471 resultaten.
De wereld van zienden
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 570 Heerlijk zo open
de wereld inkijken
met ogen die even niet
doen waar ze op lijken
in horen
werd je geboren en
in het ontdekken van
eindeloos veel blinde vlekken
wist je met temperament
een eigen plek te bezetten
jij verrijkt de wereld van zienden
met andere handen en oren…
Schaamgedachten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 78 Jij, omdat jij er bent
je mij dus kent
help me
Zie je, heel de dag
ben ik van slag
van alles klopt er niet
Ik heb geen fut, geen zin
ik heb haren op mijn kin
en vlekken op mijn bloes
Er is geroezemoes
het maakt me zo moe
ik ben er slecht aan toe
Ik droom fragmenten
ik heb geen overzicht
help me…
Cyclus: groei deel 2
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 393 mijn blinde vlek
is wat je ziet
als je naar me kijkt
voor mij
onzichtbaar
grijs
gebied
voor jou
donkere nis
schatkamer?…
Staren,
netgedicht
2.0 met 20 stemmen 1.218 Voorbij razen grazende vlekken.
Weiland groen, en Friese luchten.
Door sloten verdeelde verrigheid,
waarheen gedachtengangen vluchten
In reine zwaanse taferelen,
en schaaps herkauwend stoïcijns
In plat, landelijk vervelen.
In wind wentelend gepeins.…
dichtje voor es
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 692 een karamellen vers
waar niets rijmt en
zij zichzelf niet vindt
voelt zich uitgevonden
gelijkertijd terra incognita
een witte vlek op een kaart
land nog niet ontdekt
een eiland dat roestig
de ankers omhoog
met volle zeilen lucht
hemel en water verwekt…
In de stilte ligt de wijsheid
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 150 Zo stil in het hoofd,
zo stil, zodat ik
altijd wat hoor, die
verstomde geluiden
kwetsen mijn
gevoelig oor,
de witte vlekken
van mijn geestesoog,
rust is wat ik zoek,
overmand, verlamd,
doe ik dingen die om
een antwoord vragen,
ik antwoord niet, de wijsheid
laat zich in de stilte dragen.…
dagzoom
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 84 de droom staat naast het lichaam
versoepelt de vlek op de muur
die er daarnet nog zat, de rest
is een gat van steen, achtergebleven
in een ontwaakte huid, nader dan
de rok, verder weg dan ooit, met
een opgekropt kussen, ontwortelde
lakens als moment in vergetelheid…
Mijn lief
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 253 de voor-laatste bladzij,
papier met gebruinde vlekken,
kleeft ook nu aan mijn hand
ik las het duizendmaal
op een rij
mijn gemoed
noch mijn vinger
willen verder trekken
ik bezweer het einde,
ontken een mogelijk afscheid
berust liever in de romantiek
van het onvolledig zijnde…
Ergens anders.
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 105 is je de plek
die altijd
zo 'eigen' is
als het bed beslapen
Je wilt
naar 'elders'
naar daar, anderszins:
'n stip
op de kaart
vlek op onze aardbol
'n te gekke plek
Waar woorden
als: stilzwijgen
op hun plek
mogen vallen.…
kraai
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 31 een avondconcert
zwarte kraaien in de boom
boven witte vlekken
kraaien in het veld
de merel schiet met zijn buit
weg in het bosje
nu net na kraainem
is er geen kraai meer te zien?
maar wel twee eksters
bij het kleine graf
een kraai met een noot
zonder concessie…
Stilleven
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 885 Niet de persoon die achterblijft
op het doek van een schilderij
een oneffenheid, een vage vlek
maar het gewas, het veld en de lucht
die naar verse lijnolie ruikt
De geuren die verbanden leggen
momenten onvolledig herscheppen
een film gekunsteld in kleur
beeld voor beeld op een rij
Ik bouw jou op uit mij…
vertrekhal
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 1.706 met mijn neus tegen het glas
maakt mijn adem doffe plekken
zien mijn ogen grijze vlekken
en slechts nog wazig waar jij was
met mijn lippen op het raam
kus ik naar de blauwe luchten
waar ik jou net in zag vluchten
en fluister zachtjes nog je naam…
slikken
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.168 vlekken op het deken
tevergeefs
tracht ze haar tranen
weg te vegen
en hem
die van haar jeugd geniet
eeuwig ontevreden
duwt hij haar hoofd
tussen zijn benen
papa alsjeblieft
ik kan het niet
wanhopig blijft ze pogen
nog even flink
het is zo over
ze slikt
en stikt
in een wereld vol verdriet…
laatste adem IV
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.881 In het vet op de boekenplank,
in de grijze vlekken in het gordijn
en in de zwarte plekken op de bank
De kamer is beroofd van enige kleur
en moord hangt duidelijk in de lucht.
Van de dader hangt nog de geur
in het slachtoffer z’n laatste zucht…
Mammografie
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 663 Eerst hoop je nog
een vuiltje op de lens
een vette vlek
maar na de tweede foto
blijkt onomstotelijk
dat er iets zich ontwikkelt
merkbaar groter wordt
Achteraf blijkt het snijden
een daad van gezond verstand
Men leert met littekens te leven
en dat het lichamelijke vergroeit
uiteindelijk met muziek vergaat…
Kinderen
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.441 In het betoverd bos
Slapen de kindren,
Zacht valt de vrucht op ’t mos,
Om niet te hindren;
Ver over stad en land
Zwijgen hun stemmen,
Ach, en geen kleine hand,
Die wij omklemmen;
Had ik een reine mond,
Waren mijn vlekken
Bloed uit een edele wond,
IK zou ze wekken.…
Op flinterdun papier
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 187 ik leg mijn gevoel
op flinterdun papier
de pen ontbreekt
evenals
een vaste hand
om te schrijven
woorden
verdwijnen voordat
letters elkaar vinden
als een aquarel
kristalliseren emoties
in kleur op het witte vel
ik geef je
een vlek om te lezen
de neerslag van mijn leven…
WOLK
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 76 Wat jij in die vlekken van de Rorschachtest ziet zou mogelijk iets over jezelf vertellen.…
ook de spiegel sluit me uit
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 613 ik kijk ze aan
maar voel hun
blikken langs me gaan
ik geef ze handen
en daarna ziet
niemand me meer staan
ben ik soms gek
een zwarte vlek die
je zo weg kan vegen
een vage lach
een schaduw die
niet mag in ieders leven
wie ben ik
schreeuw ik luid want
ook de spiegel sluit me uit…
rode mond
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 303 ik ween
vaak binnenin
misschien omdat
mijn geboorte
zwarte vlekken baarde
zonder geluid
rondom het geraamte
van slapende tijd
de dag verdroeg
geen meisjesblikken
of dronken gefluister
in schreeuwerige gaten
van lichtverlies
de dood was elders
in schroeiende ogen
ik besta slechts
uit karton…
dichten
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 181 hoe vrij de beweging ook
moge lijken van verre
dichten staat bij mij te boek
als ambachtelijk vak
waarin ik volgens regels zoek
naar de kern
op een wit vlak
bij volle maan
onder tal van sterren
bij kreuk vlek en punt
kan ik er daarbij van op aan
dat men eerst strijkt en gumt…
penseelstreken om je zoete mond.
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 217 kleuren omringen mijn geest in nevelparels
en je gezicht spreekt een Kandinsky
dat roze vlekken over mij uitstrijkt.
ik wil oprecht goud zijn,
als je kan doordringen met pastel
en mij erna in een geeloranje gloed streelt,
laat ons dan samen baden in het pure karmijn.
het liefst in een hechte cirkel.…
Stille wijsheid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 178 Verstild hoofd,
zo stil, ondanks ik
altijd wat denk te
horen, stomme
geluiden kwetsen
dovemans oren en
de witte vlekken
van mijn geestesoog,
berusting is wat ik zoek,
verlamd en overmand,
doe ik de dingen die om
een antwoord vragen,
die komen niet, stille
wijsheid laat zich in
een illusie dragen.…
Bloeien wilde bloemen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 220 bij jou
zit alles op zijn plaats
nergens een vage vlek
je woorden
paarlen een ketting
liefde en vertrouwen
ogen bloeien
wilde bloemen die
zomers van mij houden
handen strijken
plooien glad
verjongen alles wat ik had
je lichaam is mijn huis
alleen bij jou
voel ik mij thuis…
Het vervolg
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 90 vragenrondes, workshops,
dialoogsessies, dagsluiting
nu het nog kan zonder
gezichtsverlies, bergen
in beweging of diepten
zonder vaste grond en
schimmen die niet verzaken,
vlekken in het vergeten
tot ontkennen van alles…
Voorbijgang
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.351 Een droom die
geen droom was, onzichtbare vlekken
die een onuitwisbare indruk achterlieten.
Al gaandeweg dreef ik de stilte voor me uit
en daalde af in de lange nacht.…
geurlijn
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 934 ik kijk met mijn neus
en zie geen steek
die lichtblauwe vlek
is de vrouw
die voor me zorgt
ik denk dat ik naast blijf
maar soms ben ik haar
kwijt - afgeleid
door een spoor, een
krul van geur
eens liep ik zo rakelings
langs een konijn
dat ik niet zag - pas meters
later bereikte me die streep
en maakte ik rechtsomkeer…
het ijlen van de nacht
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 1.168 de zee,
steeds kleiner, verdeelt
mijn handen over duinnachten
en jouw gelaat
wit en stil, als lelies voor zon verborgen
wordt meegenomen door de vlekken
van de wind
ik laat je alleen: meeuwen
zwijgen de wereld en mijn stem streelt
de laatste herinnering
zoveel trager
dan de wandeling naar morgen…
mijn dichter es
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 225 Jij bent
mijn veld voor ogen
de enk, het hoge land
in nevel en bij regen
de bloem in mijn hand
koren op mijn molen
het dagelijks brood
bij koude de kooltjes
gloeiend avondrood
voor mij de beste keuze
tussen alle witte vlekken
dat ietwat mysterieuze
zo fijn om te ontdekken…
Weer zuiver wit
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 469 heb spoken geschoond
uit de gordijnen
ze hoopten zich op
door minder licht
te laten schijnen
ik moest raggen
hun vlekken waren
taaier dan ik dacht
in kokend water meer
dan eens gewassen
het uitzicht is weer
zuiver wit de ramen zijn
behangen met mijn eigen ik
helaas tekort alleen jij
weet wat er aan schort…