Alle inzendingen over verjaardag voorbij

Tegenwoordig willen dieren Ook hun verjaardag vieren. Je vriend komt langs, er is gebak Dan ga je feestelijk uit je dak Weg zijn de tafelmanieren. Maar hoe je het ook bekijkt Het is nooit wat het lijkt.…

een heilig getal draagt zij om haar ranke gebruinde vingers als teken van met deze hand schildert zij doeken vol verhalen die je kunt horen zij fluisteren gedichten van heel ver weg door haar vertaald vanuit haar ziel…

een feestelijke herdenking van het heugelijke feit was het wel zo feestelijk is de vraag toch vier ik het om het samen zijn het (on)geoorloofd te goed kunnen doen aan zelfgebakken taarten waar steevast te veel van overblijft daarna weer streng op dieet en weer vrolijk uit te kijken naar het volgende jaar…

Het feest is op en de visite heen Ik zit wat in mijn lege glas te turen Van mij mag het de nacht zo verder duren In alle stilte, helemaal alleen Want in het tikken van de kleine uren Verwaast de chaos spoedig naar sereen Dat doet mijn geest veel goed in ’t algemeen Je kunt er geen psychiater tegen huren Het licht gaat uit bij onze overburen…

Een hele fijne verjaardag, xxxx…

Je zult maar jarig zijn op deze zonnige dag je zult net Edith heten, 'k vergeet nooit hoe 'k haar voor 't eerst zag, nee, zal dat nooit vergeten! En ineens is Edith toegevoegd, aan de groep van 50+ want Sara zit er nu ook bij en zo is ze nu vijftig jaar dus! Van harte meis, een fijne dag dat je 9 augustus maar lang vieren mag!…

jarig zijn is niet zomaar een dag in het jaar soms is die dag vreselijk naar jarig zijn is afscheid nemen het oude jaar neemt plots de benen alle dagen op en weg en voordat je 'dank je' zegt begin je aan een schoon nieuw jaar sst even stil, ik ben nog niet klaar een jaar is lang, telt vele dagen het vergt veel moed je daaraan te wagen…

Als ze dan met haar stevige armen mij omgort, weet ik "schuif mijn verjaardagen maar terzijde", ik wens dat ik met haar zeker honderd jaar word.…

SAVONDS ZINGT DE GROEP BEWONERS LANG ZAL HIJ LEVEN AL WIL IK NIET OUD WORDEN EN IS ER EEN BORDJE PATAT MET MAYONAISE EN KROKET MIJN LIEVELINGSKOSTJE DAN GA IK NAAR BED EN DE DAG IS ALWEER VOORBIJ SIMON BELT NOG EVEN .…

Ze is jarig zoals acht december elk jaar mijn lieve, nog altijd zo charmante Ans ‘t Mooi zijn, krijgt ze steeds voor elkaar ik zag ‘t eertijds al ik en vatte mijn kans Altijd die leuke schaterlach ha, ha, ha en nimmer een superchagrijnig gezicht Zeg nooit wat lelijks of ik kil je weldra ze is mijn lief, vandaar mijn lofgedicht Haar prachtige…

Hyperbool en ironie zijn aparte takken van sport (zie het Koningsdagsnelsonnet van Wim Overweg). Desalniettemin evenwel alsnog van harte gefeliciteerd Wim! Hier was het gisteren een koele Koningsdag, met een noord- tot noordoostelijke boreale bries. Je naamgenoot had het maar getroffen, met Maastricht...! _________________________________…

Wat doen ze nu, die dames en die heren? Ze drukten gratis leesvoer in mijn hand Een flyer of partijprogrammakrant Om mijn gedachtengoed te deformeren Ze leveren hun baan bij Bea in En hebben nu meer tijd voor hun gezin…

je naam heb ik nooit echt geweten de droom raasde veel te snel voorbij maar die aroma's zal ik nooit vergeten van scherpe bloesemgeuren allerlei bloesems en patchouli geuren heel kenmerkend voor jou meisje van vele felle kleuren besef hoeveel ik van je hou elke droom voelde ik mij verloren wanneer je me opnieuw verliet vele tranen werden…

Een gegraven graf omkranst door bloemen een foto, een kaars, een lint, een laatste groet voorbij ... Afscheid in woorden een lied vol emotie een gebed, dat verhaalt het leven is eindig, voor eeuwig ...…

ik pluk de schimmen van het verleden de zoete geur nu nog zo sterk dringt in mij maar...kan niet blijven langzaam doet de tijd zijn werk…

Je hebt gekozen voor je vrijheid en daarmee niet gekozen voor mij Op de één of andere rare manier lijkt het me zelfs beter voor mij Hopelijk vind ik mezelf weer terug en krijg ik eindelijk weer rust Ondanks dat ik alles aan je mis hoe je lacht, loopt, praat en kust Eindelijk rust in mijn hoofd en lijf daarmee weer rust terug in mijn leven…

Vroeger is geweest die is voorgoed voorbij toekomst voor nieuwe dingen voor jou en voor mij. Vroeger is voorbij sta er niet meer bij stil toekomst ligt open ik maak ervan wat ik wil. Vroeger is zwart gekleurd toekomst is licht geef dan je toekomst je eigen gezicht. Vroeger is voor niemand gelijk misschien woede en pijn.…

als ik voorbij dit leven ben weet ik wat er allemaal zal zijn dan ben ik voor altijd gelukkig eeuwig verlost van alle pijn eenmaal heb ik mijn lichaam verlaten maar keerde terug helaas werd door een kracht teruggetrokken ze noemden mij een vechtersbaas maar als ik zelf had kunnen kiezen was ik daar dolgraag gebleven in het witte mooie…

Voorbij het elkaar woordeloos horen wij hebben verloren ik jou en jij mij Voorbij…

Het is voorbij Maar ik hou nog van je alleen hou jij niet meer van mij…

soms lig ik wakker naast je in de nacht en luister naar de zachte fluister van je ademhaling huid aan huid, maar lichtjaren van elkaar in dit huis waarin jij en ik alleen bestonden heeft de tijd toch haarscheurtjes gevonden en allengs bleek, dat wat eerst waarheid leek, gewoon gelogen was hartstocht afgezwakt tot sleets gebeuren…

Voorbij, die leuke momenten met jou, ik weet niet meer wat ik moet doen. Je reageert nog maar heel erg flauw, het is helaas niet meer zoals toen. Voorbij, jouw warme aanwezigheid, je was er elke morgen weer. Jouw lieve woorden ben ik kwijt, en dat doet me heel erg zeer.…

Wij waren een voorbij aan het herhalen. Het was te mooi om waar te zijn. Blijft de herinnering aan waar je woonde: de achterkant, de huizenrij.…

Terwijl het levenswerk in een ijl tempo voortjaagt langs gesprekken van de dag spelen op straat de kinderen een glimlach elkaar toe tot later en nog later heel erg moe de moeder binnenwijst. Met de verdieping onder zich vandaan geruimd spelen zij binnen verder uur hun schaduw is een vogel op de muur hun leven wordt een langzaam stil gaan staan…

het stel schoenen staat klaar voor het boenen een veter achteloos los denkt toevallig andersom de kamer vol met specerij speelt het kale kader voor een drama zonder weerga als de veter start met domineren treft hem de gladheid bij languit de zwoele omhelzing korstig bruin gevlekte getuige als een eiland in de ruimte die nog geurt naar…

Eind, Einde, Eindeloos. Ik wist dit duurt geen eeuwigheid. Maar tussen eeuwigheid en Slechts 10 weken zat, Naar ik hoopte, Nog een zee van tijd. Ik wist dat hij ooit eens zou komen, Een nieuwe ridder op zijn witte paard, De luchtkastelen die wij droomden, In duigen slaand met bijl en zwaard. Wat blijft is de herinnering, Van golven…

De dagen gaan voorbij, wanneer kom je nou weer, het duurt nu al zo lang, soms weet ik het niet meer. Je niet kunnen aanraken, een kus op je wang, je nooit meer kunnen zien maakt me verschrikkelijk bang. Ik kijk naar je foto en wacht op een "sein", "mam, wees niet bezorgd, ik heb het hier fijn".…

een stille lach op jouw gezicht verraadt een beeld dat ik niet schiep de zon wil ik je geven als die wolk maar niet ach kon ik maar een beetje warmte in je handen leggen maar jij bent al niet meer hier…

Gezegd waar het op staat, het heden is gekomen, het is toch al te laat, je verlaat nu ook mijn dromen. Tijden ontweken, jaren van pijn, mijn hart bezweken, maar zo moest het zijn. Alles een reden, vragen gesteld, maar toch ontevreden, genoeg verteld.…

Het pond suiker werd na schooltijd gehaald bij de kruidenier aan de overkant van de winkelstraat opa gaf gepast geld want stel je voor het zal toch niet negen was ik wist ik veel nu weet ik beter…