Alle inzendingen over waarheid OR dans

niet hossen Ik wil ons verlossen van 't simplisme, ik wil dansen Ik wil de passie, de pijn en het verlangen Ik wil de dans, de dans van de nuance…

kom in m'n armen en dans met me in de wind. dans met me ik troost je ik troost je in mijn armen. dans met me mee naar de wolken waar de zon schijnt. huil en schuil maar ik neem je in mijn hart mee.…

Een postuum eerbetoon aan Daan de Ligt, Die afgelopen week is overleden. Daans houdbaarheidstermijn was overschreden, Wat op te maken is uit zijn gedicht. Een afscheid dus, precies zoals het hoort, Ook Daan de Ligt leeft in zijn rijmen voort.…

Lieve liefde, Dans met mij in de prille zonnestralen, voel me met je hart, verwarm me met je kus. Dans met mij op een zachte melodie, mijn gezicht in je handen. De gouden, warme zon laat onze liefde gloeien. Ver weg van werkelijkheid voel ik onze passie, dans met me deze dans der onbereikbare liefde.…

aan hart Dans…dans met me mijn engel…

Opnieuw weer die prachtige noten Op herhaling die swingende dans Overtreffende trap, superlatieven Madonna breekt opnieuw weer lans Dans, muziek Dans, publiek Dankzij Madonna een nieuwe kans…

dans met mij rond bomen in de bongerd hou me stevig vast ik wil niet vallen zoals een appel van zijn tak dans met mij tussen vogels op het plein proef me hier en nu onder een zomerregen van roomwitte lindebloesems dans met mij tot de laatste zwaluw vlucht…

Als de boomgaard slaapt is de dans voor ons. Dans met me! Dans met me! En luister zacht naar de zoete stilte van deze nacht. Laten we afdwalen geruisloos stil. Laat dromen bloeien, dat is wat ik wil. Laten we drinken op stil geluk. Op het warme gevoel. Deze dans is voor ons!…

Kwam de waarheid maar naar boven, kwam de waarheid maar aan het licht, kwam de waarheid maar ter sprake, die alles juist belicht, vanuit het juiste perspectief, waarheid, kom.…

mee met mijn eigen dans, ik hoor de mensen zeggen, die is echt niet gezond, daar valt niets aan uit te leggen, die luistert naar geen hond, misschien heeft u gelijk, maar geef mij dan een kans, het is niet dat ik naar iets anders uit kijk, maar ik dans mee met mijn eigen dans, ik dans in deze wereld mee met mijn eigen dans.…

Dans met mij . . . je passionele dans. Met mijn armen om jouw magnifieke lichaam. Kussend op je prachtige rondingen, trillend van verlangen. . . wil ik je . . . voelen. Diepgaand en in extase . . . wil ik je graag . . . , wil ik je graag . . . , wil ik je zo graag . . . op elk plekje behagen. Dans met mij . . .…

mag ik deze dans van u op weg naar het einde vreugdevol en geil vraag ik u in stijl dans met mij, zwierend de dood tegemoet…

draai… draai de engelendans van ooit, van tijden waarin klein zijn enkel kostbaar was dans, dans de pasjes van weleer in roze jurkjes en de glimlach van het kind dat roept: nog een keer nog een keer! en snoept van oude luister, dans het duister uit je hart…

Als de boomgaard slaapt is de dans voor ons. Dans met me, dans met me en luister zacht naar de zoete stilte van deze nacht. Ik wil je verleiden als nooit voorheen Ik wil jouw tango dansen van top tot teen. Ik wil je fruit proeven als toast en wijn weer licht ontvlammen als wij samen zijn.…

De haan van ome Daan is begaafd een ziener die graankorrels pikt van ‘n genummerd toetsenklavier Daan vult de aangeslagen cijfers in Nostrahanus de gezegende haan componeert ‘n winnend formulier Dorpelingen die dol enthousiast Daan zijn wonder haan bezoeken vinden slechts zijn verengewaad ik heb niets gehoord vannacht jammert een verdrietige…

voorbijschiet De plek die hij heeft afgesproken Is nog stil en verlaten Zittend kijkt hij om zich heen De oogkleppen onverwacht verdwenen Louter is de natuur Dan kruisen blikken elkaar Zij versnelt haar pas Bij het treffen tussen het gras Stopt het lied Een vogel kijkt geïnteresseerd naar beneden Moeilijk zijn de eerste woorden van de waarheid…

Kon ik maar zeggen, wat ik je zeggen moest. Kon ik maar laten voelen, wat ik voel. Kon ik maar vragen, al die vragen die ik me stel. Kon ik je maar even mijn ziel laten zien. Maar helaas durf ik het niet, Wil niet dat je de pijn ziet. Verbijt elke dag stil mijn verdriet, Hopend dat niemand het ziet.…

De waarheid, Een eeuwige steek in het mensenhart, Die altijd terugkeert in het leven, En al kloppende het leven leidt. Met leugens het leven vergeten, Ontkenning leidt tot zekerheid. Het leven zal de waarheid behouden, Terwijl leugens de mens doen bestaan, De wereld zal leugens ontnemen, Door de waarheid te laten vergaan.…

kolkend probeerde een bres in de muur te slaan om zo in alle gluiperigheid ongezien de dodelijke steek in de rug te forceren waar graniet en basalt in de schepping hun bals hebben gespeeld zijn de sterktes van voorwereldlijke kracht in verbinding met de rechtschapenheid van boven en het vaste geloven diep van binnen dat altijd de waarheid…

Gevangen web van woorden op het ritme van jouw stem weven draden een spinsel tranen ogen naar het licht de dolgedraaide klinkers gooien letters op het vuur zelfs vechten in het duister neemt mijn nacht van werklijkheid schud mij en maak mij lichter neem onbevreesd mijn adem wis gedachten in mijn geest laat de pijn mijn waarheid zijn…

Soms kan de waarheid, beter niet verteld, maar wanneer we moéten liegen, is 't bijzonder slecht gesteld. Wanneer liegen betekent, dat vriendschap in takt blijft, waar kies je dan voor? Ik verdraai dan de waarheid, een héél klein beetje want anders weet ik het ook niet meer hoor!…

De juiste waarheid heb ik gevonden, ik laat haar nooit meer gaan Een oud proces heb ik ontbonden, hoe wezenlijk anders is nu mijn bestaan Mijn hart klopt door, zoals altijd, mijn adem beroert het leven Ik voel me vrij, niets dat ik vermijd, het voelt goed om mezelf te vergeven Hoe kan dit verdriet toch zo bijzonder zijn, soms maakt pijn…

waar is de waarheid nog wel sneller dan de leugen als dronkenen en kinderen hem ook niet meer spreken en daar het oog van de naald verstopt in de hooiberg de weg niet meer ziet zoek ik vruchteloos in het doolhof naar de vuren die de rook veroorzaken en stel ik me tevreden met een half ei terwijl ik in troebel water naar de nagels…

Dingen als dromen vernomen klinken helder in mijn geest nu wil ik elke dag voorkomen dat wat ik ben geweest. Dikke lakens losgewoeld om nooit meer te herstellen nu met verlangens overspoeld mag ik weer mooi vertellen.…

Vaarwel, zo als zo vaak en weer gaat ze verdwijnen in woorden waar in waarde maar waar in haar? Vaarwel, zoals zo velen het was me een genoegen…

Suizen in mijn oren Bonken in mijn hoofd M'n zelfrespect verloren? Nooit in mijzelf geloofd!…

Bestaat er wel een waarheid of voeren we altijd dezelfde strijd tussen datgene wat we voelen en hetgeen we niet bedoelen Is het om die ene leugen dat mensen niet deugen of is het dát wat we niet willen weten maar toch niet kunnen vergeten Zijn het jouw oren die het verschil niet kunnen horen of zijn het de woorden uit míjn mond die…

Je weet wat je wilt Je weet wat je voelt Je wil het hem vertellen Maar weet hij wat jij bedoelt? Je weet wat je wil krijgen Je verwacht het al zo lang Dan sta je weer met lege handen Het wachten maakt je bang Je moet slikken en bedenken Want de woorden raak je kwijt En als je ze eindelijk hebt uitgesproken Krijg je misschien wel spijt…

zijn verbaasde ogen keken mij doordringend aan wij hadden hem belogen over Sint Nicolaas’ bestaan zijn hersentjes verwerkten de informatie traag maalden en bewerkten een te verwachten vraag “de Kerstman en de Paashaas zijn beiden een verklede vent dat geldt dus ook voor Sinterklaas papa . . ., ben jij wel wie je bent?”…

pittige totaal onverwachte donderslag natuurlijk deden geluidsgolven iets met de lucht zij geurde anders wat chemisch na een stevige bui door ionisatie van zuurstof met krakende bliksem toch bleek schrik voor donderbuien meer uit overgeleverde verhalen te komen waarbij horrorachtige variaties uit decennia lang geleden naar waarheid…