Alle inzendingen over wandeling OR zwaluw OR nachtegaal

Een zonderlinge zwaluw zweeft verloren en oeverloos van achteren naar voren maar zelden zinkt hij neer op zilte vloed en raakt na zeven weken ondervoed Tot leedwezen van zwaluwen die zweven toogt zijn ziel al tussen dood en leven tot een aasgier als bij toverslag hem in z'n vlucht neemt, op zijn laatste dag.…

aan de verste rand van mensenleven aan aarde en tijd onttogen als de droom zijn diepte bereikt vliegt in de pracht van zijn vlucht een zwaluw tegen het raam ingenesteld in weke aarde een korte siddering pijn en poëzie in het kleine vogellijf…

Een tuimelende zwaluw scheert vlak langs me heen, als of ze me begroet, blij is, weer terug thuis te zijn. Ze inspecteert haar nest direct langs mijn raam, haar thuis, nu al voor een paar jaar. Goedkeurend kijkt ze naar mijn richting, met affectie moet haar tabernakel snel klaar.…

In het spoor der zwaluwen luwen schaduwen in het morgenlicht licht verblindend licht dat licht verbonden in de lucht als zwaluwen zweven en schaduwen geven hun licht in het morgenlicht…

Wind snijdt in het gezicht Een waterige winterzon geeft de grijze vlakte kleur, die schittert in het bleke licht…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

herdenk de doden in twee minuten stilte een nachtegaal zingt een ode aan het leven dat gewoon doorgaat ondanks de wroeging de ijle klaagzang in volgepakte treinen ondanks de stilte zingt een nachtegaal in het struikgewas ondanks hamert een verre specht met tikkende kop acht keer per seconde tegen een dode uitgeholde boom…

Ik mis het zingen van de nachtegaal de heldere klanken uit haar roze keel Heb ik haar afgeschrikt door harde stemmen die een uitweg zochten uit mijn klinkende geest? Soms hoor ik nog de echo van mijn vermiste nachtegaal in die gewijde verte waar stilte in mij valt…

gezang van nachtegalen ontdoornde rozen op een kindergraf rose elle a vécu ce que vivent les roses l'espace d'un matin de tijd lacht oorverdovend zingen de nachtegalen…

Na zonsondergang klinkt zang van nachtegalen door het braamstruweel...…

Eens liepen wij samen aan het strand met gejutte schelpjes in ons hand daarna zat hij jaren met dementie thuis later in een verpleegtehuis heeft toen als therapie de schelpjes tot een ketting geregen eindelijk af, heb ik die gekregen hij is er niet meer heb al twaalf jaar gerouwd zoals nu op speciale dagen wil ik die ketting weer dragen…

De lentezon schijnt door papieren schuifdeuren een nachtegaal zingt.…

Laat in de avond, de Japanse nachtegaal zingt zijn liedeke.…

er was een begroeting van een mens onderweg opgaand in de wind in een opkomende nevel ik ken zijn gedachten de eenzaamheid van gestorven zwaluwen in een verloren zomer dat wat er rest van de dromer...…

Ineens zingt weer de nachtegaal een beeldschoon lied met een verhaal van helder water, groene bomen die met de tijd zijn meegekomen.…

Ik zag een zwaluw aan de zonnige zomerhemel zucht.…

[Senryu] liederen vol licht in het sterloze duister – de nachtegaal zingt…

Vanmorgen zag ik Van der Z in zijn Mercedes Op het plein staan wachten voor het stoplicht. Stak mijn hand op, maar geen teken van leven. Vreemd, ik keek toch recht in zijn gezicht. Daarna bedacht ik dat hij al weet ik hoe lang dood is, van de weg geraakt bij regen en dat ik geen gevolg had gegeven aan de uitnodiging het cremeren bij te wonen…

waar vele kleuren geuren naar koud in een lucht zo fris en zo blauw en waar iedereen elkander vertrouwt ja...daar wil ik wandelen met jou!…

de aarde wordt licht de stem van de zwaluw roept 'wat is nu uw weg?'…

over een zee van daken zeilt een kwetterende zwaluw alleen dat wat hij vorm kan geven brengt hij naar buiten achter de loodzware deur sterft het verzwegen verhaal ik geef je de sleutels bewonder onder de witte dakrand het nest van de zwaluw woordloos toont hij je zijn huis vol verhalen…

Weilanden geuren Naar gier en ontwaakt leven Zwaluwen dansen…

zwaluwen scheren als streeploze straaljagers hoog in het strak blauw…

Boven mijn verdriet zwenken zwaluwen gezwind – in lachende wind.…

Dwars door de koestal zweven de twee zwaluwen naar t'gemetste nest.…

Voor Karin Broer die jouw Noodkreet oppakte Toen jij per sms Vertelde dat jij Er per vandaag Niet meer wilde zijn - Je leven was voor jou Niets anders dan pijn - Je moeder die in het Ziekenhuis aan je bed Stond en jij haar aankeek Leeg en donker - alsof je Er zelf niet meer bij was…

Ik wil verdwalen In de jaarringen Die de eeuwen In jouw stam Hebben achtergelaten, Me verliezen in In onze liefde Die eeuwig duren zal…

ik droomde dat de wereld streeploos was ik werd gelukkig wakker de zwaluw was verdwenen wachtte ik op zijn terugkomst?…