Alle inzendingen over water OR rondingen OR haico

ik componeerde jouw beeld uit mijn hartmuziek toen speelse tonen uit de hoogte kwamen sprankelden je ogen in een passioneel meeslepend bewegen danste je de melodie waarvan ik de ronding in contrasten schilderde op het doek weergaloos waren je passen in een met mes beschreven uitdaging ik zie je nu komen op de boulevard…

Je zwaaide toen ik nader kwam langs de contouren van beschaving in de berusting van voorgevoelens als een kleine god sprak je me toe nabij de grenzen van bezinning door de gevoelens diep in mijn hart en ik aarzelde tussen schaduwen en rondingen de ruwe kwast met donkere verf in mijn hand jij was mijn land mijn schilderij…

We laten ze lappen voor flessen water en alle ellende komt als geklater over de drinkers heen. Naar bed naar bed zei Duimelot, niks meer drinken want da's veel te kort!…

Het summum van schoon- heid is zij Haar opgebonden los, in staart Gevarieerd in kleur door de stralen van de zon 't Water spiegelt haar contouren Dat mooi figuur voor door een ring Beslist met mooiste rondingen die dus beroeren 't Enigma van haar zijn, basis van haar mysterie Aanwezig slechts door hier beslist niet te zijn Tot in…

kijk me nu eens lekker dansen in die ronding van je hand ------------------------------- uit: 'Zoekmachines', 2002.…

dit groeiend groen vijvertje heeft armen die de zon omhelzen ogen die verblindend schijnen en de rondingen van een gulle moederborst het is gevuld met fris, blij, kindergelach met de vrijheid van ongedwongen samenzijn…

rood staat voor gevaar zij ligt daar maar verleidelijk met ronding te kleuren hoe ik ook kijk ik kom haar steeds weer tegen een open uitnodiging om te bewegen ik haal uit stilte rinkelt een gebroken ruit…

een haarlok op haar ronding. het licht durft bevallig te vallen. ze bedekt zich enkel met naaktheid, tot aan de ring om de vinger. als ik haar lok eens aanraak gebeurt er iets of, hoe spijtig, niets vooral vandaag liefst nu, traag.…

na vijftig jaar fluit hij nog steeds als hij mij in mijn blootje ziet na vijftig jaar schuilt hij nog steeds in mijn uitgedijde rondingen na vijftig jaar eert hij nog steeds de ziel, die in mijn lichaam huist…

net geen hazelnoot of de kleur van je ogen geen graantje honing of de smaak aan je lippen nog geen bloesem die uit je buik de vlinders lokt niets dat blozend het inzitten met je ronding snoeit geen rijpe boomgaard of de gedachte heeft het verkorven…

het kabbelend geluid geruis van water in gebed de bedding van de beek oevers in de kant voor altijd vastgezet dwalend langs de bomen gaan het dal omhoog als de heuvel wijken voel ik de andere stemming aan het stadse zal niet lang meer blijven…

'k ben de druppel in de oceaan 'k ben de zandkorrel in de woestijn 'k ben onzichtbaar voor wie me niet wil maar druppel of zandkorrel, ik blijf: van m'n leven niet stil.…

Mens van natuur, water bomen bloemen wat een mens maar wil alles kun je opnoemen, maar water denk ik stiekem en stil: staat bovenaan de lijst! Of het tweemaal de douche is, die ik me veroorloof een kinderbadje in de tuin een spuit flacon met verkoelend windje het is meer dan een fortuin net als die schitterende zee!…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Hoewel ik elke vrouwelijke ronding Als ouwe bok maar al te graag bezie Beschouw ik toch de week der lingerie Als seksuele uitwas en een onding. Goddank, dames, gebiedt nu het fatsoen Uw bovenkleding gauw weer aan te doen.…

De speler kent zijn gelaat door en door Heeft elke lijn en plooi en rimpel De ronding van het jukbeen In een bolle spiegel verlicht Dan strijkt hij door het haar dat wijkt Onder een toevloed van hormonen Enkel een besneden puber Kan aan dit lot ontkomen…

Het glas was omgestoten En de wijn verspild gemorst Rode druppels op je rondingen Laafde ik mij aan jouw ontblote borst Willoos liet jij je leiden Zonder duidelijk besef Vermorste ik jouw kuisheid…

En dan plots kom ik jou hier tegen Op de bodem van mijn bestaan Iemand die mijn woorden koestert Een vriendschap om voor te gaan jij verteld over haar en ik over hem Dat schept een grote verbondenheid Liefde die ons heeft gebroken,gekraakt Het mooiste gevoel ooit zijn we kwijt We delen samen onze trieste tranen Praten tot in het diepst…

Vuur schittert diep in jouw ogen Brandende passie bedwelmt je ziel Liefde vol ongeëvenaard vermogen Sinds de dag dat ik voor je viel Zinnen spreken zachte woorden Als een vuurbaak leidt je m'n weg De toekomst vol nieuwe dromen Nu ik mijn hart in jouw handen leg Je betovert me met je glimlach Elke schaduw wordt een paradijs…

Regen klettert in de kilte van de nacht Sluipend langs achterstand woningen Je weet nog niet wat er op jou wacht Maar het zijn bepaald geen beloningen Ik heb mijn messen scherp geslepen Scherp als mijn blik, geslepen als mijn wraak Mijn woede bloed als nooit tevoren Bezoek het doelwit van mijn criminele taak Dan zie ik de plek waar ik moet…

blik vervoerend tot onmetelijk heet Hij beweegt in het ritme van de deining Laten ons meedrijven in een zee van lust Zijn hete lijf is aan de mijne vastgezogen Onze onmetelijke passie is nog lang niet gesust Druppels druipen van haar glanzende lippen Achterover gebogen naakt haar slanke lichaam Uitgerekte donkere krullen raken het water…

Vergeet maar dat ik heb bestaan En laat me verder gewoon met rust Mijn leven zal alleen maar beter gaan Daarvan ben ik me volledig bewust Laat me los, ik wil niet meer Ik wil niet meer op mijn tenen lopen Schenk je geslijm maar aan een ander Mij zal je niet meer slopen Ik kan jouw woorden niet meer aanhoren Ze zijn nietszeggend en zo leeg…

Ik lag gewoon te genieten van de zon Op het warme Scheveningse strand Droomde hoe romantisch het zijn kon Met jou, samen, hand in hand Plotseling lag er een hand op m'n schouder Vingers streelden m'n zonovergoten huid Ik draaide me om, m'n hart sloeg over Dacht: mijn God mijn droom komt uit Je knielde naast me neer in het zand Keek diep…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

ook van wie je het niet meer ziet, het nooit meer zult weten hoe het was, uit de resten van plooien en rondingen, het skelet van polsen en enkels, dons en slijmvliezen, woorden en zwijgen, uit alles wat er over is, het gewone, blijft alleen de vreemde zekerheid van dat meisje dat er niet meer is. ----------------------------------…

Hoe jij steeds steels mijn lichaam aftast met hongerige ogen en dan plots je blik afwendt -alsof je wolfskleren nog niet genoeg verhalen- Ben jij slechts een kruimeldief geduldig peuzelend aan de gescherpte rondingen van mijn hart…

Shapka Òù 9 Haar rondingen maagdelijk warm ineen Harde handen strelend haar intens gemeen Voelt golven van verlangen strak ingesnoerd Haar ronding onbehaard nog nooit beroerd Gewillig zou zij zich laten openen door haar Met lust overgeven laten vullen warm geheel Trillend golvend onder zachte slanke handen Zij bloosde zich vermanend…

het witte laken toont je rondingen zachter dan ooit leven wordt afgebakend door enkel wat katoen niet meer gegeven blekend noch blakend onbewogen als een gevallen doek met als laatste groet een stil respect voor de kracht van de verliezer…

Maagdelijk witte lakens, vleien vlakgevouwen langs de rondingen van het rustende naakt. Het maanlicht streelt de schaduwen van deze nacht. Het is warm, ik verlang naar je, maar wil vooral alleen kijken naar jou in jouw slaap. Je bent mooi.…

Zelfs de de letter n en tweehonderd, vier meter lang zegt niets vanaf de zijkant geen hard bewijs toch breekt een hemel aan wie wij wat schuldig zijn open Liggen cassettes leesbaar zichtbaar openbaar Geen tijdstip ligt de sfinx meer onzichtbaar dan nu en de piramide voor het museum is een u.f.o maar blijf een kind van…