Alle inzendingen over vleugels OR liefde

een zorgloos bestaan we rustten wat vaker spraken in geur de nectar bracht liefde en later zijn kater de bloem is verdord mijn vleugels zijn grauw de vlucht is te kort om te vliegen naar jou…

mag ik niet meer vliegen of alleen in het dal geen helling thermieken het net wordt mijn val we vlogen ooit vrij dolden de zon vergaten de bloemen jij was er voor mij vleugels die tipten ogen die blikten gewoon zij aan zij we waren zo vreselijk blij we rustten wat vaker spraken in geur de nectar bracht liefde en later zijn kater…

gouden toverfee in de laagstaande zon vliegende danseres aan de waterkant sprookjes insect uit een plaatjesboek je beweeglijke kop met grote facet ogen prachtig kleurend lijfje met je glazen vleugels paring in tandemvlucht in de hese ochtendlucht trillende vleugels van koude snakkend naar zonneschijn door jou is mijn liefde…

Ik vroeg je, Vlieg je met me mee Je lachte Ik volg je overal Och je wist toch niet Dat God je geen vleugels zou geven een angstig onbegonnen lied liefde met een ander gaat delen Dat ik je zoiets heb gevraagd Ik gun je echt geen pijn Maar het is toch zo oneerlijk Ik wil alleen maar bij je zijn Nu ween ik en denk ik aan je lach, Dat…

van een jaargetij mijn armen vlinderen naar jouw glimlach, blozend tussen bloemen blij mijn hart bewaart elkanders vleugels , bevrijdend in de wind het is de liefde die ons in zachte dromen samenbindt…

ze glimlacht de zon door de wolken raakt sneeuwvelden zonder pijn bindt vleugels aan aarzelende voeten kleurt leven en liefde als lentebloesem weet hoe het weggaan klinkt ze is zo zeldzaam poëzie…

Als ik denk aan ons moeder Dan komt het liefhedenbeestje onverwacht In al zijn pracht Voorzichtig met liefde pak ik het dan op Stippen van Geluk Wijsheid, blijheid en volhardendheid om te kruipen naar de top Van de vinger Om daar de vleugels uit te slaan Veilig en behouden een goede weg te gaan Met liefde voor ons Allen die zij bemint Ons…

Zijn hand strekt zich naar mijn wang als vleugel klaar om op te stijgen in een kleine aaibeweging van mijn adem deze liefde neemt hartslag en longen eruit hij leest en leest en leest en zegt dan: toch, schrijf mij een gedicht.…

Zoals de wind de vleugels van de vogel streelt. En de vogel erop vertrouwt dat de wind haar draagt. Dat kan alleen maar liefde zijn!…

Maar zonder vleugels…

geboren als vlinder ontpopte zij ook nu evenals lang geleden, toen zij van de verboden vrucht geen hap durfde te nemen na het lange wachten mocht zij eindelijk schitteren, ongedurig om elkaar heen dansend kon zij haar geluk niet op al gauw verscheen er krakelee op de vleugels die ze met alle liefde wegpoetste zij kon immers de hele wereld…

aan jouw lippen Een honger bijna niet te stillen Ik zie het in jouw ogen Kom hier, dan verover ik Je hart, je ziel, je lichaam Tot ik volledig ben verdwaald Een liefde beteugeld Maar soms krijgt het even vleugels…

Ik vlieg als een duif in mijn leven rond met beschadigde vleugels maar ik breng nog steeds vrede en geef reden aan ieders leven om me heen omdat het scheen dat ik ook het nodig heb dat ze liefde aan me geven ieders wens om te beleven.…

engel van liefde omhels mijn hart spreid jouw vleugels in een innig gebaar schep verlangen en hoop passie in dromen zweef op gevoel zaai liefde om me heen bezorger van geluk dagen vol dromen jij bent het einde mijn nieuw begin engel zo zacht laat mij leven nachten met jou liefde beleven…

onderkennen wij niet die ene die liefde wilde geven om wat je bent In een ieders leven eens te beleven Waaraan voorbij is gegaan en niet herkend…

Op vleugels van ongelijk stort ik neder, op vleugels gezalfd met olie stijg ik weer op kom naar je toe met een veer in het Woord leg ik mijn hand in het Woord is het goede stroomt de liefde de barmhartigheid maar ook de pijn van het vervolgde volk mijn broeders en mijn zusters de haat die ons verwondt om het breken en delen…

De aanwezigheid van moeders draagt ons op vleugels van liefde. Hun ontwaakte kinderen dragen ze, door tijd en eeuwigheid.…

Engelen bestaan wel degelijk, dat heb je zelf bewezen Niet in de laatste plaats door je geduld, maar ook Gaf je me de ruimte en de liefde die ik nodig had Elk moment van de dag voelde ik je aanwezigheid Louter warmte was het, wat jouw vleugels me gaven…

in schuldig landschap onder de olijfbomen de kogelhulzen wat je me naliet waren wortels en vleugels een prachtig cadeau doorwaakte nachten hij luistert naar de stilte zijn knoken kraken de god van liefde woont in hen die beminnen niet in beminden (Plato)…

engel van liefde omhels mijn hart spreid jouw vleugels innig zacht schep verlangen en hoop passie in dromen zweef op gevoel zaai liefde om jou heen bezorg mij geluk dagen vol dromen jij bent het einde mijn nieuw begin engel zo zacht, laat mij leven nachten met jou liefde beleven…

Vliegen zonder vleugels, huilen zonder traan. water zonder druppels maar geliefd door jouw bestaan... Zinnen zonder woorden, ruzie zonder gevecht. De dagen zonder nachten, maar jouw liefde zo puur en echt.... Geen gevoel zonder einde, maar intens als een nieuw begin. De passie van de liefde, op de dag dat ik je bemin.…

op vleugels van liefde laat ik mijn dromen jouw hart vergezellen door hemels licht waar het zilvergrijs van maanlicht gebroken tranen weerkaatst in zachte gloed smeek ik de nacht onder vallende sterren helder verlangen naar toekomst toe belooft mij de morgen een liefde als nooit door mij bemint een eeuwige dood…

Hoe kon ik worden ik ben in jou Wij zijn bestemd in samengaan Liefde is de zachte wind onder je vleugels het begrijp van waarheid zonder woorden Doorkruis de hemel laat liefde heilig zijn Dit gedicht is geschreven voor het huwelijk van Ruud Linssen,dichter en schrijver, met zijn grote liefde Roos.…

het diepe van je ogen parelend mooi oplichtende sterren verdwijnen in het niets engel van mij mag ik je dromen zachte ogen bekoor mijn hart omhels mijn leven met vleugels vol liefde nevel verdwijnt in de kleur van je ogen…

geworteld in de tuin der liefde zo dicht bij elkaar dat zij de hartslag kunnen horen die ritme geeft aan al wat leeft in liefderijk gebaar hun blikken naar het zonnevuur dansen zij het leven verenigd met hun schaduw in dans die vleugels geeft hebben zij elkaar verheven…

Het zuchtje wind onder je vleugels verlost mij van het slapen uit de stilte in de schaduw van je lief'lijk warme hart. Ik treuzel, maar ben vol besef je laten gaan is geen optie meer 'n glimlach omdat ik weet dat mijn liefde je niet langer meer verwart.…

wat nu als je toen wist dat weerloos leven aan een zijden draadje hangt en liefde met vleugels het instinct overstijgen kan? als je het daarbij gelaten had?…

Ik sla mijn vleugels open Als een pauw is kleurenblind Kom kijken met je ogen Voordat je me gauw verslind Nieuwe veren van de liefde Ze zullen vallen van verdriet Wat een lichaam kan bieden Sterke geest op zijn knieen Het leven van eeuwig toegeven Maar diep van binnen leeft Hij heeft het eeuwige leven Maar diep van binnen leeft Zal…

bloemzoet in dromen sluimert soevereine liefde dat je innerlijk draagt wanneer je slaapt houd ik mijn glimlach groot in de ogen van jou ruisen melodische golven door de windloze sfeer mijn hart begrijpt went zich tussen nacht en morgen waarin het licht niet dooft liefde voedt ons aan borsten, vleugel vrij breed verwarm ik mij helend…

Mijn liefde zal je niet bedriegen, slechts een slaaf van je maken. Ik geef je de vleugels om weg te vliegen, maar zal je vrijheid verzaken. Deze ontworpen liefde laat je lachen met mij, maar zal je laten huilen. Je hart zal de schoonheid voelen van een zomerse wei, toch stort ik je in kuilen.…