Alle inzendingen over verpakking OR toegeven OR verduisteren

De Euro valt, zegt elke analist De werkeloosheid blijft voorlopig stijgen Geen bank bij wie u hypotheek kunt krijgen 'T is pokkeweer, dus Venus ook gemist Het  enige dat ons nog interesseert; Raakt Robben vóór de toss al geblesseerd ? …

Verbreek het zegel bij het etiket En haal de lichtslang dan uit de verpakking Bevestig 'm dan onder de bedakking Van uw gloedjenieuwe minaret En probeer door op het AAN-knopje te duwen 't Volk met lichtsignalen waar te schuwen…

Illusies, die verduisteren, hetgeen werkelijk bestaat. Een vrouw die baren moet. Een man die sterven gaat.…

De Hema doet de Pieten in de ban Ze staan straks op geen enkele verpakking En dat bezorgt de Sint een hartverzakking Hij twijfelt of hij zo wel komen kan Of kinderen voor hun pakjes moeten vrezen Hij zei me dat het hem een worst…

melk is goed voor elk wordt zoveel verteld volle melk, magere melk karnemelk, botermelk ik hou het bij moedermelk niet zozeer voor de melk maar ik hou bovenal zo intens veel van die mooie verpakking…

Statig ritme, grijze mist Waar dromen worden uitgewist Waar we gevangen, met zijn allen Tevreden van ons voetstuk vallen Terwijl we sputterend toegeven Dat dit het is, dit is het leven.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Sluipend door en over elkaar geven elkander geen ruimte vormen zacht licht van de dag om tot nevelige schemer tussen verduisterend eikenhout tot nacht elk zicht ontneemt.…

Hun zorgzame glimlach op een verpakking is een waarde die met onze zinnen speelt. Doorpolderd met een mysterieuze glimlach wordt door een Zeeuws meisje liefdevolle zuinigheid uitgestraald, die zo even voor haar margarine geen cent te veel heeft betaald.…

bewaren de verpakking.…

maandag past best op vaste basis dan consumeer ik je naakt en puur en stom verpak ik je terug in streepjesdas gekleed versneden ik zie je vast volgende week maandag past best…

Met de muis van je hand de poes strelen wijl een ratelend blikje kattenvoer de late honger stilt van een kind zich spinnend in je armen nestelt dankbaar wellicht vreedzamer dan gisteren wordt de verpakking voelbaar.…

het is mij vandaag niet gegund het leven woorden te geven zij bleven zweven kon slechts hun alledaagsheid bevatten ze niet met linten en opsmuk in schoonheid verpakken misschien kan ik morgen weer dichten en uw gezicht met een glimlach verlichten…

Voor het ongekende gaan Dat is pas echte passie Maar verpak de manier waarop In een modern jassie.…

schud je de haast uit je hoofd vergiet je blauwgroene tranen vind je de angel van de pijn sta je in vuur en vlam verpak je de glans van de parel stroom je samen met de stilte raak je onderweg alles kwijt…

Afscheid van koppigheid, die eigenschap toegeven. Ik hoop met heel mijn hart dat ik dat ooit nog mag beleven...…

vechtend, weten wat je kan je zwakte niet toegeven mijn rivaal laten zweten verlies telt niet mee alleen winnen en overwinnen verstand op nul je volledig laten gaan winnen is voor mij leven…

het ga je goed, dat las ze: identiek dat het zo veel beter is kiest hij toch voor het wilde water verduisteren ligt niet in haar aard ingrijpen en opendoen was geen optie meer na dat hij vertrok niet later, schoon schip als grote wens eindelijk hangt ze haar zwaarte als pluche gordijnen in de embrasse…

het voorjaar tijd om te schrobben en te struikelen over de stenen straatvuil sneeuw en regen verduisteren het geelkoperen bestaan struikel nu val stil bij het kind van twaalf tere lentes in de knop ik noem je Marion ik noem de naam van een gebroken kind dat werd vermoord…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Het is al jarenlang bekend Dat je de verpakking goed moet lezen Maar soms is het onzinnig Zoals hier duidelijk wordt bewezen. Hier gaan ze wel erg ver Om zich er mee te bemoeien Want door dat schudden met je billen Ga je enkel maar lopen knoeien.…

Overrompeld Van mijn stuk gebracht Genoten met jou Geheel onverwacht Ik was er niet naar op zoek Niet eens ermee bezig Maar opeens was jij In mijn fantasieën aanwezig Er níet aan toegeven ... Ik heb het getracht Maar ik was als gelei In jouw handen vannacht.…

In het boek Exodus staat beschreven, hoe sprinkhanen de zon verduisteren. Alleen superieure dieren kunnen dat. Toen veranderde de dag in nacht. Ooievaars overwinteren ook in de Sahel. Sprinkhaan is voor hen een delicatesse. De mensen die er wonen verhongeren, wanneer sprinkhanen uit zwermen gaan. Toen en nog steeds.…

Achter het masker Zonder fouten Altijd mooi Pijnloos Afstandelijk En vol begrip Schuilt een mens Geef maar toe…

Zoals een hond, verdrinkend in zijn redders handen bijt, bijt mijn gevoel de reddende gedachte, dat deze nood voorbij gaat en dat zulke nachten eenmaal weer zullen blussen in de tijd. Het eerst verdronkene is de verwachting, de hoop zieltoogt. Maar de herinnering vecht het hardnekkigst. Lieveling! -----------------------------------------…

Slapend schik ik mij naar het lichaam van mijn inmiddels geliefde. Haar kin tussen mijn schouderbladen. Overdag blijf ik tegendraads. Kerf ik mijn voorhoofd tot wijdvertakte webben als zij iets vraagt. Wellen mijn woorden op in haar ooghoeken. Schuif ik de nacht van mij af als een slecht boek. Ik scheid wat van de wijn is en wat van mij schenk…

Het is een vorm van Japan die gevuld wil Hij wordt eruit gezet en vecht zich dan terug naar binnen Hij is bijzonder kwetsbaar vooral aan de hoeken waar nagels zitten Wat doet hier toch dat leger buigzwammen? Maken ze geen misbruik van hun peen en van hun slag? O - het leeuwendeel van de overmacht plooit zich dubbel en dan terug Weer…