Alle inzendingen over walsen OR jubelen OR huppeldepup

Ik scharrelde met mijn handen wat dorre herfstblaren weg in de tuin toen ik sneeuwklokjes hoorde kleppen aan mijn hart hun blanke schoonheid ontsprongen uit donkere winteraarde jubelend klonken ze over de beginnende lente en de eerste zonnestralen gingen lichten door mijn ziel…

Zij heeft een snor speelt tweede viool al is het niet in Wenen huilen is er niet bij behalve na het vallen over het vele geld uit Oliesthan: het dorp waar zij vandaan komt pompt papalie veel poen vooral ‘s nacht hangt alles aan de strijkstok en wordt er gezwommen in walsen haar hart is verpand aan Johan Strauss en Andre Rieu…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

zachtjes, zei je vergeef me, zei ik dat ik het jubelen niet in je haren heb gevlochten of mijn meest zachte gedachte van onzegbare dingen vergeef me, zei ik dat mijn schaduw op het gebrandschilderd raam de schoonheid niet raakte van het genezend licht rust maar, zei je in mij eindeloos droef…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

je gouden klanken ruisen spetteren raken het snakkend hart vol kristallijnen tranen glazen druppels op gouden webben trillend en wenend onmetelijke schoonheid engelenstemmen ijlen door blauwe nachten oneindig jubelend hemels onsterfelijk…

De tafel is gedekt met een gesteven laken damast - zo lijkt het - aan de glans te zien ik serveer een schamel maal droog brood gekookte rijst een rotte appel pindakaas mijn gasten smullen van de culinaire kunst en jubelen mij maanden later nog hun verrukking na…

De grote jubel van zalig sterven, dansen om alle geluk. De totale bevrijding van alle somberheden.…

Kruipend, sluipend gedaante, met je vage spiegel Jij ziet de dingen niet helder meer Schaduwend in de pracht van haar gedaante Zoveel flitsen en oneffenheden Zij walsen voorbij en jij Ziet de film twee keer Over alles wat maar zachte kleuren zou bevatten Je bent er niet en dat maakt sterk Sterk voor alles wat er niet is Knarsend op je tanden…

zacht wolkte ik boven de kleuren zee die ik met mijn danspassen deed kolken haalde uit met flarden mist die het uitzicht extravagantie gaven overslaand speelde muziek in de bekende zilte geuren het lied van oceanen na mijn walsen draaiden fraai in spatten wit en toverden een lach op mijn gezicht golvend naar strand waar passen…

Beslotenheid muren en geblindeerde ramen Ik maak me klein, de kamer groot Groeiend Dwangmatigheid Deur, ergens in dit omhulsel Is de weg uit, want ik kwam toch ook Binnen Echoënd Geluiden in pulserend ritme Walsen vanuit mijn hart Circuleren Roepend Ontvang ik mijn eigen woorden, Mij omhelzend tot warme deken, Cocon Kamer…

ze loopt niet meer maar danst gewoon op de muziek van buiten waar vogels pirouetjes al oefenend fluiten pas later komt verkeer in golven op gang het groene ritme duurt nooit erg lang voeten walsen als partners toeterend afscheid nemen daarna ben jij weer helemaal alleen op straat is jouw muziek eindelijk weer je…

Verheug u toch en laat bazuinen schallen De feestneus op, kom jubel met z’n allen De vlag in top, Jacobi komt eraan! De Wildershanddoek ligt al in de ring Juich vaderland en klap en spring en swing!…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

Op de bodem van het bestaan De lichaamstaal die spreekt Zingend en jubelend De realiteit verbleekt Alleen nog maar willen dansen Op de toppen van genot In trance geraakt Gestopt Explosie van gevoel…

wolken met grote lijsters spannen het luchtruim jubelend golft de lente mijn polderland in knotwilgen staan bloedend zonder vingers langs de kreek te wachten hun vuisten baldadig leeg het zwermt vol liefdes over mij heen, zoekend in luidruchtige wolkenluchten naar weer een bevruchting…

Als de zon haar stralen heeft verzacht en de uitbundigheid van de dag is verstomd en weer een dag is weggekust geven de bomen met hun onbeweeglijk blad een oase van rust en de nacht alle lief en leed meeneemt in onze dromen wachtend op een nieuwe dag die ons weer jubelend zal verwelkomen…

Voor jou wil ik een liedje schrijven omdat ik je graag zie, maar steeds breng jij me van mijn stuk - zo mooi is je melodie Voor jou wil ik iets vrolijks schrijven omdat ik je zo mag, maar steeds breng jij me van mijn stuk - zo lief is je schaterlach Voor jou wil ik wel walsen schrijven omdat ik van je glans, maar steeds breng jij me van…

de zon is al boven de verhitte hoofden broos als een bloem tot in de tuin van mijn huis waar we telkens weer de valse dageraad zien dagen rondom het leven wekkend koor daar breekt ons hart in jubel uit ons eigen zuivere land dat dood en leven bant…

Al het stil dat in mij woont en 't ruisen van de wind hoor ik als ze zich aan mij vertoont en mij met haar kussen mint Al het lief dat in mij leeft en het kabbelen van de zee voel ik als ze door m'n dromen zweeft en mij mint gelijk een toverfee Al het schoon dat in haar is en het jubelen van het ochtendgloren zie ik in…

Jubel een hoeraatje draag je hart eens op de tong. Knipoog naar de krantejongen zwaai naar die oude man Zing de tonen uit je longen Laat weten dat je zingen kan. Een gulle lach voor ieder die u ziet. Weet dat het echt mag: Leef en geniet.…

Jubel-weer, regenbui en tegels die wippen in het zand. Een stem roept, iets over tien minuten, en mijn voeten draaien als kompas weer naar jouw kant. Kaasbroodje, kaasbroodje, honger heb ik niet. Maar sherry en lusten, lief, maken mij als het perron zo leeg.…

Gebakken taal heeft soms een snoet als hoofdletters een rok dragen en lange lussen veters rijgen in op maat gemaakte korsetten dansen volgzinnen ademloos verliezen af en toe grip bij het walsen en keren geven platweg smoel aan lachende letters tussen soms verwrongen woorden wanneer zij zich spontaan verhangen aan een wit gekalkte…

ruik ik water niet dat van een rivier of het zoute van de zee niet het frisse van een bergmeer vandaag ruik ik zwembadwater een opblaasbad vol kinderen chloorvrij en vol spetterende bellen ik koester een moment ik verf de zwarte wolken tot het smetteloze wit zoals die schapen vroeger waren, dromend achter in een steegje kindervoeten walsen…

leeuweriken stijgen jubelend in de stralend blauwe koepel jij bent hier in het suizen van de wind in teer ontloken groen van verre bosranden ik voel je levensstroom in machtige eiken het gezang van vroege vogels en golvende bloemenweiden de warme aarde is je schoot al mijn vezels zijn doortrokken van jou mijn lentegodin…

Sereen staan de bomen de takken fijn besnaard de knoppen nog even dicht voor ons bewaard wachtend op het zonnelicht en de jonge blonde fee die zal komen neemt ze het groen, de vogels en alle bloemen mee Dan bezingt ze jubelend de lente die weer stralend lacht na een lange koude winternacht…

zo boom, je bottelt al zie ik, knoppen in je oksels die op ploffen staan springseizoen, zeg je terwijl ik sta te jumpen in maartse kou het lijkt of je lacht ja, loop jij maar uit ik kom pas terug als krokussen en narcissen de vlakte kleuren rond jouw bolle bast en jubel dan maar over het lentegebeuren ajuu,…

Plots stapte je mijn leven binnen jij boetseerde mijn hart als een fundament tot het einde luisteren is meer dan horen het stormt niet meer van binnen jouw ogen weerspiegelen mijn ziel tot het jubelen van mijn hart het doet mij zingen in milde regen langs mals groene weiden maar wat ik bovenal bemin is jouw liefde met…

Kristallen flonkering flitst het oog als zij haar hals teder over buigt vochtig en krachtig voor hem juicht in een bedwelmende liefdesboog Maar als hij haar lichaam walsen laat in samen smeltende extase dienen smachtende lippen zich aan weten het zoet vocht niet te weerstaan drinken haar, lavend als een dwaze, tot de laatste drup het…

verras me als je danst met woorden de leegte inneemt van mijn stem ochtendwind begint te walsen voorbijgaan niet langer meer telt ik zal je wijzen met kleine streken waar je in me wonen kan, spiegelschrift uit schaduw halen, doorgegraven in een anagram slaap met me in' t verdere naakt, poëtisch en in volle klank tot ik gewichtloos…