Netgedichten

netgedicht (nr. 57.584):

wandeling

We liepen wat
bij Delft en Overschie

langs paadjes
tussen knusse huisjes

vol snuisterijen
en verborgen ongeluk

in de verte de snelweg
door het water in de mist

was er opeens een doberman
op ons pad vol hysterisch blaffen

hij bewaakte een terrein en
we zagen wel dat hij dat moest

geen stil geluk bijna opgevreten

liepen we er gewoon omheen
een veerpont door het riet

kwam voorbij het windstille
water de hond alweer vergeten

daarna nog wat mountainbikers
die heimwee hadden naar de heuvels

was het herfst
maar zo mooi

in een lage zon
over het water