Alle inzendingen over verwording OR grens OR wereld

Waarom leid je mijn gedachten over de grens van mijn denken dat op die manier gedachteloos wordt Niet alleen gedachteloos dat zou misschien nog rust geven maar gevoelloos, levenloos Je leidt mij over de grens van mijn gevoelloos denken dat nu alleen nog dode gedachten in zich heeft Dode gedachten die alleen jij weer tot leven kunt…

Zichtbare schoonheid bewees haar zijn vermoedde pijn rond de schaduw van een tatoeage vermoedde een vlinder op de bloem op haar dij zo zij dat zei ik fladder niet als antwoord op mijn staren de bloem was de grens daar kwam niets bij…

Op de grens naar nacht -tijd om te slapen- ontstaat de stilte mijn oren vrijaf mijn ogen vol beweging zien vogels geruisloos overvliegen de lucht zonder haast zwart kleuren ik zit en luister en kijk langzaam aan naar niets…

Geplaatst stek tegen schutting scheidingshek even breed als lang heen praatje weer geen belang rijtjeshuizen tuinen deels beklemde vlinderboom -tussen hek en open deur- prijkt soepele boomtakken boven begrensde tuinen diep lila pluimen gekleurde vlinders komen en gaan citroentje koolwitje dagpauwogen burenogen genieten gaan staan…

Als je eigenheid me verrast (en ik me plots verlaten voel) Hou je dan even vast en (na een schil oude pijn) Laat jou weer gaan (groei in all-een-zijn) Want de grens tussen jou en mij is soms schrijnend lastig Liefde zonder grenzen: mijn bodemloze, kinderlijke wensput Laat ons zichtbaar zijn voor elkaar!…

Ga met me mee tot aan de grens, en hou mijn hand dan vast. Ik ken het leven van een mens, maar naar het einde ga ik op de tast. Als ik daar dan arriveer, en ik moet oversteken. Dan zal ik meer en meer beseffen, hoe jouw liefde mij zal ontbreken. Zwaai tot ik verdwijn, achter de horizon.…

het is slechts een kwestie van tijd misschien wat uren dagen kan het duren of een paar weken maar het gaat gebeuren…

De woede, die je voelt door 'n ander geeft precies aan hoe ver je over je eigen grens heen bent gegaan.…

Uit de aandrang van de tong, om de geestdrift te bedrijven, roert zich opnieuw, komt naderbij, beklemt in alles wat zich onderscheidt, komt in lauwe tranen dichterbij, daaruit peil ik wat er nog te verwachten is uit deze gaven, wat heb ik zelf te vergeven, waar ik schuld aan had, te voldragen tot het einde waar geen grens meer is, alleen…

Over de grens Het voelt vertrouwd; rondkuieren door het verleden de pijn herleefd; een douche aan herinneringen vloeit over je heen. De grens is bereikt het beweende verleden doorlopen de sjerp bestikt met tranen weggeworpen vooruit, de eerste stap over de grens van het verleden.…

Ik zag je lopen In mijn droom Je werd wazig Mijn antenne uitgestoken Maar je was te ver weg Geen bereik Ik zocht verbinding Bij de mast van verlangen Drie balkjes, twee balkjes Verbinding verbroken Je was al Over de grens…

zet dit kabinet in plaats van die kinderen Nederland maar uit [senryu] foto: Martien Montanus…

Zacht fluister ik je naam op de grens van slaap en waak en breng mijn liefde over in woorden die ik maak. Je kunt ze niet echt horen maar toch treffen ze doel je ziel staat er voor open en weet hoe ik het voel. Mijn woorden en mijn kussen ik dek je er mee toe en word het lichte strelen in duizend jaar niet moe.…

Flessen ruim gevuld voor de bonte avond. Mijn tekst werd zacht muzikaal gestreeld. In haar fluwelen huid vocaal verdronken. Heeft haar vurige octaaf mij nooit verveeld. De toon die zij aanhoudend kon inzetten. Geflest door haar royaal begerige vocht. Verslikte ik mij eens maar nooit meer! Nu ik jou voor het laatst heb bezocht.…

Frappant hoe zo ‘n commies die zaak bekijkt: “Ik vind echt dat de grens hier is bereikt.”…

je ziet de ander niet meteen maar op het tweede gezicht wen maar aan het donker het wordt vanzelf veilig je hoeft de grens niet over te gaan om de ander te zien ga je toch een grens over…

daar gaat zij daar gaat zij dan zij gaat nu pas de lichtstad wacht de stad wacht al lang op haar het leven verwacht haar daar ik voel haar ruimte de opening naar morgen scheppend naar vermogen een trede omhoog in verder in kleur en bruisend werk zo doorgaans sterk daar zal ze aarden zonder achterlating, hier, van waarden mijn binding…

De manco's zelf zijn niet zo erg als de herinneringen aan de tijd dat ik ze niet had, maar ach, als dat alles is (wat het keer op keer niet is) Toch vraag ik me af of en waar er een grens is waar ik niet verder wil zó veel wil ik nog: bloemen zien en ballonnen oplaten die de wereld over mensen strelend raken met zachte gedachten…

binnen de muren van lijdende huizen veroorzaken een zee aan schade en verdriet de wereld huilt…

tussen de stijlen de genen het leven en alles op zich onze grens van mijlen het menen van ideeën op de wereld meegevoerd met stromingen het beslissen van een gedachtegang de onderlingen het dissen van buitenaf het raam waardoor men kijkt indoctrinatie van de geest de faam en alles wat het lijkt het verschil tussen ieder…

De grens is hier. Tot hier, daarachter dreigt gevaar. Een andere wereld achter de berg. Nooit gezien, Want ik ben nooit over de top geweest. Dit keer ben ik vast besloten. Verliezen doe ik niet meer. Hoe uitgeput ik ook zal zijn. Al branden mijn benen nog zo erg. Ik heb de kracht, ik heb de wil. Het vuur brandt in mijn hart.…

O Wereld! Wat was je bedoeling? Hoe wou je zijn in het begin? Zijn wij enkel stukken op je schaakbord of een verwoester zonder zin? O Wereld! Als wij ontwaken, zal jij er zijn in onze roes en alles beter maken opdat wij opnieuw beginnen, maar dan goed? O Wereld! Is er een grens overschreden? Heb je nog iets achter de hand?…

De prachtige witte wereld heeft wederom slachtoffers gemaakt.…

er zouden niet zoveel letters moeten zijn want die leiden tot een brei van woorden die op hun beurt verworden tot zinnen zonder tal als die dan ook nog moeten rijmen is het einde zoek…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Waarom noem ik het bottending lichaam? Omdat het nog verschijnt. Ander goed, zachtere have liet de ribbenkraam als het licht dat tussen het zwaarder staande roet ontsnapt bij waar branden. Wat er blijven zijn spikkels, stof dat warrend wolk moet worden, vlokkenpilaar die in de wind zal stijven, groevend nog de lucht die mij omgordde, krassend…

Het onbereikbare geeft je reden van bestaan. Jij hebt je zinnen op het onbestaanbare gezet, jou spreekt het onuitsprekelijke aan. Pijnig je geest tot gekwordens toe tot je de ervaring van de dichter evenaart, zich boven zich verheffend in de dreiging der ravijnen, tot hij van extase vrijwel buiten westen raakt. O de aanwakkerende vrees compleet…