Alle inzendingen over verweven OR complex

veroordelingen gaan je eigen "ik" vernietigen wij moeten onze complexen tegelijkertijd uitbannen elkaar vinden in een verstrengeling van harmonie, liefde, dankbaarheid, inzicht, tolerantie en vrijheid vloeiend samengaan onze toekomst tegemoet…

Ik breek sindsdien mijn hoofd over die breuk: ze is mij te complex ik breek de tanden op negatieve oplossingen als ik imaginaire varianten uitprobeer. Schuilt dan in dit gebreukel slechts een asymptoot, die nooit de kern raakt: een dode mus en on-macht in kwadraat?…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…

hetzelfde bloed stroomt in ons hart verbonden door het leven vanuit eenzelfde moederschoot met elkaar verweven ik hou van jou en jij van mij zo gewoon zoals het voelt verbonden met jou zoals zusjesliefde is bedoeld…

tussen het vuur van de sterren daar gebeurt het waar land land zich uitstrekt over eindeloze zeeën waar schikgodinnen geschiedenis breien de draden van leven verweven in kunstige taferelen en anderen weer uiteenrafelen…

Laten we er mee stoppen woord en klank te zoeken om de draden te benoemen die ons verweven het is ons niet gegeven de liefde, de lucht, de bloemen te vatten in zang of in boeken liefste, laten we er mee stoppen.…

Je lippen trilden toen de zee zich terugtrok van de kust waar het verlaten strand jouw eenzaamheid vergrootte zoekend keek je rond en vond haar naam verweven in de einder en ik zag je blik verdrinken in de branding…

Moederdag is weer zo'n dag dat je je moeder eren mag zij gaf je het leven en bent met haar verweven in liefde en verdriet omhels haar en geef haar een dikke zoen en oprechte aandacht dat is het mooiste wat we haar kunnen geven nu je het nog kan doen…

prille dromen zijn zo tastbaar zuiver met een stille huiver van verwachting latere dromen zijn zo sterk verweven met het leven dat zijn sporen bracht soms zijn late dromen de prille dromen die na zoveel jaren niet gestorven zijn…

Het zijn vrouwen tezamen dragen geen namen 'staan hun mannetje' Ze staan in het midden van het dorp te kijk Nu pas krijgen ze gelijk: spil te zijn in het dagelijks leven Verweven met het nu met de toekomst: het kindertal Hun idealen te vroeg versteend?…

Als heuse, serieuze concurrent van 't mensenras, zo hogelijk geprezen, ontstaan uit veler denkexperiment op zoek naar het verklarend element der kosmos - harmonie van schijn en wezen, ben ik, kunstmatig evolutiewezen, als een deus ex machina verrezen - niet simpel maar complex intelligent.…

tastend naar zijn oude geur en gloed ben ik in het tere omhulsel gekropen en zoek onder zijn zachte winterhuid beschutting tegen stil verdriet koester de rafels van milde warmte, van ruisende sporen zo raakbaar nog verweven in de leegte die hij achterliet…

fluister je muze serenadestil een wankel lied van verleiden toe beangstig haar ogen spelenderwijs de verwevenheid van frustratie sluit een gemis naar voeling uit de wanhoop in het aanvaarden vergeef jezelf inspiratieloos het prangend gevoel van alleen te zijn…

vergetelheid dimt elk licht er ligt een mist in je ogen blikken vinden niet meer wat jij ziet is geweest en verweven met de jammer van gemis er is geen morgen in jouw toekomstbeeld van leegte vergeven rest je geen streven dan iets te beleven nog even…

De halve wereld lijkt geheel ontdaan Want Facebook gaat volledig op de helling Veranderende privacy-instelling Is hier in grote lijnen debet aan We zullen het niet werkelijk weerstreven ‘t Is al te nauw verweven met ons leven…

Ach, hoe ik het vandaag ook formuleer Het kerngevoel valt haast niet weer te geven Al is dit schema nauw met mij verweven Zes regels zijn te weinig deze keer Ik zal niets af gaan zwakken of verheffen Ik dank u en ik hoop u weer te treffen…

op de dodenakker hoorde ik in de hemelbestormende blauwe stilte het kleine grote verdriet met mijn voeten in pasgeboren aarde zag ik de verweven lijnen van zacht waaierende vleugels het wilde niet donker worden in deze magische nacht ik hoefde niets te begrijpen…

Het liefste van voorbij is zo verweven door mijn leven als een bundel gouddraden verkregen uit het vlas het voelt nog steeds zacht strelend als zoete bloemengeuren in een zomerlied die mijn dagen doen kleuren dat helend opklinkt uit verleden hoe intens onze liefde was…

ik zag hun ogen zij trokken mij naar boven maar ik kon nog niets lachte wat bewoog spastisch armen en benen ik moest toch antwoord geven want het spelletje lokte meer en beter bewegen uit samen met horen en geluid zodat ook oog- hand coördinatie steeds beter op elkaar werd afgesteld we waren complex vooral zonder…

Fonetische karakters op Een stukje stof en een waaier Vertelden haar verhaal In een complexe geheime taal Een glimlach gebeiteld op haar gezicht Hij zag alleen haar vrolijke ogen Doch in haar hart daar broeide iets Een hart dat overliep van tranen Het diepste verdriet dat mogelijk was Kon zij nimmer uiten En schreef dat in haar vrouwentaal…

Tracht te dichten wat ik kan praat de woorden een complex aan, ruk de zin uit zijn verband en geef de teksten op hun kop Dacht te zwichten dat ik dan in het donkerste duister verdwaal de letters knip uit vale krant gelijk ’n sidderaal als uit de vingers van m’n toppen de inkt vloeit over maagd’lijk wit doorslaand niet te stoppen want…

Thema van vandaag haiku op de eerste plaats Internationaal En weer gaat het mis niet ver buiten Teheran nucleair complex Vast weer Israël inslag vlakbij Isfahan oog om oog om tand Drones of kruisraket zoveelste repressaille oog om tand om tand Nog geïnspireerd op de wereldhaikudag?…

ik mag niet zwart meer zijn ach wat hebben wij samen met de Sint gelachen echt we hielden het voor gein we doen het immers voor onze kinderen welk kind zou ons dit willen verhinderen het zijn zij die zelf ooit kind waren en er blijkbaar nu alsnog een complex aan bewaren of een Piet zwart is of wit het maakt een kind niet uit…

achter mijn aangezicht huilt het leven machteloos zo lijkt en tijdloos van aard om verlies met pijn te verweven heeft het gevoel verdriet gebaard de avond heeft zich van de lente vervreemd is in koude ondergedompeld rest nog de troost die aan het verlangen blijkt uitgeleend…

zo dierbaar, deze week van oude en nieuwe verhalen verweven door stevige draden de witte ophaalbrug wat hebben wij genoten van bootjes op het Spaarne slenteren rond de Bavo broodje gezond bij "Jansje" stille rust in Teylers Hofje…

Het is zoveel om hier te zijn beschreven Soms blijven dingen kleven of lijken met ons verweven En elke dag opnieuw een dag om jezelf toch te vergeven…

van de man die zijn simple things in een etude zingt voor Jellie maanvlinder de kunststofkoningin Vallende engel uit het noorden die dichter bij ons wist te komen in de stilte ongehoord was wat ontstond een scheppingswonder Dank, Titaantje voor je kussen en de vrijage zonder woorden Adieu Jellie et bon voyage au pays d'or…

Zweer de verbeelding af Op “vipspotting.nl” Op “graaggenomen gastjes” Op “tv-babes punt orgieland” Op “is-she-hot-or-is-she-not” Op “liever naakt dan niet gezien” Een belspel-del Mummie met de Mummelmond Een studienicht Beau de Boulevard Een Prima Film Sex en haat en kop eraf Een goed gesprek J.P. de bal-bla-balkenbrij Bestel een…

Soms zijn onze verschillende gedachten als een breiwerk te verweven Soms voor een lange tijd soms maar voor even Maar als dat dan gebeurt en er komen vonken vandaan Onze nachtmerries veranderen weer in dromen en warme gevoelens ontstaan Dan zal ik komen. Dan trek ik het aan.…

Welkom de geur van nieuw leven met weemoed verweven In klein gekant alleen, zonder verwant Herschapen en zo gewild weer kind, weer vreemd, zo mild Ieder jaar weer, verwondering zo teer zo pril, zo stil Er is geen verweer…