Alle inzendingen over viel

ik die dacht dat ik dichten kon mij viel de parelmoeren schelp uit de handen en op de grond lag maatwerkglas.…

Er was een scheur aan de hemel het licht viel erdoor kijk eens hoe maar hoe je dat zei dat vond ik mooi…

Ik viel altijd al voor muziek, die lieflijk oorstrelende klanken, de muziek: daar zou ik God voor willen bedanken.…

Licht voor het hoofd Licht voor de ziel Net-op-tijd Toen er voor mij in het leven Niets meer te zoeken viel…

dag dat ik voor je viel ...…

Met een stilte stemde je in, Want spreken viel jou zwaar. Zwalkend naar je voordeur, Viel mijn oog op jouw bewegen. Want zwalken met zo een gratie, Kom je never – nooit meer tegen.…

Viel er een kleine regen in de nacht? Een kraalgordijn heeft even zich bewogen, Ik luister, en ik houd mijn adem in. Ik stond voor een verlicht papieren venster. Mijn nagel gleed langs het doorschenen vlies, En daadlijk viel een grote duisternis. Het kraalgordijn heeft even zich bewogen.…

Voor alles waar ik voor vocht, voor al dat ik verloor in dit leven, voor alles dat te winnen viel De taak en rol volgens de naam: 'Petrus', Rots viel niet mee.…

meneertje mooiprater werd de mond gesnoerd en duizend woorden vielen zonder echo's om weer op te rapen…

de dikke vrouw was tot het uiterste bereid want zo uitgekookt dat ze zeer in de smaak viel bij de groep kannibalen…

Z'n oog viel op d'r blanke boezem. Ze huiverde. 't Viel uit z'n kas.…

Ik verdwaalde in mijn angst Zocht een nooduitgang voor mijn beperking Ik probeerde weg te komen Maar viel in een zwarter gat Dolend door mijn labyrint Zocht ik naar de juiste gang Worstelend om boven te komen Zat ik steeds vaster in mijn eigen net Toen goede uitkomst leek verdwenen Vocht ik er niet meer tegen Vielen alle knopen uit elkaar…

je liet me springen in het voorjaar maar in de zomer viel ik stil nu is het najaar en je staat daar en spring ik weer, als in april…

Zij knikte verstild zijn afwezigheid zo groot de houtkachel dood de tafel anders daar viel geen nutteloos woord…

Ze velden bomen en af en toe viel er wat regen tussendoor het waren stoere dennen met pijnappels torenhoog…

sneeuw viel en bleef liggen als een tijdsbeeld van witte stilte en juist die stilte sprak boekdelen...…

hij lachte toen ie kwam hij zag toen ie overwon en ik viel, als een blok! Hij kwam, zag en overwon…

Mijn oog viel op geeneens, Ik zag het eigenlijk niet eens. Zag ik het helemaal niet? Of zag ik het zelfs niet? Daarover ben ik het nog oneens !…

We waren geliefden en je liet me nooit meer los, maar je viel met je fiets dood in dat mooie groene bos.…

Alleen wanneer ik volledig vredig ben herken ik begrip, warmte en erkenning voor hoe mijn ziel in haar levensweg viel.…

Iedere nacht zocht ik een vallende ster, maar net als de liefde vielen ze te ver, Iedere nacht lag ik te dromen over wat er zou kunnen komen. Toen viel er opeens een ster en deze keer niet ver. Ik stopte met verder te dromen en liet de liefde over me komen. Hiervan heb ik geen spijt want iedere seconde met jou is kostbare tijd.…

Ik stond op rand van de kade te kijken naar alles wat er te kijken viel Ik stond in de wind te genieten naar wat er te genieten viel. Ik stond er een praatje te maken met een man die me passeerde meer niet En toen stond ik weer te kijken naar wat er te kijken viel.…

Als overdag de zon scheen, straalde zij bij maanlicht evenwel, kwamen tranen Niemand zag dan het innerlijk geschrei noch haar wijnrode tranen die kwamen Wanneer ’t donker viel,viel dat immer met het diepe gevoel van eenzaamheid Het voelde dan als een bergbeklimmer die stilletjes in een diepe afgrond glijdt Als het duister dan over het land…

er waren nooit woorden voor laat staan hoge plafonds of hemels je wilde nergens naar toe je wilde niets bereiken het was droog laag viel op laag als bladzijden in een oud Frans boek plakten we aan elkaar maar met verbeterde sterker ruikende verslavende lijm ik wenste toen dat het eens los liet dat er een woord viel dat het eindelijk…

Een limerickdichter in Vlijmen dacht, toen er niets meer viel te lijmen: 'Hoe moet ik Chirac, George Bush en Hussein in vredesnaam met elkaar rijmen...'…

Een gierigaard uit Purmerend Kwam deerniswekkend aan zijn end Hij ging bij hem thuis Languit in de kluis En viel daar toen dood op een cent…

bottende twijgen de bonte tjiftjaf tjilpt no more illusions de fiscus viel vroeg dit jaar…

liep keihard tegen m’n zelfbeeld gebroken viel ik maar de spiegel bleef hangen klaar voor een nieuwe confrontatie…

Voor mijn vader Eelt op je handen Eelt op je ziel Toen er alleen Vermoeidheid en Nauw'lijks vreugde Nog te ontdekken viel…

mijn oog viel op een oud boek nog nooit gelezen ik werd wakker in een hospitaalbed waar het er kundig terug was ingezet…