Alle inzendingen over water OR riet

Ik las het op diverse borden, om orgaandonor te worden. Ik ging eens voor de spiegel staan, daar zat nog best wat bruikbaars aan. Al was ik in de tachtig jaar, de dokter zei:"nou komt U maar". Veel onderzoek was er vereist, plus foto's en een vragenlijst. "Bent U de kluts nogal eens kwijt?" "Dokter dat is verleden tijd. 'k Heb hem…

Goede morgen dageraad Ook weer in het land Je bent ook deze morgen Iets aan de vroege kant Dat kan geen kwaad Het is juist goed Dan gaan we weer een stukje De lente tegemoet Dus laat de tijd van vandaag Je in en uiterlijke wonden helen En de liefde van een ieder Je gedachten strelen Zodat ook aan een stoere boom Die van aarde naar hemel…

een kano is maar dun een lelieblad streelt zo je kont als je in het veld gaat varen met de libel als wegwijzer 'stil zitten hoor, laat de karper dutten’ glijden we langs het riet o, karekiet karekiet wat zou het stil zonder jouw lied dan slechts het geklater links en rechts van de peddels in het water…

Onze fietsen weggeborgen in het riet, een spanen doos geopend aan het water. zo zal het gaan: een picknick heel in de vroegte, en de vijand liefkozend in mijn nek.…

de zon baant zich voor dag en dauw een weg naar een wolkeloze hemel eenden liggen nog diep in hun veren verscholen tussen het riet een meerkoet duikt onafgebroken in het rimpelend water hoe ik deze gewone, aardse beelden in houdbare woorden verzamelen wil hoe zij onzegbaar verborgen blijven mijn schuchter pogen ver te boven…

Riet, kabbelend water. Wanneer je aan de waterkant zit is dat het eerste wat je ziet. Dan later een fuut die plotseling verdwijnt en even later ergens anders weer verschijnt. Een kikker, hij klautert zojuist op de kant. Hij is nu liever even op het land. Er heerst een zekere vrede en rust. Daar word je jezelf van bewust.…

Over water kun je varen door de lucht met een ballon Door de ruimte kun je varen wie had er gedacht dat dit eens kon?…

zoals ik struin langs oester en blikken fanta hangt mijn geest reeds aan het verderf van moed te zwieren gelijk die witte reiger die me beziet vanaf de rijsdam tot aan de in verval geraakte steiger het is de overvloed die het lijden voedt met een onleesbare handschrift wiens tekst mijn mijmering in zwartgallige woorden in herinnering…

Ze stampen dat het kraakt, en ‘t water, van beneden hun voeten, spettert op en speit hen om de leden; de koeier djakt zijn djakke en, djakkend, rechtevoort hij koeiers overal hem tegendjakken hoort.…

Ze stampen dat het kraakt, en ‘t water, van beneden hun voeten, spettert op en speit hen om de leden; de koeier djakt zijn djakke en, djakkend, rechtevoort hij koeiers overal hem tegendjakken hoort.…

last ontstegen Pioenen in haar rieten mand Een vrouw fietst over polderwegen…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

ik zeilde onbezonnen langs 't riet en mijn voogdij terwijl Rottum zich torende toen het tij bij volle maan het water roerde aan de lij in 't gebed lag mijn Wad op dieptes ongehoord terwijl de hele vloot mij najoeg tot in den dood ik was de voogd van het kwadrant waarin het Wad mijn jeugd had gedoogd…

tak van wilg stam van berk roerdomp bank prullenmand en tussen riet dat je daar ziet een meerkoet een waterval een minderkoet een waterviel in ons geval afscheid van wat in woorden en aan water heeft bestaan van onze liefde van on zel iefd e rechtop lopen daar vandaan. ------------------------------------------------…

Toen buiten de bomen waaiden en het riet kraakte rustte ergens een verscholen droom Toen geharnaste wolken dromen over verdorde vlaktes van steen verdreven Toen windstilte de zee tot kalmte maande werd het water beangstigend spiegelglad Toen haar angst klapwiekte tegen vensters en muren werd zij stil als het licht Buiten stroomde…

Mijn plekje aan het water zo, tussen 't ruisend riet waar mooie boten varen een plek waar ik geniet... ik kan daar topless zonnen geen mens die mij daar ziet ik hoor het water kabbelen een schitterend gebied...…

gewoon omheen een veerpont door het riet kwam voorbij het windstille water de hond alweer vergeten daarna nog wat mountainbikers die heimwee hadden naar de heuvels was het herfst maar zo mooi in een lage zon over het water…

Soms wil ik zijn als de eik sterk en onverzettelijk dan weer ben ik als het riet buigzaam en aantrekkelijk Het riet en de eik zijn mij beiden sympathiek geen enkele situatie is gelijk dan weet ik pas hoe ik het zie elke gebeurtenis is uniek soms een beetje eiken dan buigen als het riet en de andere kant op kijken.…

Verlaten hangt het oude steigertje tegen de oever terwijl de milde trage najaarsrivier het afkoelende water tegen haar kuiten fluistert het getij keert droef; er ruist een regen in het riet die voor nu en later de zomer van de dagen sproeit in de geel verkleurende verte loeit nog éénmaal een laatste koe het vertrapte gras en ook de zomer…

wind in riet. We houden nu het meest van zaken die je nauwelijks hoort of ziet. Fragielpotig waden we – omdat het moet. Het water troost. Ondiep. Onze rok. hebben we hoog opgetrokken.…

Niet stilte van je stem omarmt dit land of zwijgen van riet langs sprakeloos water. Behoedzaam adem ik wind en later storm bang voor wild geworden wolken en hemel van blauw als schuim gevlokt golven breken. Basalt geboord in duinzand weerstaat je schreeuw en waardeloos zeeafval het eerste zand nog kleurt.…

Uit driftloos grijs bestaat de morgen van het riet, waaraan nog pluis van schemer hecht, de resten van verdriet in dunne hersenschimmen. Nevel van een ons stijgt van het water op om zich te voegen bij geluid en bronst van uitdijend ontwaken.…

Een zachte frisse zucht strijkt over het bosmeertje kleine trillende rimpels glijden langzaam voort even tracht het riet te zingen maar zwijgt gewillig boomtakken boven het water zuigen de fluistering op dit vluchtige ogenblik geeft zich aan het tijdloze gaat ongehinderd als een kronkelbliksem door allerlei gebeuren maakt een reis zonder…

Nu ligt mijn leven als een stille plas, een vlak, blauw water op een grote hei, Dat rustig opziet uit een lijst van gras En riet: een hemelspiegel klaar en blij. Mijn willen en mijn wensen stierf in mij, En wat bevreesd en wat onrustig was, Ging met mijn laatste diepe smart voorbij, Waarvan ik kalm en oud en wijs genas.…

Zittend, tussen muggen, in het welig tierend riet De laatste zang gadeslaan van een kleine karekiet Wind speelt zijn spel, net als snorren Molentjes draaien, wind zal ze opporren De tijd had er 100 jaar eerder kunnen zijn Water helder, puur en rein De laatste breedscheenjuffers die over het water scheren De rust zal gedachten leren Ottersporen…

aan de overkant tussen het riet staat een ooievaar wie wordt hem gewaar? tussen de molen en de sloot staande op één rechter poot…

Piet gedoopt - aanvaard - Ik heb u bij uw naam geroepen - is in de PKN gedoopt als jongen zijn naam is Piet maar nog niet zo lang geleden gezegend als Riet door vleeshouwerij noch man noch vrouw - het wetteloze gedeelte van PKN man Piet zowel als vrouw Riet bestaan nu beiden niet erger…

een licht geklater over zilverglanzend water weer buigt het riet nederig diep mussen neuriën voort hoog aan de zwakke wind breekt de zon door nevelslierten heen alles licht op in verschillende kleuren tot in de teerste kern treed het binnenin je hart verwarmt daardoor al het aardse leven op gewenste momenten in het ritme van seizoenen…

' En ik, kikker, had een slechte zin, rukte me los, vluchtte tussen het riet door en kwaakte luid: 'laat me alleen, hou je grote bek! ik ben je geen uitleg schuldig! ik heb een pen nodig!' en plonste kwaad in het water.-…