Alle inzendingen over vluchtende OR schaap

Ik heb mij gericht tot het slijk op je gezicht je daden verheerlijkt zoals God mij loont mijn voeten gebalsemd in jouw gestigmatiseerd verleden is het mijn rouw die tranen laat wanneer je gelofte mij terzijde staat als je schreeuw weerklinkt uit de keel van een vluchtende Jan van Gent…

schapen mee.…

tegen het zwart van de nacht spreidt zij haar regenboog wijd opent zij haar ogen om er sterren in te vangen dan ziet zij schapen zich haastend langs het kleurenspectrum botweg elkaars koppen volgen naar onherroepelijk zwart zoveel schapen dat zij de tel is kwijt geraakt Marije Hendrikx ©…

de herder warmt zich wollig tussen zijn schapen als dekbed tegen kou…

Er loeien koeien, schapen blaten, en de wind -- zaait de zaden uit.…

in het dal staan schapen en koeien een mandarijn rolt een citroen rolt jonge bomen rennen langs de heuvels een mandarijn rolt een citroen rolt schapen en koeien blaten en loeien de mandarijn rolt het gras en de bomen wuiven en joelen de citroen rolt…

Indien het waar is dat de sterren Voor eeuwig in de ruimte staan, Zonder dat iets in een nabije of verre Toekomst veranderd wordt in dit bestaan, Wat kan dan nog het doel zijn van dit leven, Dat eens mijn zoon zal kennen zoals ik, Dan een beperkt geluk en een heel even Genieten van het vluchtend ogenblik. -----------------------…

voor de volle maan schuiven zwarte schapen langs een zachte winter…

Dat is schaap Hans, ook Rita's man heet zo, heel gek -- is dat voor een mens!…

in de stilte, minuten van een nacht heb ik je verzen ondergaan het is donker zo zonder achtergrond waar lengte noch breedte de warmte bewaren van je zwijgen of de dag zou mij moeten losmaken en de ramen zacht schuren met het onderkomen van een zomer voor een versteende nomade mij vluchtend vindt zoals vandaag…

Kwaad bezongen door boze tongen ontsnapte zij snel uit tirannieke hel waar haar intellect als gevaarlijk project, ongewenst bovendien, door de staat werd gezien Als opgejaagd wild, nog net niet gevild, van grens tot grens, vluchtend tot een mens haar de kans zou geven tot een menswaardig leven…

is het en ik denk aan mijn lief haar lach haar haren haar stem die alles zeggen die ik mis elke dag zie je vogels opvliegen ik kijk ze na in een ander land rennen schapen van de heuvel de schapen golven van de heuvel als haar meisjeshaar toen ze jong was, maar nu nog het is 7 oktober 2015 ver weg als ze is denk…

Bittere ernst is het allemaal maar ik tel de schapen. Denkbeeldig en zwart. Een schaap plast een harde gele elektrische straal naar de aarde. Ik schrik nogal. Ik ben wat getikt en hou me aan m'n teddybeer vast. En aan een paar gedichten die ik herlees als ritueel-…

schapen blaten zacht witte wolken in het blauw de heide glooit paars…

gevangen in het beeld dat mijn ogen van jou schapen raapt mijn verstand de illusie van de straat…

Kleine Prins kreeg schaap Planeten hem dik fnuikend Prinsen onsterflijk.…

afgeleefd mens -of dier- een stuk in zijn kraag en in gepeins verzonken begint plotseling te lachen op die vreselijkste dag vluchtend uit het labyrint -met bloemen van allerlei kleur- de ontploffing is nabij het schietwerktuig der vijand met lange achterpoten laat dat rugdeel van een kledingstuk vrij wat een volgeling bedekt…

Soms is er zo'n gevoel van naderend onheil niet te definiëren als de stilte voor een wervelwind vluchtend voor de kou delen we wollen jassen uit steken kaarsen aan alsof we een cycloon kunnen tegen houden of een rots kunnen veranderen in een rivier met het licht in ons gezicht onzichtbare klavieren horen spelen…

Dwalend langs de stilte van mijn dromen ver voorbij de weemoed van "het zijn" zweef ik naar het land van stil verlangen naar volmaaktheid en naar liefde zonder pijn Vluchtend voor mijn horizon van tranen voor de zwarte sluiers van mijn ziel vind ik rust in nevels van verrukking en dans verwonderd langs het licht van mijn bestaan…

Want aan tafel van Gods schepping worden zowel de witte en zwarte schapen geëerd.…

Een herder wil hij eeuwig zijn Als hij dwaalt over de heide Met de zon en soms de maneschijn Schapen die hij begeleidde Schapen op de hei zijn een belevenis Hij behoedde ze voor het afdwalen Opzichtelijk genieten voor een zandhagedis Z’n mensenhart zal warmte uitstralen Hij voelt zich met de omgeving verbonden Met de herderstaf in zijn…

van Amerika mengt Alles draait om geld en macht Wordt er niet aan de onschuldige mensen gedacht Bij iedere nieuwe strijd Verliezen onschuldige mensen hun vrijheid Moet de regering als schapen Amerika na apen…

Schaapjes er in Schaapjes er uit Ze protesteren Ze blaten luid Heuveltje op Heuveltje af Deze luistert niet Deze krijgt straf Ze stapt gedwee over de drempel zo mak als een lammetje De rest gaat mee met het rode stempel over datzelfde dammetje…

Het zwarte schaap Ik ben donker en zij zijn blank, Ik ben dik en zij zijn slank, Ik wil ook zo zijn, Net zoals een rode robijn, Was ik nou ook maar mooi, Maar ik ben zo lelijk als een kooi, Ik doe ook make-up op,, Maar ik zie eruit als een barbie pop, Wat moet ik er tegen doen?…

Vier dunne pootjes bleke huid een schaap de sneeuw ontsnapt maar niet de rappe handen blaat het het is lente weg dat kleed die hete jas wil als de zomer was mijn jas vermaakt wil straks een trui wil er graag een die pas net als mijn afpakte jas graag los gebreid dus als het kan een beetje wollig…

Met lood in de schoenen die daardoor als dieplood wegen strompelt ze voorwaarts het hoofd zwaar van de zorgen zeker wetend dat er geen brood is morgen ze zakt temet door haar benen die zwaar aanvoelen ze moet nog even door maar waarvoor? Om thuis te moeten zeggen dat ze naar bed toe kunnen gaan dat er niets te eten is ze kan het niet…

Je kan praten achter mijn rug om omdat ik het dan niet hoor Je kan lachen om wat ik draag achter mijn rug om omdat ik het dan niet merk Je kan me pijn doen achter mijn rug om omdat ik het dan niet voel Je kan me kapot maken achter mijn rug om omdat je denkt dat ik het niet weet Maar het zwarte schaap onder jullie heeft jullie…

Waardoor ik niet kan genieten Zo jammer dat ik het elke keer vind Zo mooi dat ze ook ooit waren Geeft mij een zwart gevoel Van donkere schapen in de wei…

‘Slaap, kindje, slaap, daarbuiten loopt een schaap!’ je hartje tegen mijn harte aan ik voel het kloppen, voel het slaan. ‘Slaap, kindje, slaap!’…

’k Zie schapen witgewold, ’k Zie rid- en runders draven, ’k Zie vo- en vlegels zich Aan wa- en bitter laven. Al is de stad ook vol Van stu- en decadente' Die speel- en alcohol Verkiezen boven lente, U, boe- en kippen-ren, U, lust- en korensc-hoven, U var- en vlinderken, U stel ik ver daarboven!…