Alle inzendingen over wateren

Ik ben een eiland in de stille oceaan gevangen in haar golvenstromen laat ik mijn gedachten gaan. Mijn vele levens verzamel ik als korrels zand. De nacht bewaar ik in mijn maanvaste handen, de tijd versnipperd in mijn dromen. Overdag breng ik mijn woorden naar de zee, ze neemt ze aan geheimen van een eenzaam bestaan deelt ze en laat ze…

Er komt een klaarte waar ik doorkijk aan de gracht het water wordt dan groener op het einde van september als je lacht…

“Zuinig met water”, roept meneer Vitens. Gemeentepils mag maar met mate vloeien. Ik draag mijn steentje bij met veel plezier. Voortaan geen water meer maar meters bier.…

leeg zijn mijn regels verzin wat woorden om ze vol te gieten een waterig begin woorden afgeleid uit troebel water zalig is het nu hij of zij die dit nu leest zonder paraplu…

De hemel scheurt open en loost al zijn water de aarde ontvangt en zit met de kater.…

in mooi Leeuwarden schrijf ik verzen voor later stad met veel water…

het danst ongeleid in vastomlijnde ogen reflectie schittert…

De wind waait, stormt en snijdt de ziel Het water draait het houten wiel Het vuur zindert en zengt de huid De aarde blaast haar adem uit De bodem is al haast in zicht Het is al ochtend het wordt licht.…

vis in het water een snelle duikvlucht beweegt de lege kade…

Als het water je aan de lippen staat, wordt het tijd dat je leert zwemmen…

Pas wanneer het water letterlijk aan je lippen staat weet je pas, hoe vrijheid smaakt.…

De nacht knielt voor het kalme water. Er ligt rust voor anker. Schuimwolken dromen, stromen voorbij. De zee opent haar mond, laat mij zachtjes binnenkomen en op de bodem vind ik een woordenschat. Ik schrijf water tot het trilt in het diepste wezen van het woord: melodie.…

kromgebogen wilgen tussen eindeloos verbolgen riet het water deint tot kringen waar je zonlicht zuiver ziet, in ringen goud vol koudgebleven rillingen daar verglijdt de tijd tot ooit want niets heeft nooit bestaan we gaan, we groeien en de bloei van toen blijft glanzen langs haar eigen baan de nimmerzat van weten -meet zich met de…

Máximakanaal Den Bosch lekt Willem-Alexander van Oranje -ja inderdaad de baas van ‘t Koningshuis- leek indertijd in ~WATER~ aardig thuis maar nu blijkt: dat was niet veel meer dan franje. Want wat ik heden las is al te gek: ~’t Kanaal van Máxima blijkt danig lek.…

We laten ze lappen voor flessen water en alle ellende komt als geklater over de drinkers heen. Naar bed naar bed zei Duimelot, niks meer drinken want da's veel te kort!…

Wanneer een waterdruppel valt, valt een oceaan. Wanneer oceanen verdampen, verschijnen wolken. Wanneer wolken bevriezen, vallen unieke ijskristallen. Zoals ook unieke mensen bestaan. Vallen, opstaan en verdampen.…

Zittend aan de waterkant, komt een schip voorbij de kapitein ziet me zitten, zwaait naar mij, ik zwaai terug. De schuit gaat verder golven makend, tot de oever ze komen mijn kant op en ik bedenk: zoveel golven, als mijn tranen ooit vergoten, terwijl men zegt: elke dag: een geschenk?…

Hoewel onbemand is water een gevaarlijk wapen. Blijft ver weg van opspattend water, want het is net een fontein met een ferme kater.…

Water is de bron van leven, zonder water kan men niet. Water zijn ook tranen die je loslaat bij verdriet. Water kan de mens zijn vriend zijn, maar neemt soms ook zijn leven,.. Water dat door dijken breekt doet de mensen beven. Water moet de zeeën vullen tot de laatste dag van d' aard.…

Ik doe mijn ogen dicht en zie dit land, Dat is het land van water. Ik denk graag aan elke maand Van mijn bezoeken zonder kater Van zeelucht, rust en regelmaat Van kleine landelijke stadjes. Wat een leuke kleine staat! Wat een aardige nauwe straatjes! Ik denk aan de grachten overal, Aan het klein huisen-schepen daar.…

een wereld van verschil - bronwater drinken of water uit de bron…

Een straaltje zon, een beetje licht, de flonkering in ‘t water; het maakt niet uit al wordt het later: het geeft mijn lief een blij gezicht. Revitalis…

Nu baant zich 't nat Een heimlijk pad, En tjilpt en fluistert, In bloem en blad Voor 't oog verduisterd. Nu dartelt vrij, Op gouden zanden, De stroom voorbij. Hij schuurt zijn randen Allengskens uit, En sleept de buit Van kleiner vlieten Geweldig voort; En golven schieten,…

Elke minuut ten volle leven als bruisend water voor de boeg, dat een moment de zee verlaat waar het aan toebehoort.…

Op de voorplecht kleurt een droom het water naar een regenboog.…

Ze bouwen steden in de klei leggen riolen in de straten voor het vuile water één voor ’t hemelwater kinderen spelen in ondiepe plassen bouwen kleikastelen ogen omgewassen spelen dijkje leiden water hoe dat vastloopt op de klei…

het schuimend water neerstortend in de diepte de waterval leeft…

Net als water heb ik je nodig Je lest mijn dorsten Je blust mijn vuren Je lijkt soms wel mijn instructeur Je helpt met remmen En af en toe met sturen Bent als de zon voor mij onmisbaar Je laat me stralen Van binnen gloeien Je bent de lucht die ik adem Helpt me overleven Te bewegen zonder boeien Je bent de ogen waardoor ik kijk De wereld…

Want ... water is m'n einddoel Ik ga zwemmen iedere dag Lekker spartelen in die poel En ik schiet nu in de lach Kijk opeens met andere blik Naar die drup en naar die regen Weg pestbui, ik krijg schik Water is dus best een zegen Lachend loop ik door de straten Groet een fiks verregende heer En ik kon het echt niet laten "Lekker weertje…

mist is mijn angst in dit troebel tij gedreven ben ik maar nog niet vrij in dit donker water is geen plaats meer om te zijn en verander mijn gedachtenstroom in zoete wijn…