
als er treden rijzen
uit de diepte
maar de metselaar
knecht blijkt te zijn
van duivelshanden
die poreuze stenen bakten
en de trap omhoog
toch na is…
Onmacht
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 824 Hoe kan ik nog zeggen denken
en schrijven wat ik voel en
denk en hoor als ik iedereen
kwets. Grootsheidswaanzin is
dat totaal kapot je voelen
van alles de schuld en totaal
stronfvervelend
Wie respecteert men nog op deze
aardbol? De Oerknal of het heel
gevoelig in vrede ontslapen en
weer opgaan in de natuur. Is er
iemand die daarbij kan…
Onmacht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 154 Onmacht als de woorden
niet goed worden aangevoeld
voel nu pijn diep van binnen
om die ene goed bedoelde zin.…
Onmacht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 382 Je draagt een watermerk
achter je uitneembaar oog
van echtheid is geen sprake
droevig om te zien
hoe het andere zich kan vermaken
oog om oog
hand om hand.…
Onmacht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 263 nog vliegt het kille witte
als een doffe klap
ondanks de duif is stilgelegd
los en vast
van schreiend aangemeten
moederplicht
doch zij verheft uit
godverlaten zwakte
welke wereldmoeder
ook zo voelde
toen haar zoon verging
het gesloten ogenkind
zijn geliefde en hun kroost
het volk tast door de mist
hoe sterk de band…
onmacht
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 270 bij een onheilstijding
het gevoel van machteloosheid
hier helpen geen vuisten
zelfs geen geavanceerde
wapens als verweer...
dit gegeven ten voeten uit
en die ledigheid van binnen
maakt alles zó nutteloos
met gebonden handen
en stevig dichtgetapete mond aan
de overvloedige dis van het leven
dat is wat het is...…
Onmacht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 302 Toch ben ik in leven
gebleven
ook al drukte jij
mij naar beneden,
want ik wist:
het geluk komt toe
aan wie heeft geleden.…
ONMACHT
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 476 Twee levenslustige jongetjes
van negen en zeven jaren oud
werken en spelen vol druk genot
lijden echter onder felle twisten
van hun gescheiden ouders
toch strijden de kinders moedig
willen eigen bestaan versterken
tenslotte maakt vader radeloos
een eind aan 't leven van zijn zoontjes
die wellicht nog een lange toekomst
met schone beloftes…
Onmacht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 95 De schaamteloosheid van de onmacht,
verminkte tijd verruil ik met een open plek
verbannen naar deze rustplaats, waar
een zonnestraal zich verveelt in mij
herinneringen van geruis uit het heelal
vervalt in de moedwil van gedachteloosheid.…