Alle inzendingen over voorjaar OR zaaien

nesten gevlochten gevederde vogelen wat aan nieuw leven…

Traag wentelt de dag zich in de vroeg geboren eerste lente zon. Enigszins loom kijk ik, zonder zicht op wil en vrij van alle mijmeringen, langs de borders van mijn vijver waar het leven zich ontknopt. Stil en bijna schuchter ontworstelt het groen zich uit haar lang verworven slaap. Met de wortels in het oude, reikt de hoop weer naar het blauw.…

Het intiem proces om het voorjaar te duiden door insect bestuift continueert in refrein door de opmaat voorbereid.…

Heb je het voorjaar al begroet?…

Het voorjaar in zicht natuurlijk willen we, de vreugd, ervan plukken. De geur ruiken en het geluk ontvangen. Als ware de zon omhelzen, als de blauwe hemel openspringt. Het voorjaar, aan de rand van een nieuw begin. Laat het maar komen. We hebben er al veel te lang op moeten wachten.…

Le Printemps est la natuurlijk zijn er prachtige jaargetijden doch geen één kan tippen aan het voorjaar het jonge leven de primeur van al het nieuwe groen waar we reikhalzend naar uit keken geluk associeer ik met het zó prille maar ook met de allereerste kriebels of liever nog dat plukje voorjaar als rendez vous ergens achterin maart…

Bij mij ben j' er niet voor de klussen al ben je de beste je doet het al voor je dochters, vriendinnen en de Russen Voor mij ben j' er voor 't kussen en ondertussen laat ik de klussen voor wat ze zijn kussen we 's morgens en luisteren naar de merel, nachtegaal 't getjilp van de mussen.…

werp haar fluitjes toe kwaad weet ze hier is geen kruid* tegen gewassen *sorry dames, sommigen zien het als een uiting van seksisme , maar het voorjaar is losgebarsten en met die prachtige fluitekruid langs de bermen is het voor menig persoon moeilijk dit gevoel te onderdrukken en niet overal de schoonheid toe te juichen/fluiten.…

het voorjaar klopt op de deur van jonge lente ik ben er klaar voor de lente kriebelt op de rug van het voorjaar want daar zit de jeuk behoedzaam schuiven sneeuwklokjes en krokussen winter voor zich uit dappere kopjes tarten de verlate vorst maak dat je wegkomt vliegjes vragen in het nog prille voorjaarslicht elkaar weer ten dans…

Sommige haantjes laten het bij kraaien, zijn er als de kippen bij om maar de voorsten te kunnen zijn, onrust te zaaien. Er zijn er ook die slechts elkaar verwennen; ze verwaarlozen hun reden van bestaan – het minnen van de hennen.…

Een vlinder vliegt hier voor mijn raam zijn kleur is prachtig geel. De lucht is blauw de wolkjes wit. Een prachtig tafereel.. Ik kijk naar hem. bewonder hem. Zwaai maar wat overmoedig. Zijn oog is klein. Hij kijkt naar mij, ik voel me heel reusachtig. Hij is niet bang, ach ja waarom. Hij is nu blij te leven. Ik heb een boek,…

Het voorjaar, het voorjaar! Slechts gebonden aan 't weer Kom 20 graden Met barbecue-zon De lente, de lente! Vleesspiesensamenspel Een keur aan goed vlees Smullen na 't begon…

Het prille voorjaar lijkt al aangebroken. Dieren glijden nu nog op het ijs. Bloemen en planten komen in zicht. Nog even en dan is het zover. Dan zal het voorjaar uit haar jas kruipen en hopelijk prachtig worden.…

Terreur heeft niet alleen een gewelddadig doel maar is ook een giftig product om haat te zaaien te verdelen zonder menselijk gevoel met als gevolg het gevaar dat uitbreiding van dit kwaad overal kan oplaaien…

Heel vroeg in het voorjaar bloeit hij. Hij komt uit China, Met een boot meegekomen, door iemand die zijn schoonheid zag. Fijn dat ik hem nu bewonderen mag. Ook anderen hebben zijn schoonheid gezien. Een toneelschrijver sprak erover. ‘La dame aux camélias.’ Frans natuurlijk. La dame droeg altijd die bloem.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Vroeger rook ik 't voorjaar in mijn straat door honinggeuren aangewaaid uit het gindse bos vandaan vandaag hoor ik 't voorjaar: de lente komt eraan! in het gekwetter en getetter onder zovele vleugels uit zovele snaveltjes vandaan…

voor moeder plukt ze nog ieder voorjaar maderliefjes…

Leef het leven zoals het je aan komt waaien het oogsten komt pas na het zaaien.…

Zaaien en oogsten is in Tao één.…

Wij schreven ‘zaaijen’; maar De Vries en Te Winkel Verkiezen ‘zaaien’. – Jonckbloet, ook geen kinkel, Schrijft ‘zaayen’. Wat een driedrachtzaaierij, Die tot God weet wat al verwarring heenleidt, Maar zeker niet tot taalverfraaierij.…

Verdeeldheid zaaide zaad in verbrokkelde aarde. het blijft aftellen.…

En het gebeurde opnieuw - de wind waaide het gras loste zijn zaad en zaaide over de vlakte torende hoog stof in wolken dat voortbewoog en even later langzaam daalde tussen het zand - tot het zich herhaalde en het weer gebeurde, de wind waaide en het gras zij zaad loste en zaaide. -------------------------------- uit: 'Spinrag van…

je danst op aarde die speciaal voor jou vruchtbaar is gemaakt je hand in de losse zwaai van de zaaier die dit een leven lang heeft gedaan met zwierige streken werp jij in ronde vegen het zaaigoed door de lentewarme zon pas als het laatste strooisel is geland jij je rust geniet kiest schepping weer gods hand…

daar waar het ochtendlicht het voorbije jaar verdrijft lonkt een nieuw levensjaar met de bladzijden blanco nog als in het oogstseizoen met de wind in de haren de zon op het gezicht genieten wij jouw vruchten proeven wij de rijkheid van immense vreugde en intens verdriet die jou maken wie jij bent mens van mensen op de grens van jouw…

je past je aan aan de waarden van jouw levensidealen je werkt je echt te pletter in deze opgejaagde wereld je neemt geen pauze je neemt geen tijd om te praten met mensen van wie je echt wel houdt mijn vader vertelde me eens: jongen, in het leven is er maar één ding wat echt van belang is zaai zoveel mogelijk de liefde uit want je oogst…

Strooi woorden in het rond kijk ze meegaan met de wind tot ze ergens ver weg landen als zaailingen voor een gedicht spuug zinnen in het water zie hoe ze meedrijven naar zee tot ze ergens ver weg stranden als oogst voor een jutter al die letters duizenden letters laat ze maar komen laat ze maar gaan wat blijft hangen is soms de moeite…

Het feit dat een fanaat Fortuyn vermoordde Is volgens een geslepen advocaat Te wijten aan het zaaien van de haat Door hen die enkel streden met hun woorden. Maar deze man die zo het zaad besproeit Heeft schuld als straks de haat nog verder groeit.…

Bij het zaaien verlang je eigenlijk al naar het groeien van het gras. De kleuren die uitkomen beter bij het groen dan het grijs van herfst en winter. En toch, het verlangen gaat verder je wilt het gras nog groener dan groen. Tenminste, dat heb ik....…