Alle inzendingen over wellust OR grafschrift OR naam

Ik wilde niet cremeren maar wel graag roken om dat voor altijd af te leren ben ik nu 'hier' naar ondergedoken.…

Voordat je op mijn grafsteen pist, ik denk dat jij je hebt vergist. Iets verderop ligt nog een Rob. Voordat je op zijn grafsteen schijt, alvast bedankt! Uiteindelijk gerechtigheid.…

Wanneer je dit leest Zal ik er wel niet meer zijn Ik ben er geweest…

Zolang al wil ik je beminnen 't genot van strelende aanraking intens gevoel zo diep van binnen wellust in avondfluistering.…

ik zag rook wellustig kringelen speels nog net geen vuur je nam de tijd in luifel en plafond dekte vlammen af van binnen wachtte op de wind tot het uitslaan eindelijk kon beginnen vocht je weg naar buiten en was door water niet te stuiten ze hebben je gesloopt tot in de diepste krochten jouw warmte met hun kou bevochten je…

vroeger liet ik het aan later vroeg ik het aan vroeger ontkende ik het nu…

(Dit is een vrije vertaling van een Romeins grafschrift. Ik kwam het tegen in het laatste boek van de Franse filosoof-historicus Lucien Jerphagnon, die in september op zeer hoge leeftijd overleed. De Franse vertaling luidt als volgt: “ Passant, les os d´un défunt t´en prient: ne viens pas pisser sur ma tombe.…

En Mao poetste nooit zijn tanden Zijn tanden waren groen als grassen Zijn onderlijf werd nooit gewassen En zij die in zijn bed belandden Nam hij wellustig onder handen Waarna ze weer konden verkassen Hij verder ging met inkt verbrassen In zijn monumentale panden De man was goed ziek in zijn hoofd Zijn laatste vrouw was klein en wreed Er…

je lippen, van helder-roze tot vurig rood, raken de mijne, verrimpeld en verdroogd. het kindse druipt langs je ogen en manen, als krullen in wolken en op satijnen lakens liggen oud en nieuw intiem in elkaar geweven. emoties dartelen van geest tot geest en de mist wordt kleurrijk door de ochtendzon. jaren zijn vervlogen, maar sensualiteit…

Je neemt mij mee in een zalig plezier Mijn lichaam rilt als je mij hevig kust Vol genot in sensueel vertier We vrijen met dierlijke wellust...…

Als ik alleen al aan je denk loopt het water in m’n mond maar als ik je van dichtbij zie zo heerlijk sappig en rond wil ik je eigenlijk meteen met huid en al verslinden draai je eerst wellustig rond terwijl ik je dan langzaam ontdoe van al je kleding loopt het sap langzaam vanuit mijn mondhoeken als ik mijn tanden in je zet o wat ben…

Wellustig monstert hij haar vormen in het schaarse avondlicht Voelt het vuur van al zijn zinnen maar herinnert zich ook zijn jicht…

Wellustig monstert hij haar vormen in het schaarse avondlicht Voelt het vuur van al zijn zinnen Maar ook die verdomde jicht…

door oogwit verrassend (ik was nog niet klaar) verdomd dat u helderziendheid bezit ik herinner me nu het metselwerk weer ongeborduurd als ons rauwe vlees in het raam gaan de wolken tekeer waar ik in dit verband al naar verwees niemand kan ons zeggen wat het is zodat wij verre uren moeten verduren buiten is de eindbestemming ongewis ons grafschrift…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Wellust in sprookjesland! Sneeuwwitje, nymfomaan Vind in een triootje Zelden meer pret Want zij, bedreven in Dwergenerotica Zoekt haar bevrediging In het octet.…

Al dat testosteron, zei ze, leidt tot ontaarding, wellust strijd en geweld Hij schrok en vroeg: Zou je de mannen moeten ontmannen om oorlog uit te bannen?…

wellustig dansende witte vlekken de zee ligt lonkend aan het strand, lokt met lichtblauwe parels een enkeling trapt erin…

Hangend een uitdaging liggend een bekoring ze vastpakken een wellust ze snijden een bedrevenheid ze klaarmaken een kunst ze proeven een fijnzinnigheid ze eten een voleinding…

Zwoel Is, wat ik bedoel, Een uiting van wellust. Zindelijk ben je daarentegen, Als je ‘het’ onder controle hebt gekregen.…

Als wij, op de weg des levens, Aan de kant van 't stille water, In een koele schaduw rusten; Als de lieve zuidewindjes, Dart'lend, door mijn lokken, spelen, En der bloemen frisse geuren, Door de zuiv're lucht verspreïen; Dan gevoel ik al de wellust, Die Natuur mij doet genieten; Maar, hoe groot, hoe onuitsprekelijk, Wordt die wellust, lieve…

verstuurd kilte verdwijnt waar rust verschijnt Gevangen in het licht straal ik als nooit tevoren fluisterend zeg ik nogmaals mijn naam ...…

Mens het idee een universele naam voor God bijvoorbeeld ‘Liefdevolle’ maar als te verwachten reacties menselijke krachten muskens wordt dement alsof de demente mens niet voelt en denkt en nu al gevechten mensenwerk wat mag men dan verwachten.…

straten dragen geen namen meer tijd staat stil in dorpskommen zonlicht tussen berooide bomen wind in nauwe doorgangen haastig in de tijd voorbijgegaan schaarse overblijfsels in het losgemaakte in een dagdunne spoeling de stad makt een pas op de plaats al mompelend in zichzelf met andere woorden voor haar voorbijganger…

de nacht draagt zwarte schoenen jouw bekende liederen zal je nooit meer zingen jouw stem was verwondering en verbazing gestorven in de melodie der versmelting jouw naam nu in de wind van verfluistering…

haar naam geeft een klank kleur geeft een gevoel geur zacht duwend op mijn maag traag glijdend over mijn tong licht rollend op mijn lippen schept zij liefde…