Alle inzendingen over voornemens OR beloven

"Vertel mij eens, wat zijn de klachten? Kan het echt niet langer wachten? Zeg het maar, wat is er loos?" "Ach dokter, 't jeukt hier al een poos. Ik voel me vaak zo hulpeloos. En ik zit hier zonder werk. Het Westen maakt me soms zo boos. Maar deze doos hier met dat uurwerk leidt pas écht tot knallend vuurwerk!" "Laat mij u eens onderzoeken…

1 Voorlopig blijf ik alle dagen thuis 2 en nies vakkundig in mijn elleboog 3 Maar wel bezoek ik oma op driehoog 4 en klus naar hartenlust in moeders huis 5 Een fors bedrag naar ieder rampgebied 6 en deze vijf... die doe ik lekker niet!…

Ik kan geen behouden reis beloven maar in je schaduw vlieg ik mee.…

We naderen de meest emotievolle Maand van ’t jaar, maken goede voornemens Doe de mooiste dingen voor elkaar Want het is December Zorgen we dan wel?…

De nacht zal ons verstoppen en beloven wat we fluisteren met de woorden die elk licht laten verdwijnen met de blijdschap dat we zonder dromen nog steeds verdwaald zijn.…

Laten wij elkaar bewaken en beloven om morgen samen weer te ontwaken.…

Dit vruchtbaar land Moet zich uiten In lof verzand De zaailingen spruiten Groeien tegen verhoudingen in Beloven verboden fruit Ik klompendans tegenzin En wil het frietkot uit.…

Het gaat mijn budget flink te boven toch 'k wil het de rechter beloven. Al zeg ik erbij : laat me effe vrij dan kan ik een bank gaan beroven !…

Ik geloof geen flikker, van wat politici ons beloven. Ik geloof bijna niets, van wat reclame ons dicteert. Geef ons maar onbaatzuchtigheid. Wij zijn geen domme consumenten. Geen meesters. En geen slaven. .…

Uw hart en voornemens worden geplet. Vriendschap is licht als een veer met een punt zo hart als een speer. Je wordt doorboord met verdriet er is niemand die het ziet. Het is nu verleden tijd. Wat achter blijft is spijt. Je zag het niet aankomen. Nu ben je verdwaald in je dromen.…

overal waren de kapelletjes warm en walmden vele kaarsjes dansend licht dat vrede sticht waar het buiten guurt weten mensen hun huis en haard met de feestelijke tafels gevuld met allerhande lekkernijen bier al koud en wijn op temperatuur met de hand op het hart vol goede voornemens belopen zij weer het goede pad…

De stilte heeft kleuren die herinneren waar we aan denken als de stemmen en woorden van gisteren niet meer horen bij elke echo van wanhoop en alleen de angst voor het leven een verandering belooft…

Met de stilte als de laatse bongenoot staan ze naast elkaar met ogen die alleen verschillen bekijken en haten wat niet verandert omdat ze niet meer geloven dat hun woorden en gedachten alleen met angsten en toverspreuken wapens zijn geworden.…

Want denken is hun brood als ze spreken en beloven wat we weer voor de volgende vier jaar mogen geloven.…

In de lachende stilte van het levenloze debat kijken ogen waar ze gewenst zijn omdat ze niet eenzaam vragen aan de spiegel wie wie hen nog geloven wil als het vragende licht van de tv hun laatste hoop is en alleen de afstandbediening een trouwe bondgenoot blijft…

Zouden ze vergeten wat ze met koene woorden schreven op daken en gezichten van sprookjes die liever werkelijkheid willen worden en beginnen met een verlangen naar ongeluk ? Of zouden ze de tijd weer delen en weten en zonder woorden alleen in schaduwen bestaan ? Dan zouden ze zijn wat ik droom en altijd verwens…

Waar ik zoek wat jij laat zwijgen ben ik eenzaam in de stilte die wacht op jouw stem en echo´s die alles wakker maken wat onze liefde met ongeduldige woorden nog steeds belooft…

Ik kan je niet beloven, dat ik je voor altijd mis, ik kan het je doen geloven, maar stel dat het niet zo is... En ik kan je niet zeggen, dat ik voor altijd van je houd, ik zou je de woorden kunnen opleggen, maar stel ik ben je niet trouw?…

Wil jij dit nog voor me doen vóór je weggaat en de straat vergeet: zweren dat je toen je bij me was alleen om bestwil hebt gelogen en het verdriet dat ik heb helpen drogen zo echt was als dat wat wij hebben gedeeld, en zeg terloops dat tijd de wonden heelt en wil je wat ik vraag ook zweren op het hoofd van iemand die je dierbaar is, bijvoorbeeld…

Ik beloof je de hemel op aarde, en meer als je blijft vannacht nog een laatste keer.…

zijn woorden passioneerden niet meer kwamen als warme verstikkende dekens uit de krant mimiek en lichaamstaal waren verdroogd zelfs het vonkje met agressie was gedoofd met passieve euthanasie omdat er geen spirit meer voor handen was nog bewogen zijn lippen met de bekende mimiek we zijn bijna klaar met er stevig aan bezig…

De tafel lag gevuld met goede voornemens. Voor elk wat wils en nog meer van die wijsheden. Jas en das verdwenen in de kast. Je beter voordoen is een vorm van verbergen. Alles moest anders voor de visite. Catharsis. Heiliging. Grote schoonmaak van het eigen zijn. Oh, imago opgepoetst, uitgeschonken, ingeschonken, geproost. Op wie?…

Beste bedoelingen en zo goede voornemens Maar dan gedoodverfd en beschimpt worden Enkele handeling die mogelijk fout was... Tamtam alom. Perfectie benadert toch niemand Zo gevoelige ziel graag gepijnigd Triomf, wat een feest. 'k Ga toch dapper door met geheven hoofd. Tranen mogen wel rijkelijk vloeien Wat spijtig.…

Met drank en 5 gangen Een kerststol met spijs voor het ontbijt Ach ja, Na de zonde komt de spijt Nu op naar het volgende feest Daar hoef je niet voor te geloven Het gebeurt gewoon Geen regie van boven Dan vol goede voornemens is 2018 daar Ik wens jullie een goed uiteinde En een voorspoedig Nieuw jaar…

Kerstmis lijkt ons keer op keer vriendschap te beloven, maar dan gaan ze altijd weer alle lichtjes doven. Turk en Griek en Marokkaan, mogen die hier blijven? Mogen die hier ook bestaan of zal men ze verdrijven? Kerstmis doet ons telkens weer beterschap beloven, laat dan deze ene keer het lichtje niet weer doven.…

Va, je laatste adem Het valt me zwaar Va, je hebt gestreden Je had het té zwaar Va, ik zal je missen Kan het nog niet geloven Va, ik zal niet huilen Maar kan het niet beloven…

Zwijgende stemmen delen de vergevende stilte met gebaren die een vriendschap beloven in het wakende moment van afscheid en de dood die alleen in woorden en graven op hun wacht…

Zwoel en zacht dat is jouw kracht stralende ogen die iets beloven een glimlach op je gezicht zorgt dat ik voor je zwicht dat ben jij mijn lieve schat voor altijd verbonden in mijn hart…

Daar aan de donkere einder waar hemel en aarde elkaar raken juist daar weer breekt licht en zal de nieuwe dag genaken met een belovend vergezicht…

Met mijn zilveren sax en een flightcase vol goede voornemens over de schouder, stort ik mij weer in het ongebreidelde tumult. Vannacht zullen laveloze monsters trachten bloemen, kinderen en zonbeschenen vlinders in flarden uit mijn hoofd te rijten.…