Alle inzendingen over water OR genieten OR bad

ik loop over spijkers ben toch niet gek mijn bloed is rood maar met dope sterft het snel de stollingsdood heb ook gesneden van boven naar beneden maar aderen vloeien traag de dood blijft vaag in warm water ik ben nog niet ontsnapt uit het leven in dit stomme bad heb perspectief jij bent toch mijn lief…

mijn voeten baden in de zee het water voelt als een helende balsem op mijn ziel schelpen zoeken, terwijl gedachten kalmeren zorgen drijven ver weg, wilde golven nemen ze mee terwijl witte meeuwen zweven door een staalblauwe hemel zonder zorgen…

“M’n moeder gaf me, voordat we vertrokken, Wat water en een zwemvest, een oranje, Ze bad en zei me: ‘ik houd héél veel van je.’ We kwamen aan, moe, dorstig en geschrokken. Nu gaan we wéér aan boord, van grote boten, Maar volgens mij zijn we niks opgeschoten.”…

baad maar in lavendel maar het water woelt de côte d'azur in geurig grasse het bloemenparadijs waar jij verglijdt ontspant en snakt naar de ultieme rust van dit lokaal extract heb je zon beloofd de kaarsen zijn gedoofd na een lange nacht wacht ik tot het lavendelschuim je echt ontbloot…

- Voor Agnès - Jezelf zo schikkend als was ik een bad, hoofd onder kin, rug langs mijn buik spoel je aan in zilver en kwik. Lig nu stil. Langzaam laat ik het water lopen. De kruik kleedt je uit in het helderste wit. Je hals van email, je schouder die schatert van licht. Sluit je de ogen, je haar wordt een wier.…

Een golf van stilte volgt, we verzuipen in onbegrip, en het water kolkt. De kraan gaat weer aan, want oud water verdampt. Een woordenstroom vult het bad vol met spijt-me en sorry, en dan vind jij de stop.…

Ik kijk haar aan en geniet. Van haar koffie. Van ons leven samen.…

Laat mij één keer in water met mosgladde keien waterwindsels om mijn middel Van een zwarte stoel van Thonet, het touw door keukenlicht, mijn spijt die kokt Klassiek in bad, met lemmet aan de pols, dressed to kill, mijn dood stinkt niet Alsjeblieft geen trein, zo mannelijk, niet klein genoeg Ik zou drie keer willen doden Een kind, een volwassene…

Bed bad brood Lang genoeg gekloot Brood bed bad Pamperen zijn we zat Bad brood bed Je wordt nú uitgezet…

laat woelig water roekeloos stromen baad onverbloemd en luister naar het zand neem me mee til me hoog, daar waar de nacht wacht weef vleugels in satijnen dromen glijdend naar de dageraad waar draden zullen breken en ik terug op aarde val…

brult een bedevaarder uit Ternat, hij komt in Lourdes uit ’t met heilige water gevulde bad, de mensen kijken hem vol bewondering aan “Onze-Lieve-Vrouw heeft ’n mirakel gedaan !” maar de man roept boos “Nee, mijn rolstoel is verdorie gejat !” ……

Met koude stralen tot diep in de nerven; of een thermisch bad dat soms een glorie doet verwerven; zet de waterwerking een lichaam aan tot een herstel dat de kracht opwekt van een herwonnen vitaliteit. Wanneer het water op het hele lichaam inwerkt en de zieke mens op zijn gezondheid voorbereidt.…

Zalige winterzon, die alsmaar schijnen kon, witte wolkjes van mijn adem, hier en daar nog iets te zien van sneeuw, te weinig maar; zalige winterzon schijn volop, zodat mensen lachen, het liefst volop!…

Ik kan genieten van dat wat je schrijft en hoop dat dit voorlopig zo nog blijft, want als lezen van hem of haar niet meer kan, zal ik iets anders moeten doen: niet dan?…

Wild woest sleur je me mee als een rivier, het water – waarin ik vol passie baad, de stroom die ik volg, mijn levensvertier – dat me niets meer te wensen overlaat.…

er zwemt een orka rondjes in zijn woelig bad het water spat druppels op de tegelvloer her en der zijn moeder wil het niet geloven haar vermogen is verdwenen met de jaren is de associatie blijven hangen ergens aan de bron van haar ontstaan ze heeft haar zoontje wél gered, aan één arm uit het water, in de handdoek…

vaak dreigt de hemel te ontladen of is het de hel wij baden wel maar het bewijs kwam nooit met bakken uit de lucht wij zijn gevlucht voelden al nattigheid in onze hoop op boven de hemel is weer blauw wij bidden nu wat vaker dan breekt de hel los in het water…

de brede trap waarin hun voeten verzonken in diepe tapijten zij giechelde onwennig de reusachtige kamer was ( te ) mooi zij wilden gelijk in bad maakte de spiegels verlegen het stromende water smoorde intieme geluiden cupido die stiekem om het hoekje had gekeken trok zich zacht terug…

De temperatuur van het water stijgt, evenredig met het peil. Alsof een bad zich vult. In de spiegeling zie ik je steeds beter, zoals jij mooi bent.…

Een blanke nymf steeg ze uit het marmren bad, En toefde op de eerste treê; heur armen beurden En wrongen 't blonde haar, dat druipend nat Nog van den amber der violen geurde.…

De zeewolven kun je horen met beide handen voor je oren, als de dagen wat luid zijn geweest, stilte gesprokkeld tussen golven, daarin belooft een lege kokkel nog het meest om het rumoer te smoren, onder een grijze lucht waar meeuwen zich baden in nog wittere sneeuw, besluiten we hier te blijven wonen.…

Het water stijgt tot aan mijn lippen. Help! Ik verdrink! Er is niemand hier die dat belet. Snel draai ik de kraan weer dicht. Gelukkig, ik heb mezelf gered! Help! Mijn gedachten blijven stromen! Er is niemand die dat kan tegengaan. Het is alsof het water weer gaat stijgen. Nu bedreigen gedachten mijn bestaan. Help!…

Kom liefste , laat ons baden in een woordenloze stilte waarin we elkaar tastbaar verstaan Laten we ons verfrissen in een alleszeggend gevoel waarbij we onszelf hoorbaar vergeten Laat druppels van tedere liefde over onze huid stromen zodat die zich zichtbaar vermengen met elkaar Kom liefste, laten we elkaar beminnen en genieten van elkaar…

in geel heb ik je liefgehad, de zee bood ons haar warm bad…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

wat schapenwolken in ‘t verschiet zien stoere bomen pootje baden onder ’t waakzaam oog van mooi dryaden en die willen in hun wereld nooit verdriet het water van de plas zo mooi met kleuren van azuur en blauw de vissen vinnig, de kauw zingt rauw hier valt alles in zijn plooi elk plaatsje op deze aarde fijn met bomen, water…

zoals ik struin langs oester en blikken fanta hangt mijn geest reeds aan het verderf van moed te zwieren gelijk die witte reiger die me beziet vanaf de rijsdam tot aan de in verval geraakte steiger het is de overvloed die het lijden voedt met een onleesbare handschrift wiens tekst mijn mijmering in zwartgallige woorden in herinnering…