Alle inzendingen over verlangen OR emoties

waar maanlicht mij laat dromen sterren zacht bekoren het duister niet laat schrikken de nacht verlossing brengt ligt er angst in het ontwaken schenkt de morgen weinig hoop kan de zon dit hart niet raken bloeien wensen langzaam dood van een wereld zonder pijn dageraad in dromen waar ontwaken uit de nacht verlossing naar mij bracht…

Als je een landschap was waar ik doorheen kon lopen, stil staan en kijken met mijn ogen open en languit op de harde grond gaan liggen, er mijn gezicht op drukken en niets zeggen. Maar 't meeste lijk je op de grote lucht erboven, waar ruimte is voor buien licht en donkre wolken en op de vrije wind daartussen, die in mijn haren woelt en mijn gezicht…

Verlangen naar Je stem Je ogen Je lach Verlangen naar Naar de warmte Van je huid Je hand op mijn knie Verlangen naar De ogenblikken Waarin hemel en aarde Elkaar kusten Verlangen naar De zee en duinen Vallend zonlicht Brand verlangen Avondrood…

Die woorden die omschrijven gevoelig en onderzoekend ik voel me iets verdrietig verlangend naar die dag van toen. Ik zou wel willen reizen samen en alleen met jou naar het verleden naar de dag van toen. Ik keek je aan en zag hetzelfde verlangen dat ik had ik voelde meer dan ooit tevoren al had ik dat alleen beschreven.…

lied van mijn ziel neem mij mee naar ongekende oorden waar kristal van ijle stem ragfijne zilveren draden spint tot zuivere akkoorden waarlangs ik naar beneden glijd als ongekunsteld kind in ongekende werelden van geuren klank en kleuren betovering van leven vind…

Langzaam welt dat woord in duigen, waarna een scheepsbel klinkt in dag en duister, om de tijd af te tellen is om het schip te verlaten, wat in aangezicht zinkt in in de kolk van een doel op een gehoorde klip, de sirenes hun gezangen laten klinken en de was te laten stollen in de oren, de weerstand zal ondermijnen in een rusteloos verlangen…

hij zou begrijpen dat door je vingers glipt wat je handen niet vast kunnen houden wanneer alles om je heen lijkt te zwijgen hij zou je toefluisteren dat het een wordt met de wolken dat lied - dat van verlangen zingt en bladeren van bomen schudt ik ben daar ook - zou hij je zeggen zo beroerd door de adem van de wind roept alles jouw…

De kern aanschouwend met een luchtig hart, verlangend zich te vullen slechts met smart. Onvoltooid in de toekomstige tijd, emoties blokkeren harmonie in haar volledigheid. Gedanen zaken nemen geen keer, met schade en schande wijzer hopend van weleer.…

Zoveel emoties verstopt van binnen. Telkens de glimlach die weet te overwinnen. Zoveel emoties te vermijden Telkens de glimlach die weet te bevrijden. Zoveel emoties blijven verborgen. Telkens de glimlach die het volhoudt tot morgen.…

Ik heb iets bereikt, en nu voel ik een leegte -- die ik wil vullen.…

Omdat mensen verlangen, bang zijn en vechten om het kwaadaardige te beslechten. Waarom dan geen totale opheffing? Omdat wij mensen samen met de haviken en de duiven iets mogen wegwuiven, totdat enorm veel kracht zal zorgen voor een vrede van morgen. Voor ieder leven. Een compleet nieuw gegeven.…

Een muziekstuk kàn helemaal geen emoties bevatten, het is immers geen subject dat ervaringen ondergaat. Muzikale klanken zijn geen echte emoties Ze klinken alleen net zoals emoties voelen.…

verlangen, einde van de pijn voorbij is je verdriet nu voorbij, alles is voorbij…

De rust is weergekeerd Emoties vervagen Maar het verlangen blijft Om je iets te vragen Naar jouw gevoel van liefde Nu en van toen, die nacht Ik heb je alles gegeven En nog meer aan je gedacht Nu lijkt het zover weg Die intensiteit van toen Ik zou je graag ik je ogen kijken Of deze woorden iets met je doen Maar afstand houden is jouw…

mijn ogen lachen handen zijn open ik ben klaar om naar jou te vliegen te landen op het heerlijke groen van ontvangen na een nooit gestild verlangen niemand heeft de regie het decor is kleurrijk onervaren zonder emoties te sparen nog spelen we het kinderlijk volwassen zijn dat intens plezier voelen wij in het leven hier zo…

Voor de geboorte van het morgenrood zijn ze al onbereikbaar de verloren uren door dovemansoren verkwist want luisterend naar fluisterstemmen in lange gedachtennachten die leiden naar het koude noorden als rijen ganzen steeds vluchtend om echte warmte te vermijden verlangen naar onbevangen tijden waarin emoties niet te diepgaand de dagen…

Bliksem en donder Verdriet en woede Alles tegelijk Een uitbarsting is gekomen Een diepdreigende uitbarsting Van verdriet en woede Opgekropte emoties Het lijkt net onweer Maar geen onweer in de lucht Maar in een ziel Een ziel die is verwoest Verwoest door emoties Emoties van woede en verdriet…

Ik verlang naar mijn gevleugelde droom. Weg te vliegen, op te lossen in de lucht Geen rijkdom of macht zou mij meer vrijheid kunnen schenken. Ik zou vliegen zo hoog als een vogel maar kon. Het verenkleed brengt mij naar de hemel. Waar ik vlieg in de oneindigheid en mij verbaas over het gebrek aan zwaartekracht.…

Soms zijn er zoute tranen tintelend over mijn wangen Triest gevoel vanuit het niets zomaar door verdriet bevangen Soms krimpt mijn hart ineen gevangen in een leegte zo kil Dan verlang ik alleen naar jou dat is alles wat ik dan nog wil Soms voel ik me zo eenzaam gaan emoties met mij op de loop Van mijn kruin tot aan mijn tenen verlies…

De simpelheid van woorden gevoel zacht omschreven Diep vanuit het warme hart waar liefde steeds zal zweven De simpelheid van woorden over tederheid en verlangen Beelden verbonden met letters momenten die blijven hangen De simpelheid van woorden door innige emoties gedreven Het stilstaan en het verdergaan zomaar een stukje van je leven…

gemis ergens is in het diepste verlangen het geloof en de hoop blijven hangen op toch een sprankje ontwakend geluk…

om mij heen mijn verlangen valt door de mand en ik slenter door…helemaal alleen…

aanhangsels van dogma’s uit het verleden of angst voor de toekomst je dacht dat jouw denken iets in jezelf was, waar ik niet bij kon met mijn emoties en je had gelijk ik was een individu en jij een menselijk fenomeen een persoonlijkheid met charisma.…

De Spaanse troep, met Alva aan het hoofd, het Franse leger van Napoleon, de Duitse Wehrmacht die ons overwon, zij hebben ons geknecht, gekweld, beroofd. Maar door de Euro is ‘t ons thans vergund ze te betalen met gelijke munt.…

Door mijn nog zo groot verlangen, zijn deze sentimentele gedachten, in gang gezet. Ik zie mijn rimpelige handen, denk aan mijn grijze haar. Ach, ik moet maar tevreden blijven, we waren immers vijftig fijne jaren bij elkaar.…

Ik gooi al mijn verdriet in een vergiet Maar zachtjes wegstromen, doet het niet De gaatjes verstopt met liefde en verlangen Zorgen dat mijn gevoelens blijven hangen Wat ik ook doe en wat ik ook onderneem Ik blijf je missen en voel me zo intens alleen Pijn laat het vergiet telkens weer overstromen Met druppels vol emoties en verloren dromen…

teleurstellingen in onze dagen blijven ons plagen, in het diepste dal komen de echte emoties zoals het komen zal.…

woord voor woord schrijft hij in kleuren emoties vloeien uit zijn pen in geuren aan de rand van een notitieblok trommelen vertwijfeld vingers woord voor woord schrijft hij emoties vloeien uit zijn pen en weet niet wat te zeggen…

Er blijft slechts de nachtelijke glans van ontelbare hemelse sterren en mijn verlangen van voor jouw sterven toen je mij in jouw passie had gevangen toen alles nog verlangen naar de toekomst leek.…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…